به گزارش قدس آنلاین، سلام و صلوات، ذکر همیشگی خادمان است در این مطبخ. رضا هنرور یکی از آنان است. خادمی که سالهاست توفیق خدمتگزاری در این مکان مقدس را دارد. می‌گوید: «حسی که از غذا پختن در این مکان مقدس دارم، خدمتگزاری است. در جایی خدمت می کنم که با وضو وارد می شویم. همیشه احساس می‌کنم کسی ناظرم است و دائم به کیفیت کارم فکر می کنم». کرامات در این دستگاه زیاد دیده و توصیه‌ اش به جوانترها این است: «با توسل به ائمه مشکلی اگر باشد حل می شود».

در این خانه نا امیدی نیست

در این خانه، هر روز غذاهای متنوعی طبخ می شود. خوشا واقفانی که انداختن این سفره ‌ها برآمده از موقوفاتشان است تا این غذا هر روز به دست مهمانان حضرت برسد و باقیات الصالحاتی نصیبشان گردد از آنان که پیوسته بر سر سفره پر نعمت این درگاه ملکوتی نشسته ‌اند. جواد عرفه  ۱۶ سال سابقه خدمتگزاری در آشپزخانه حرم را دارد. از نظر خودش، محیط کاری اش با دیگر محیط های کاری تفاوت زیادی می‌کند و می گوید: «صبح که از خانه بیرون می آیم به خدمت به مردم فکر می‌کنم. در این سال ها، عاشق کارم بودم و از خدمت به زائرین علی بن موسی الرضا(ع) حال خوبی دارم و برکات زیادی دیدم. در این خانه، ناامیدی نیست و باید متوسل به آقا شد». محمدرضا جعفری خادم دیگری است که از بیکاری اش تا متوسل شدن به امام رضا(ع) ناگفتنی ها دارد: «وقتی به لطف یک انسان خیرخواه توانستم در میهمانسرا مشغول به کار شوم برایم مثل یک معجزه بود. همیشه غبطه کسانی را می خورم که برای اولین بار برای صرف غذا به اینجا می‌آیند. چون با تمام وجود خوشحال هستند که توفیق پیدا کردند تا در این مکان حضور داشته باشند».

 طعم خوش خدمت

چه سعادتی است پذیرایی از زائران حریم رضوی. سفره پهن کردن و غذا به دستشان سپردن و این موهبت، سالیانی است که در این بارگاه نورانی، نصیب بسیاری از خادمان حضرت رضا(ع) شده. محمد حسن خزایی‌ از سال ۷۸توفیق این خدمت را دارد و امیدوار است خدمتگزار خوبی برای حضرت باشد تا مبادا شرمنده علی بن موسی الرضا(ع) شود: «زائرانی که با عشق به زیارت می‌آیند و قسمتشان می شود بر سر سفره امام هشتم بنشینند، با هر لقمه غذایی که میل می‌کنند اشک می‌ ریزند و دعا می ‌خوانند. برای همین دوست دارم تا جایی که می توانم و به بهترین شکل به آن ها خدمت کنم». شاید تآثیر همین صحنه های معنوی بوده که باعث شده این خادم خدوم، از زمانی که وارد این دستگاه شده، راه و رسم زندگی اش را طبق گفته خودش، تغییر دهد.

گستره عشق

روزگارانی است که طعم خوش خدمت به زائران و عطر پذیرایی از مهمانان، در این آستان همواره برقرار است. بی معطلی و تعطیلی. محمد امین مسگرانی که افتخار این خدمتگزاری را دارد، به قول خودش چند نسل از خاندانش پشت سر هم غلام این خانه بوده اند و می‌گوید: «شاید در اینجا به لحاظ فیزیکی، همه لوازم و مصالح مشابه خیلی از جاهای دیگر باشد اما بازخورد و محصول با همه جا فرق می‌ کند. چون حساب کار ما با کسی دیگر است. در اینجا لحظه ‌ای را بدون یاد ائمه نمی توان گذراند». زائران، می روند و می آیند و چه بسیارند آنانی که این غذا را برای تبرک به شهر و دیار خود برده و هدیه می‌ کنند به چشم انتظارانی که موهبت حضور بر سر سفره حضرت و توفیق زیارت صاحبخانه را نداشته اند. خانه‌ ای که صاحبخانه، به جزء گستره عشق هیچ چیزی ندارد و درِ آن به روی کوچک و بزرگ، سیاه و سفید، مسلمان و غیر مسلمان، همیشه گشوده است. خانه ای امن، نورانی و مهربان.

منبع: آستان نیوز

انتهای پیام/