به گزارش قدس آنلاین در این نوشته آمده است: تمامی دولت های اروپایی بر این باورند که نتیجه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در ماه نوامبر قابل پیش بینی نیست : برای پیروزی در این انتخابات باید دید اقدام غافلگیرکننده "ترامپ" در ماه اکتبر به منظور سوق دادن شرایط انتخاباتی به نفع خود چه خواهد بود. در این ارتباط فرضیه‌های متعددی از جمله توافق هسته ای با کره شمالی که عملاً غیرمحتمل به نظر می رسد، سقوط "مادورو" در ونزوئلا، خروج نیروهای نظامی از افغانستان (که بخش قابل توجه آن علیرغم حملات طالبان، انجام شده) و اوکراین (که "جولیانی" وکیل مدافعش ماجرای پسر "جو بایدن" در این کشور را دنبال می‌کند)، وجود داشته، ولی غالب ترین نظریه مطرح در میان تحلیلگران، فرضیه درگیری مختصر نظامی‌بین آمریکا و ایران است.

چراکه هیچ یک از این سناریوها، علیرغم بار و اعتبارشان، نمی‌توانند با شرایط خاص مربوط به ایران مقایسه شوند. بدین ترتیب که : بر اساس توافق هسته ای ایران منعقده در سال ۲۰۱۵، تحریم تسلیحات سبک و متعارف این کشور در اکتبر ۲۰۲۰ به پایان خواهد رسید، در سازمان ملل متحد در این خصوص رأی گیری بعمل خواهد آمد و حداقل روسیه تمدید تحریم ها را وتو خواهد کرد. با این حال هر کشوری بطور جداگانه مجاز است تصمیم خود در این ارتباط را اعمال کند و اینجاست که آمریکایی‌ها قطعاً تحریم های مذکور را تمدید خواهند کرد. ایران نیز به دلایل داخلی ناچار به واکنش شده و احتمالاً چند عملیات نظامی در خلیج (فارس) انجام خواهد داد. در این صورت کاخ سفید نیز می‌تواند با درگیری‌هایی محدود و بدون تلفات برای آمریکایی‌ها (برای مثال از طریق پهپادها و موشک های کروز) در مقام پاسخگویی برآید.

جنگی کوچک و مختصری که قادر خواهد بود "دونالد ترامپ" به یک «سرفرمانده» ممتاز در آمریکا، جدای از وضعیت جاریِ سلامتی عمومی (ناشی از  کرونا) و حتی نرخ بیکاری در این کشور، تبدیل نموده و موجب افزایش محبوبیتش شود. و این فرضیه بسیار ملموسی است که در میان تحلیلگران ژئوپلیتیکی مطرح است. بعبارت دیگر، چنانچه "ترامپ" در انتخابات با نقش فرمانده نظامی ظاهر شود، ممکن است بتواند برای بار دوم نیز به پیروزی برسد.

انتهای پیام/