قدس آنلاین: خانواده به عنوان مهمترین عنصر جامعه، نخستین مدرسهای است که انسان در آن تربیت میشود و دو عنصر اصلی وراثت و تربیت را دارا است.
مهمترین مسئله تشکیل حکومت اسلامی پس از داشتن رهبر معصوم، نیروی انسانی و کادر حکومتی است. خانواده مهدوی در این عصر وظیفهای مهمتر از کادرسازی و تربیت فرزندان به عنوان سربازان امام زمان(عج) ندارد؛ بر این اساس میتوان از خانواده بهعنوان پادگان سربازپروری امام عصر(عج) نام برد.
در ادامه به برخی شاخصههای خانواده مهدوی اشاره میشود.
* عشق به حضرت حجت(عج)
عشق به حضرت حجت(عج) از ارکان اساسی ولایتمداری است. چنانچه پدر و مادر در خانواده بتوانند این امر را در خود و فرزندانشان نهادینه کنند، در مسیر ظهور و زمینهسازی برای این امر تأثیر بسزایی خواهند داشت.
* توجه به خانه و خانواده
امام صادق(ع) در مورد آخرالزمان چنین میفرمایند: «والزمو بیوتکم»؛ ملازم خانههای خود باشید. در این عصر که با توسعه فناوری و توسط شبکههای اجتماعی مرزهای خانه و خانواده برداشته شده است و پای اینترنت به خانههایمان باز شده، با وجود کثرت شبههها و سمپاشیهای دشمنان امام زمان(عج) در عرصه اندیشه و جلوهگریها و افسونگریهای شیطانی، توجه ویژه به خانه و خانواده بیش از پیش بر عهده پدران و مادران است. آیه ۱۳۲ سوره طه میفرماید: «وَأْمُرْ أَهْلَکَ بِالصَّلاهِ وَ اصْطَبِرْ عَلَیْها»؛ و خانوادهات را به نماز فرمان بده و خود نیز بر آن شکیبایی ورز.
* تقویت باورهای دینی
از آنجا که روایتهای ائمه معصومین(ع) هشدار به فتنههای آخرالزمانی دادهاند و عمده این فتنهها مربوط به تضعیف باورهای دینی است، یکی از ویژگیهای خانواده مهدوی، مقاومسازی پایههای اعتقادی افراد خانواده در برابر توفان فتنههای آخرالزمان برای رسیدن به درجه منتظران و زمینهسازان ظهور است؛ کما اینکه حضرت امیر(ع) در پایان جنگ نهروان به مردی که خدمت ایشان رسیده بود، فرمود: «قسم به خداوندی که دانه را شکافت و آدمی را آفرید، مردمی در اینجا با ما آمدهاند که هنوز خداوند پدران و نیاکان آنها را خلق نکرده است»؛ آن مرد پرسید: مردمی که هنوز خلق نشدهاند چگونه میتوانند با ما آمده باشند!؟ فرمود: «آری، آنها مردمی هستند که در آخرالزمان میآیند و در این هدف که ما داریم آنها نیز شریکاند و تسلیم ما، پس آنها در آن راه که ما گام برمیداریم شرکای حقیقی و واقعی ما هستند». بنابراین میتوان گفت، یکی از برکات صبر و مقاومت در آخرالزمان این است که مؤمن را در ثواب تمام نیکیهای پیشینیانش شریک میسازد. (المحاسن، ص۲۶۲؛ بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۳۱(
* امید و نشاط
همان طور که گفته میشود، افراد سالم به آینده میاندیشند و در آینده زندگی میکنند. امید به آینده روشن و تلاش برای دستیابی به آن از شاخصههای برجسته منتظران ظهور است؛ منتظران حقیقی با آگاهی از برکات و زیباهای ظهور و عصر حکومت مهدوی با امید و نشاط از گردنههای صعبالعبور آخرالزمانی به سلامتی عبور خواهند کرد. کسی که میداند در پس سختیها و تلخیها آسایش و شیرینی است در مواجهه با مشکلات فعالانه عمل میکند نه منفعلانه. وقتی بر اساس روایتها و آیات قرآن ظهور امری قطعی است؛ وقتی میدانیم برای منتظران حقیقی جا مانده از عصر ظهور آنان که مردهاند خداوند رجعت را رقم میزند، پس چه جای نگرانی و ناامیدی است؛ بر این اساس خانواده مهدوی خانوادهای است که با نشاط و امید در مسیر زمینهسازی برای ظهور گام برمیدارد.
* عدالتمحوری و اخلاقمداری
از مهمترین شاخصههای حکومت مهدوی که در روایتها به آن اشاره شده، عدالتمحوری است. عبارت «یَمْلَأُ الْأَرْضَ قِسْطاً وَ عَدْلاً» اشاره به حکومت مهدوی دارد؛ بر این مبنا خانوادهای مهدوی است که در آن برخوردها بین افراد عادلانه و منصفانه است، نه ظالمانه و غیرمنصفانه؛ کسی که در اندیشه زمینهسازی برای ظهور است خود و خانوادهاش را به سمت و سوی رفتار عادلانه سوق میدهد.
وقتی خانوادهها بهعنوان اجزای تشکیلدهنده جامعه به سمت و سوی عدالتمحوری و اخلاقمداری حرکت کنند، به همان نسبت جامعه هم تغییر میکند.
* توجه به احکام اللهی
در دعای عهد میخوانیم: «مُجَدِّداً لِمَا عُطِّلَ مِنْ أَحْکَامِ کِتَابِکَ»؛ این یعنی یکی از کارکردهای حکومت مهدوی تجدید احکام رها شده از قرآن است و محکمکننده نشانههای دین و سنتهای نبوی. خانوادهای مهدوی است که در مسیر اهداف و برنامههای ظهور حرکت کند؛ وقتی یکی از مهمترین مجاهدتهای حضرت احیای سنتها و احکام فراموش شده قرآن و عترت است، از شاخصههای چنین خانوادهای که میخواهد در مسیر ظهور گام بردارد توجه به اجرای احکام الهی در خانواده و اجتماع است.
* تحول و انقلابیگری
شاخصه دیگر خانواده مهدوی، تحولگرا بودن است؛ چرا که انتظار مفهومش تحول است و به کسی منتظر میگویند که دارای سه رکن زیر است: «عدم رضایت از وضع موجود»، «امید به آینده روشن» و «برنامهریزی و حرکت»؛ چنانچه این سه رکن در خانوادهای باشد آن خانواده تحولگرا و انقلابی است.
* روحیه تعاون و همکاری
خانواده مانند یک پرنده، دارای دو بال است و زن و مرد هر کدام نقش یک بال را ایفا میکنند؛ بنابراین با کمک و همیاری هم میتوانند به اوج برسند و در مسیر کمال حرکت کنند. خانواده بستری است که میبایست پاسخگوی نیازهای مادی و معنوی انسان باشد؛ به همین خاطر آینده و عاقبت انسان در بستر خانواده ترسیم میشود. در روایتها هم چنین آمده است که اگر کسی ازدواج کند، نصف دینش کامل میشود تا جایی که امام رضا(ع) کار برای تأمین رزق در خانواده را مساوی با جهاد در راه خداوند قرار میدهد و میفرماید: کسی که خود را برای روزی خانوادهاش به زحمت میاندازد و کار میکند، مانند رزمندهای است که در راه خدا میجنگد.
پیامبر(ص) هم در روایتی به امیرالمؤمنین(ع) میفرمایند: ای علی! ساعتی خدمت کردن به همسر در کارهای خانه بهتر از هزار سال عبادت و هزار حج و هزار عمره و بهتر از آزادی هزار بنده در راه خدا و هزار جنگ در راه دین و عیادت از هزار مریض و هزار نماز جمعه و هزار تشییع جنازه و هزار گرسنهای است که برای رضای خدا سیر شوند و هزار برهنه را بپوشاند و هزار اسب در راه پروردگار هدیه کند و بهتر از هزار دینار صدقه به مستمندان است و بهتر از تلاوت تورات، انجیل، زبور و قرآن است و بهتر از آزاد کردن هزار اسیر و بخشیدن هزار شتر به فقراست و چنین مرد خدمتکار به همسر از دنیا بیرون نمیرود مگر اینکه جایگاه خوب خود را در بهشت ببیند.
این دست روایتها نشان میدهد خانواده مهمترین بستر برای رشد معنوی افراد و عامل تکامل آنهاست. انسانی که به خانواده اهمیت دهد و برای ساختن خانهای پرمهر تلاش و کوشش کند، قطعاً برای ساختن جامعهای پرمهر نیز تلاش خواهد کرد و با تعهد و روحیه مسئولیتپذیرانه در زمره زمینهسازان ظهور خواهد بود.
نظر شما