ششم مرداد ماه که به عنوان روز ملی کارآفرینی و ترویج آموزشهای فنی و حرفهای نام گرفته، فرصت مناسبی برای توجه دادن تصمیمسازان و تصمیمگیرندگان کشور به حمایت از کارآفرینان و نقش مهارتآموزی و آموزشهای فنی و حرفهای در توسعه کشور است.
به همین ترتیب، تلفیق دانش با مهارت و خلاقیت، زمینهساز اشتغال مولد و پایدار توأم با کارآفرینی برای جوانان بوده و تأثیر بسزایی در رشد و توسعه پایدار استان دارد. طی سالهای گذشته اما به موضوع کارآفرینی در حوزههای مختلف اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در خراسان رضوی و به ویژه مشهد، توجه چندانی نشده و عملکرد دولتمردان و دستگاههای مرتبط با این حوزه در حد شعار بوده است.
این در حالی است که امروزه پیشرفتهای پرشتاب علمی، بهرهوری از آخرین فناوریها را اجتنابناپذیر ساخته و بیهیچ تردیدی میبایست آموزش فنی و حرفهای را به عنوان مکملِ جداییناپذیرِ نظام آموزشی بپذیریم؛ چراکه به باور کارشناسان، مهارتآموزی و تلفیق تئوری و تجربه و علم و عمل، به عنوان یکی از بهترین راهکارهای تربیت نیروی انسانی کارآمد و نقشه راه «کارآفرینی» مطرح است.
در عین حال بر اساس آنچه در اذهان عمومی به عنوان کارآفرینی ثبت شده؛ یعنی ایجاد اشتغال برای خود و دیگران. خراسان رضوی کمبودی از نظر فعالیتهای کارآفرینانه ندارد، این استان با برخورداری از بیش از ۶ هزار واحد تولیدی و نزدیک به ۲۰۰ هزار واحد صنفی که صاحبان آنها برای شمار زیادی شغل ایجاد کردهاند، بستر و توان قابل توجهی در حوزه کارآفرینی دارد.
اما کارآفرینان خراسان رضوی با مشکلات فراوانی دست و پنجه نرم میکنند که البته بسیاری از این مشکلات ناشی از شرایط اقتصادی کشور است؛ همچون وجود قوانین دست و پاگیر، بیتدبیری و بیمهری دولت و نیز عقبماندگی زیاد از فناوریهای روز دنیا، نبود بازارهای مناسب برای فروش محصولات، بیبهره بودن از تخصص دانشآموختگان دانشگاهی، آگاهی کم کارآفرینان نسبت به دانش مدیریتی روز دنیا و اهمیت ندادن به آموزشهای ضمن خدمت نیروی انسانی در واحدهای تولیدی، از جمله دیگر مشکلاتی است که در حوزه کارآفرینی استان دیده میشود. تا جایی که برخی کارشناسان اقتصادی، کارآفرینی در این خطه را به تلاش در زمینی سوخته شبیه میدانند که شرایط به نفع آن نبوده و شیوع کرونا هم این شرایط را برای کارآفرینان سختتر کرده است.
به باور آنها، در شرایط رکود ناشی از کرونا، تورم و افزایش قیمت کالاها و خدمات، انگیزهای برای کارآفرینی باقی نمیماند و این در حالی است که قوانین کسب و کار نیز برای کارآفرینان انگیزهساز و مشوق نیست؛ مهمتر آنکه کارآفرینان در فضای به وجود آمده ناشی از کرونا، در بلاتکلیفی و سردرگمی قرار گرفتهاند که سیاستهای دولت و ستاد ملی مقابله با کرونا نیز به ابهام در فضای اقتصادی و کارآفرینی افزوده است و موجب شده کارآفرینان نتوانند تخمینی از سود یا ضرر فعالیت تولیدی خود داشته باشند که اگر این نبود اطمینان کارآفرینان از آینده کاریشان تداوم داشته باشد، باید در انتظار یک سال بد و شاید سالهای بدتر در اقتصاد کشور باشیم.
با علم به اینکه کارآفرینی با اقتصاد، فضای کسب و کار، توسعه، کارگران و همه عواملی که در عمران و آبادانی نقش دارند، مرتبط است؛ مشکلات بیکاری که ریشه بسیاری از مشکلات اقتصادی و اجتماعی است را کاهش میدهد؛ نظام اداری ما باید تسهیلگر کارآفرینی باشد.
به ویژه آنکه اقتصاد دانشبنیان محور اقتصاد مقاومتی است و حمایت از کار و کارآفرینی نیازمند برداشتن گامهایی فراتر از اهدای لوح است. مسئولان باید برای رفع مشکلات کارآفرینان گامهای جدی بردارند؛ چراکه از اصلیترین راهکارهای برونرفت از وضعیت کنونی اقتصاد، مقابله با تحریمهای ظالمانه، تحقق اقتصاد مقاومتی و نیل به خوداتکایی مطلوب، تقویت و توسعه فعالیتهای کارآفرینانه است که باید بیش از هر زمان دیگر با فوریت مورد توجه قرار گرفته و برای آن برنامهریزی شود.
نظر شما