قدس آنلاین: پروانه ساخت «حکم تجدیدنظر» به کارگردانی محمدامین کریم‌پور در جلسه اخیر شورای صدور پروانه ساخت صادر شد و جنجال‌های زیادی به پا کرد که چرا به یک اینستاگرامر مجوز کارگردانی داده شده است در حالی که عده‌ای از فیلم‌سازان هنوز در صف مانده‌اند. معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در پاسخ به اینکه چرا برخی دستیاران کارگردان‌ها یا کسانی که در حوزه فیلم‌سازی کوتاه فعالیت داشتند برای گرفتن پروانه ساخت و کارگردانی فیلم‌های اول خود با مشکلات زیاد یا عدم‌صدور مجوز روبه‌رو شده‌اند، به ایسنا گفته است: حتماً نمونه کارها ضعیف بوده، چون ما که مشکلی با کسی نداریم.
محمدمهدی طباطبایی‌نژاد در دفاع از این اقدام شورای پروانه ساخت اظهار کرده است «ما به طور کلی در شورای پروانه ساخت به نمونه‌کارها، سوابق علمی و حرفه‌ای کسی که درخواست مجوز کارگردانی می‌کند، نگاه می‌کنیم. در حوزه کارگردانی سوابق تحصیلی و نمونه کارهای ارائه شده ملاک است و درخواست هر کارگردانی از جمله شخص مورد بحث بر همین اساس بررسی شده است». وی مدعی شده «محمدامین کریم‌پور، هم تحصیلات سینمایی داشته و هم چند نمونه فیلم کوتاه فرستاده که اعضای شورا به اتفاق آراء نمونه کارهایش را مورد تأیید و تصویب برای تولید فیلم بلند قرار دادند. در واقع اعضای شورا اصلاً این درخواست‌کننده را نمی‌شناختند و صرفاً با دیدن نمونه کارها متقاعد شدند که وی صلاحیت کارگردانی یک فیلم سینمایی را دارد».
شاید بسیاری از ما پیش از این ماجرا، نام محمدامین کریم‌پور را حتی در اینستاگرام هم نشنیده بودیم، ولی این جنجال‌آفرینی اگر برای کسی آب نداشت برای این اینفلوئنسر نان داشت. حتی اگر فیلم او به گیشه هم برسد در وضعیت فعلی سینما که بسیاری از فیلم‌های موفق و حتی گیشه‌پسند هم شکست خورده‌اند، احتمالاً بخت بالایی در فروش ندارد، ولی جنجال‌های اخیر برای گرفتن مجوز کارگردانی این جوان جویای نام، شهرت، فالوئر بیشتر و درآمد کلانی به ارمغان می‌آورد. البته ماجرای ورود اینستاگرامرها به عرصه تولیدات فیلم و سریال فقط به محمدامین کریم‌پور ختم نمی‌شود همچنانکه آغازگر قصه هم او نبوده است و پیش از این، برخی از اینستاگرامرها همچون علی صبوری و جواد خواجوی هم به بازی در فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی دعوت شده‌اند، ولی اولین بار است که یکی از اینفلوئنسرها پا را فراتر نهاده و کارگردانی یک فیلم سینمایی را برعهده می‌گیرد.
* هر کسی پول دارد فیلم می‌سازد
عده‌ای بر این باورند در جایی که بسیاری از دانش‌آموختگان رشته سینما و سازندگان فیلم‌های کوتاه و مستند نمی‌توانند فیلم سینمایی بسازند، چطور از یک فعال مجازی برای ورود به این حوزه حمایت می‌شود؟ کیوان کثیریان، منتقد سینما و تلویزیون معتقد است: شورای پروانه ساخت اگر منحل شود اتفاقی نمی‌افتد، وقتی خروجی‌اش این است، بهتر اینکه چنین شورایی نباشد. گویا برای این شورا فیلتری جز سرمایه وجود ندارد و هر کسی پول داشت می‌تواند فیلم بسازد. در واقع گزینش با سرمایه تنظیم شده و ربطی به مهارت، تخصص و صلاحیت ندارد.
وی تأکید می‌کند: بهتر است شورای پروانه ساخت منحل شود و هر کسی که توانست سرمایه‌گذار جذب کند، فیلم بسازد سپس شورای پروانه نمایش تصمیم بگیرد که مجوز نمایش بدهد یا نه.
کثیریان درباره اینکه هنوز دستیار کارگردان‌ها و کسانی که فیلم کوتاه ساخته‌اند پشت در شورای پروانه نمایش مانده‌اند، چرا درخواست یک اینفلوئنسر همان اول پذیرفته می‌شود، می‌گوید: مشکل همین‌جاست که آدم‌هایی پشت صف شورای پروانه ساخت گیر کرده‌اند که توانایی و استعداد فیلم‌سازیشان را نشان داده‌اند. یکی فیلم ساخته و مجوز ویدئویی داشته و حتی فیلمش در هنر و تجربه هم اکران شده است یا فیلم کوتاهی دارد که پای اسکار بوده است یعنی کاربلد است، ولی شورای پروانه ساخت تشخیص نمی‌دهد این فرد صلاحیت دارد، چطور در مورد این آقا چنین تصمیمی گرفته می‌شود!؟ بسیاری از فیلم‌سازان در صف مانده‌اند و گاهی گرفتن مجوز کارگردانی آن‌ها سال‌ها طول کشیده است و حتی عده‌ای پس از چند سال دویدن، هنوز مجوز ساخت نگرفته‌اند.
وی ادامه می‌دهد: چطور می‌شود برای عده‌ای فرش قرمز پهن می‌شود؟ دلیلش مشخص است چون سرمایه‌گذار گردن‌کلفتی پای کار آورده است و چون پول زیادی آورده می‌تواند فیلمش را بسازد. ملاک و معیار برای شورای پروانه ساخت، سرمایه است نه صلاحیت.
* فریدون جیرانی معتقد به حذف شورا است
این فیلمساز و کارگردان تئاتر با بیان اینکه اگر این شورای منحل شود، آسیب‌هایش کمتر است، خاطرنشان می‌کند: پیش از صدور مجوزهای جدید با آقای فریدون جیرانی و آقای مازیار میری در لایو صحبت کردم که هر دو معتقد به حذف شورای پروانه ساخت بودند. با وجود اینکه آقای میری سال‌ها عضو شورا بوده و آقای جیرانی هم اکنون عضو این شورا است، هر دو نفر موافق حذف شورا بودند در حالی که اکنون همه کاسه کوزه‌ها برای صدور این مجوز را سر آقای جیرانی می‌شکنند.
کثیریان معتقد است: آقای جیرانی نسبت به این اتفاق سکوت کرده‌اند، ضمن اینکه همه اعضای شورای پروانه ساخت، زیر نامه صدور پروانه ساخت فیلم «حکم تجدید نظر» را امضا کرده‌اند و برای توجیه کارشان می‌گویند که محمدامین کریم‌پور، فوق لیسانس سینما دارد در حالی که این‌طور نیست و لیسانس برق دانشگاه علمی کاربردی دارد. طبیعی است که این فرد با نحوه عملکردش در اینستاگرام و روحیه‌ای که از او در مصاحبه اخیرش دیدیم، اگر فوق لیسانس سینما داشت تاکنون همه‌جا اعلام کرده بود یا گفته می‌شود که دستیار کارگردان بوده، در کدام فیلم و کجای سینما اسمش بوده است. نمی‌شود که برای توجیه ماجرا، رزومه‌سازی کرد.
این منتقد سینما و تلویزیون می‌گوید: به نظر می‌رسد اعضای شورای پروانه ساخت اصلاً این فرد را نمی‌شناختند و رأی داده‌اند، بعد فهمیده‌اند که اینفلوئنسر است و به او گفته‌اند برو ویدئوهایت را از اینستاگرام حذف کن، ولی این ویدئوها در فضای‌مجازی منتشر شده است! به نظرم این رأی از سر ناآگاهی بوده است، شاید اگر روی این فرد شناخت داشتند، برای صدور مجوز تأمل بیشتری می‌کردند.
وی یادآور می‌شود: شنیده‌ها درباره این فیلم زیاد است عده می‌گویند فیلم‌نامه خوبی داشته و عده‌ای می‌گویند رقم‌های بالایی به بازیگران پیشنهاد شده که نتوانند رد کنند.
* برنده و بازنده یک بازی ناخواسته
کثیریان با بیان اینکه شورای پروانه ساخت وارد یک بازی ناخواسته شده که خودش نمی‌دانست بازنده است و برنده ماجرا این جوان جویای نام بوده است، خاطرنشان می‌کند: اینفلوئنسرها درآمدهای نجومی دارند و این فرد می‌تواند دست ببرد توی جیبش و فیلم بسازد. در شرایط فعلی سینمای ایران، سرمایه حرف اول را می‌زند؛ بنابراین عجیب نیست کسی که پول دارد همه را بخرد از بازیگر گرفته تا فیلمبردار و دیگر عوامل تولید.
به باور وی، اگر قرار است خروجی شورای پروانه ساخت این باشد بهتر اینکه چنین فیلتری نباشد. این فیلم‌نامه‌نویس می‌گوید: حرفم این نیست که این آقا فیلم نسازد، بسازد، ولی فیلم‌سازی که سال‌ها در نوبت مانده و صلاحیتش را هم ثابت کرده است، چرا فیلم نسازد؟ اشکال اینجاست که جلو یک نفر گرفته و برای دیگری فرش قرمز پهن می‌شود! درها را برای همه باز کنید. شاید منِ نوعی هم بخواهم فیلم بسازم دست‌کم من بیشتر از سینما می‌دانم. برخی از فیلم‌سازان را می‌شناسم که دو فیلم ساخته‌اند ولی پروانه ساخت فیلم سینمایی به آن‌ها داده نمی‌شود.
وی با بیان اینکه سینمای ما در وضعیت ابتذال قرار دارد و فیلم دیگری هم به فهرست مبتذل‌ها اضافه می‌شود، عنوان می‌کند: فکر کنید از شخصی مثل محمدامین کریم‌پور با پیشینه‌ای که دارد چه درمی‌آید!؟ در نهایت یک فیلم کمدی سطحی و مبتذل که نمونه‌هایش را روی پرده سینما کم ندیدیم. از این آدم، حرف جدی و عمیق درنمی‌آید.
کثیریان می‌گوید: اگر قرار باشد در سینمای ایران یک حرف مهم بزنی، باید سال‌ها در نوبت پروانه ساخت بمانی. چطور برای یک نفر فرش قرمز پهن می‌کنید و به بقیه سخت می‌گیرید چون آن‌ها قرار نیست فیلم کمدی مبتذل بسازند، ولی از کسی که قرار است فیلم کمدی سطحی بسازد، از او استقبال می‌کنید، چون برایشان دردسر ندارد! این شیوه اشتباه است و چنین نتیجه‌هایی به بار می‌آورد.
به باور این فیلمساز آبروی شورای پروانه ساخت با صدور این مجوز از بین رفت و یادآور می‌شود: من کاری به حمایت کردن یا نکردن از این فرد ندارم، حرفم این است که شرایط باید برای همه یکسان باشد، نه اینکه جلو بقیه فیلم‌سازانی که صلاحیت ساخت فیلم دارند، گرفته شود. اگر یک راننده می‌تواند فیلم‌نامه خوبی بنویسد و سرمایه‌گذار جذب کند، فیملش را بسازد، ولی کسی که کارش فیلم‌سازی است و دستیاری کرده، چرا پشت صف بماند!؟ شورای پروانه ساخت، فیلتر اضافه است. هر کسی خواست فیلمش را بسازد، چون توانسته تهیه‌کننده را توجیه کند، اگر هم در شورای پروانه نمایش مجوز گرفت، فیلمش نمایش داده شود.
نظر شما