به گزارش گروه فرهنگی قدس آنلاین، هفته گذشته سازمان سینمایی در راستای حمایت از سینماگران و مخاطبان در یازدهمین جلسه کارگروه بررسی آسیب های کرونا در سینما مصوباتی را اعلام کرد که براساس آن در این جلسه مقرر شد از تاریخ اول مرداد لغایت اول آبان ۹۹ برای کلیه فیلم های ایرانی که با تایید شورای صنفی نمایش به چرخه اکران وارد شده‌اند، درآمد فروش آنها تماماً به سینما تعلق ‌گیرد و در پایان اکران، معادل فروش خالص آنان، از سوی سازمان سینمایی به شرکت پخش پرداخت ‌شود. همچنین بلیت سینماها تا پایان کرونا از شنبه تا چهارشنبه نیم بها خواهد بود. علاوه بر این مصوبات دیگری هم در این بسته حمایتی وجود دارد که جزئیات دقیق آن را می توانید اینجا بخوانید.

عباس رافعی، کارگردان و تهیه کننده سینما با اعلام نظر مثبت نسبت به عملکرد سازمان سینمایی به ویژه تهیه این بسته حمایتی در راستای حمایت و پشتیبانی از سینما و مخاطبان آن عنوان کرد: زمانی که دولت تصمیم گرفت روال زندگی قطع نشود و با حفظ پروتکل های بهداشتی به زندگی ادامه دهیم، به نظر می رسد بهترین راه هم همین باشد و در اغلب گفت‌وگوهای کارشناسان می‌بینیم که نظر همه بر این است که نباید زندگی را تعطیل کرد.

وجه سرگرمی برای انسان معاصر یک نیاز ضروری است

وی در ادامه افزود: همه ما می‌دانیم کرونا وجود دارد و قرار هم نیست به این زودی‌ها از بین برود و این دلیل نمی‌شود کار و زندگی مان را تعطیل کنیم. همچنان که خبرگزاری‌ها و روزنامه‌ها در حال فعالیت هستند قطعاً کسانی که در ارتباط با رسانه، فرهنگ و هنر هستند نیز در این ایام نیاز دارند که به وسیله سینما و شاخه‌های دیگر هنر مانند برپایی نمایشگاه ها در گالری ها به نوعی حال و هوای مردم را بهتر کنند. چرا که هنر در کنار زندگی به گونه ای طراحی شده که علاوه بر رسالتی که دارد و قرار است تجربه‌ای را به مخاطب انتقال داده و پیامی را به وی بدهد،  یک وجه سرگرمی هم دارد. این وجه سرگرمی برای انسان بازیگوش عصر معاصر یک نیاز ضروری است که نمی توان آن را نادیده گرفت.

کارگردان فیلم «فصل فراموشی فریبا» یادآور شد: به همین دلیل است که بازی‌های رایانه‌ای و سریال‌های نمایش خانگی رواج پیدا می‌کنند و پلتفرم‌های مجازی که فیلم و سریال پخش می کنند مورد اقبال قرار می گیرند و کاربرانشان روز به روز بیشتر می شود، اما من به عنوان یک مخاطب سینما تشخیص می‌دهم که این فیلم‌ها را باید در سینما دید و نمی‌شود آن را در تلفن همراه و رایانه تماشا کرد و باید محلی به نام سینما به روی مردم باز باشد که بتوانند فیلم ها را آنجا تماشا کنند.

مخاطب باید تشویق شود که درست تشخیص بدهد

رافعی در ادامه تصریح کرد: اینجا یک مسئله مهم وجود دارد. اینکه رفتن به سینما به تشخیص خود مخاطب گذاشته شده و اجباری در آن نیست اتفاق مهمی است، حال که این مسئله به تشخیص خود مخاطب گذاشته شده باید تشویق شود که درست تشخیص بدهد و استقبال از سینما منوط به اجرای همین بسته‌های حمایتی و تشویقی برای سینماگران و مخاطبان است.

کارگردان «راز مینا» اظهار کرد: اما در این میان فیلمسازان و یا صاحبان فیلمی که تصور می‌کنند فروش فیلمشان در حالت عادی یک فروش چندین میلیاردی خواهد بود ریسک نمی‌کند که فیلم‌ها را در این شرایط اکران کنند، اما فیلمسازانی هستند که مدت ها در نوبت اکران بودند و چه بسا فیلمشان در شرایط عادی اکران نمی شد. من به این دسته از تهیه کنندگانی که چنین فیلم‌هایی دارند پیشنهاد می‌کنم از چنین موقعیتی که هم از سمت مخاطب و هم سازمان سینمایی به وجود آمده استقبال کنند. حتی اگر من الان یک فیلم آماده نمایش داشتم علاوه بر اکران آنلاین، آن را در سینماها هم اکران می‌کردم زیرا حس می‌کنم یک موقعیت ویژه به دست آمده که باید از آن نهایت استفاده را کرد.

برای زنده نگه داشتن سینما نیازمند یک عزم ملی هستیم

وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: البته فقط بسته حمایتی وزارت ارشاد و سازمان سینمایی کافی نیست و ما برای زنده نگه داشتن سینما نیازمند یک عزم ملی هستیم و باید این فیلم ها را در رسانه ملی تبلیغ و تشویق کنیم. باید برای این فیلم‌ها اطلاع رسانی صورت بگیرد که در چه سینماهایی اکران می شوند و این وظیفه تلویزیون است. علاوه بر این شهرداری که بسیاری از بیلبوردهای تبلیغاتی را در سطح شهر در اختیار دارد می تواند آنها را در اختیار تهیه کنندگان فیلم‌ها قرار دهد و آن زمان است که می‌توانیم بگوییم سینما در حال جان گرفتن است.

اگر عادت سینما رفتن مردم از بین برود به سختی می‌توان به شرایط عادی بازگشت

رافعی تصریح کرد: من فکر می‌کنم اگر سینما به مدت سه چهار ماه دیگر تعطیل شود عادت سینما رفتن بین مردم فراموش خواهد شد، یعنی زمانی که کرونا از این مملکت رفت ما باید دوباره به فکر احیای زیرساخت‌هایی باشیم و آن را پرورش دهیم که مردم با سینما آشتی کنند و البته فیلم هایی بسازیم که نتوان آن را موبایل، صفحه تلویزیون و کامپیوتر دید و این خیلی سخت خواهد بود. به نظرم باید در هر حالتی چراغ سینما را روشن نگاه داریم و فکر می کنم علاوه بر سازمان سینمایی که اقدامات درست، به حق و قابل توجهی انجام داده باید کسانی که در ارتباط با فرهنگ و هنر این مرز و بوم هستند به کمک سازمان سینمایی بیایند.

 وی با اشاره به اکران آنلاین فیلم ها و تجربه اکران «بهت» در فضای آنلاین گفت: اگر سالن های سینما یک بال برای سیمرغ سینما باشند اکران آنلاین قطعاً بال دیگر این سیمرغ خواهد بود به شرطی که امنیت فیلم حفظ شود یعنی علاوه بر این که پلتفرم‌ها باگ‌ها را برطرف کنند، به گونه ای آن را اصلاح کنند که نشود فیلم را به راحتی دانلود کنند. همانطور که اگر کسی در صفحه شخصی خود مطلبی خلاف شئونات جمهوری اسلامی منتشر کند به راحتی پیدا شده و دستگیر می‌شود اگر این اقدام برای قاچاقیان فیلم هم صورت بگیرد اکران آنلاین هم می توانند فضای امنی برای فیلمسازان باشد.

اکران «بهت» یک آزمون و خطا بود

رافعی ادامه داد: «بهت» جزو پنج فیلمی بود که اکران آنلاین شد و به نوعی برای ما مانند یک آزمون و خطا بود، به دلیل این که نه ما اکران آنلاین را به خوبی می‌شناختیم نه مخاطب با آن آشنایی داشت و باید مدتی از آن بگذرد تا بین مردم جا بیفتد.

وی تاکید کرد: البته علاوه بر اکران آنلاین من به سازمان سینمایی پیشنهاد می کنم سینما ماشین را جدی تر بگیرد و به آن توجه کند. چرا که سینما ماشین به ذات سینما نزدیک‌تر است و حال و هوای فیلم دیدن با جمع جذابیت های خاص خودش را دارد. اما اگر اقبالی به آن نشان داده نشده به این دلیل است که تبلیغی برای آن انجام نشد و هیچ گونه تشویقی برای رفتن به سینما ماشین اتفاق نیفتاد. کافی است در خبر ۲۰.۳۰ یک گزارش کوتاه از سینما ماشین پخش شود یا تیزرهای تبلیغاتی به آن اختصاص داده شود، خواهید دید که مردم از آن استقبال می کنند.

مردم به دلیل ضعف اطلاع رسانی نحوه استفاده از سینماماشین را نمی‌دانند

این کارگردان اظهار کرد: اگر امروز مردم با سینماماشین بیگانه هستند به همین دلایل است که به آن اشاره کردم، در حالی که ما قبل از انقلاب در  ونک سینما ماشین داشتیم اما امروز مردم نه آدرس آن را می دانند و نه نحوه استفاده از آن را. متأسفانه اطلاع رسانی در این حوزه بسیار ضعیف است.

وی در پایان خاطرنشان کرد: باید راه‌هایی را پیدا کرد که به ذات سینما نزدیک‌تر باشد. فیلم بینی همواره مانند آیینی بوده است که مردم دسته جمعی به یک سالن تاریک می روند و در دو ساعت به صورت متمرکز در یک دنیایی که فیلمساز ساخته به گشت و گذار می پردازند، در حالی که ما نمی‌توانیم در خانه با موبایل و تلویزیون آن تمرکزی که در سینما داریم را به دست بیاوریم.

انتهای پیام/