قدس آنلاین: از آنروز تاکنون مراجع علمی بارها اعلام کرده اند که با ویروسی ناشناخته مواجه هستیم که نمی توان به راحتی رفتارش را پیش بینی کرد و اتفاقا شاید این درست ترین توصیف از کرونا باشد چراکه هنوز بعد از گذشت بیش از پنج ماه همچنان با ناشناخته هایی از این ویروس مواجه می شویم که هیچگاه تصوری از آن وجود نداشت.

یک نفر می گوید، بینایی ام را از دست دادم، یک نفر می گوید حس چشایی نداشتم، یک نفر می گوید از درد تا مرگ رفتم و برگشتم و دیگری رنگ چهره اش تغییر می کند و آن یکی ... همه این تفاوت ها نشان از آن دارد که هنوز کرونا را نشناخته ایم و به قدرت مرگبار آن ایمان نیاورده ایم چراکه اگر چنین بود پروتکل های بهداشتی را با جدیت رعایت می کردیم و هر روز شاهد افزایش تعداد مبتلایان و مرگ و میر و در نهایت مواجهه با پیک دوم بیماری نبودیم.

مسلما پژوهش های علمی می توانند تا حدودی بیانگر رفتار این ویروس عجیب و غریب باشند، اما قطعا هیچکس مانند یک بیمار کرونایی نمی تواند آنچه به دنبال ابتلا به این بیماری بر او گذشته را شرح دهد، این تجربیات افراد است که با بیان آن می توان زنگ های خطر را با قدرت بیشتری به صدا درآورد.

زهره از جمله جوانانی است که در دهه سوم زندگی خود قرار دارد و خوشبختانه کرونا را پس از جنگی سخت و نفس‌گیر شکست داده است.

وی در خصوص تجربه خود در مواجهه با این ویروس به ایسنا می گوید: هفته اول تیرماه برای دو سه روز احساس خستگی مفرط، بیحالی و سرگیجه داشتم، اما هیچ یک از علائم ویروس کرونا یا آنفلوآنزا مانند عطسه، سرفه، گلودرد و ... را نداشتم با مراجعه به بیمارستان و انجام آزمایش خون داروهایی تجویز شد که پس از مصرف این داروها پس دو سه روز وضعیت جسمانی ام بدتر شد به طوری که در کنار علائم قبلی بدن درد بسیار شدید، تهوع بسیار شدید و غیرقابل کنترل نیز اضافه شد.

زهره می افزاید: پس از بروز این علائم مجددا به پزشک مراجعه کردم و آن زمان تست کرونا از حلق گرفته شد و نتیجه آن پس از سه روز منفی بود و تا اینجا عملا بدون اینکه بدانم ۶ روز از دوره بیماری کووید ۱۹ را تجربه کرده بودم، اما تست کرونا منفی اعلام شد و در تمام این روزها بدن درد بسیار شدیدی را گذراندم.

وی با اشاره به اینکه به هرحال در طول عمر خود آنفلوآنزا را تجربه کرده بودم، اما این نوع بدن درد با بدن درد آنفلوآنزا قابل قیاس نیست، بیان می کند: این بیماری وضعیت و علائمی دارد که هر روز با روز قبل متفاوت است و هیچ روزی را نمی توان با روزها و علائم قبل مقایسه کرد، یک روز تهوع بر بدن غالب می شود، یک روز سرگیجه، یک روز بدن درد بسیار شدید غلبه می کند و گاهی درد استخوان ها بویژه از کمر به پایین مخصوصا پاها به شکلی می شود که هیچ توان برای ایستادن رو پا وجود ندارد به طوری که اگر پنج دقیقه روی پا می ایستادم باید یکی دو ساعت استراحت می کردم.

این بیمار کووید ۱۹ با بیان اینکه در این روزها حسرت خواب عمیق داشتم چراکه به دلیل احساس درد شدید اصلا خواب مناسبی و عمیقی نداشتم، می افزاید: پس از حدود هفت روز بدن درد مجددا به پزشک مراجعه کردم و باز هم تست کرونا منفی شد ولی پزشک آنتی بیوتیک و داروهای دیگری تجویز کرد، در آن مقطع احساس گرفتگی گلو داشتم ولی اصلا سرفه و تب و آبریزش بینی یا اسهال نداشتم در حالی که این علائم به عنوان علائم شایع کرونا مطرح می شود که من تجربه نکردم.

وی می گوید: تقریبا ۹ روز از این علائم گذشت و خوب نمی شدم، همچنان خستگی، سر درد، سرگیجه و تهوع داشتم، بدن دردهایی را تجربه کردم که هیچ راه چاره ای برای مقابله با آن وجود نداشت و به دلیل اینکه آریتمی قبلی دارم امکان استفاده از استامینوفن و مسکن و آرامبخش هم نداشتم، با اینحال به دلیل این شرایط بد جسمانی سعی می کردم که گاهی کدئین مصرف کنم تا بلکه قدری درد بدنم کاهش یابد که البته اثرگذاری بالایی نداشت.

زهره تاکید می کند: وقتی پزشکان می گویند کرونا دارویی ندارد، درست می گویند، چراکه هیچ دارویی برای تسکین دردهای ناشی از کرونا موثر واقع نمی شود. حدود ۱۰ روز از علائم گذشت و احساس درگیری گلو کردم، به غذا بی میل شده بودم و حتی داروها را با ترس مصرف می کردم چون این گرفتگی اجازه خوردن چیزی را به من نمی داد، در همین مقطع حس بویایی و چشایی ام را از دست دادم و مقداری در شنوایی به مشکل خوردم که پس از چند روز کاهش قدرت شنوایی ام تشدید شد.

وی می گوید: با شدت گرفتن علائم، با مراجعه به بیمارستان و انجام اسکن ریه متوجه درگیری ریه هایم با کرونا شدم و در واقع پس از ۱۰ روز ویروس خود را در آزمایش نشان داد و پزشک متخصص اعلام کرد که بر این اساس از همان روزهای اول درگیر کرونا بوده اید و حتی روزهای سخت بیماری را هم گذراندید و پس از تشخیص بیماری، قرنطینه را آغاز کردم و داروی متناسب با وضعیت و شرایط سنی ام و داروهای مکمل به جهت افزایش سیستم ایمنی بدنم تجویز شد.

زهره با بیان اینکه قرار بود قرنطینه دو هفته به طول بینجامد، اما پس از گذشت این دو هفته همچنان علائم ویروس را در بدنم شاهد بودم، می افزاید: در آن روزها حتی فرو دادن بزاق یا آب برایم به شدت سخت بود، چشایی و بویایی را کاملا از دست داده بودم، به هر خوراکی بی میل بودم و پس از آن درگیری شنوایی ام با بیماری به شدت تشدید شد، حتی به مدت ۴۸ ساعت، قدرت شنوایی ام به حداقل ممکن رسید، همچنان بدنم سست بود و تهوع و سرگیجه داشتم و پس از اتمام دوران قرنطینه احساس بهبودی نمی کردم، مجددا به پزشک مراجعه کردم و ۱۰ روز دیگر قرنطینه برایم تجویز شد و پس از پایان این ۱۰ روز تست کرونا منفی اعلام شد، اما در واقع یک ماه بسیار سخت را گذراندم.

وی تصریح می کند: از زمانی که احساس سرماخوردگی و بیحالی داشتم، در رعایت اصول بهداشتی بسیار دقت کردم، چراکه فرزندی ۶ ساله دارم و با وجود اینکه درگیری ریوی داشتم و پزشک بستری در بیمارستان را برایم تجویز کرد، اما با اینحال ترجیح دادم که در خانه بستری و قرنطینه باشم و احتمال ابتلای دیگر افراد خانواده را کاهش دهم، بر همین اساس با مشورت با پزشک دستورالعمل های خاص را گرفتم و مراقبت های لازم را در منزل دنبال کردم.

زهره با تاکید بر اینکه از همان روز اول قرنطینه، محل خواب و سرویس بهداشتی را جدا کردم، می گوید: شیرآلاتی که امکان استفاده مشترک از آنها وجود داشت به صورت مکرر و مستمر ضدعفونی می شد و محل خواب و استراحتم به طوری بود که هوا مرتبا در محیط جریان داشته باشد و سعی داشتم با دود کردن اسفند و اسپری گلاب سنگینی هوای خانه را کاهش دهم چون بچه ها ریه های حساسی دارند و خوشبختانه پس از اتمام دوره، تست کرونای همسر و فرزندم منفی بود و در واقع مراقبت ها و حساسیت ها موثر واقع شد.

وی در خصوص تجربیات خود در مصرف خوراکی می گوید: به صورت مکرر از آب جوشیده گرم و لیموی تازه و چای کم رنگ استفاده می کردم، گلو را مدام مرطوب نگه می داشتم تا خشکی گلو باعث سرفه نشود چراکه به هرحال این سرفه های خشک باعث آسیب به تارهای صوتی، حنجره و قلب می شود و این رطوبت شاید تا ۵۰ درصد از سرفه جلوگیری می کند، همچنین مصرف شیرینی جات در این دوران بخصوص برای افرادی که درگیری ریوی دارند به هیچ عنوان توصیه نمی شود.

وی می افزاید: مصرف آب میوه های طبیعی می تواند به بهبود حال جسمانی فرد کمک کند چراکه به هرحال سطح ویتامین بدن را افزایش می دهد بویژه اینکه در این دوران بدن به شدت با کمبود ویتامین مواجه می شود و مصرف قرص جوشان به جهت تامین ویتامین c و مایعات گرم به شدت موثر است، اما در مقابل باید از خوراکی های چرب و شیرین کمتر استفاده شود و حتی در مورد بیماری و تجربه من، مصرف عسل و آبلیمو که گفته می شود برای سرماخوردگی و آنفلوآنزا مفید است، در بیماری کووید ۱۹ مفید نیست و می توان ضعف بدن را با شیرینی آبمیوه های طبیعی تنظیم کرد. یکی از پزشکان به من توصیه کرد که مصرف موز را به بعد از قرنطینه موکول کنم چون ممکن است سیستم گوارشی را تحت تاثیر قرار دهد ولی آنچه توصیه می کنم کته و مصرف لیموترش ساده است.

وی می گوید: حدود ۲۰ درصد ریه های من درگیر ویروس شد و در این دوران استفاده از دستگاه بخور و بخور دادن آویشن و گلاب در کاهش سرفه برای من بسیار موثر بود. در کنار آن مصرف دارو هم داشتم و طب سنتی هم به شرایط جسمانی من کمک کرد هرچند که ویروس در بدن هر فردی متفاوت عمل می کند.

زهره با اشاره به اینکه این ویروس در بدن هر فرد با وضعیت جسمانی، روحی و سیستم ایمنی متفاوت، رفتاری متفاوت دارد، گفت: من پزشک نیستم و فقط تجربیات شخصی خودم را مطرح می کنم. همیشه به این فکر می کردم چطور یک ویروس که شبیه آنفلوآنزا و سرماخوردگی است تمام دنیا را به زانو درآورده است، زمانی که مبتلا شدم متوجه شدم که این بیماری علائمی دارد که ممکن است هر فردی نتواند از پس تحمل آن برآید، دوره به شدت سختی بود و من به شخصه هیچ گاه چنین تجربه ای نداشته ام. افرادی که در فضای بیرون از منزل تردد دارند باید به شدت مراقب باشند و حتی افرادی که در منزل می مانند نیز باید مراقب باشند چراکه ممکن است بواسطه رفت و آمد دیگر اعضای خانواده مبتلا شوند.

وی تاکید می کند: در این دوران باید به لحاظ روانی بسیار به خود مسلط باشیم، داشتن آرامش روانی در این روزها معجزه می کند. باید به یک بیمار کرونایی روحیه داد و نباید نگران نگاه جامعه به خود بود، جزو معدود افرادی بودم که ابتلای خود به این بیماری را به دیگران اطلاع دادم و این طرح موضوع را به چند دلیل انجام دادم. می خواستم به اطرافیان بقبولانم که ویروس در نزدیکی ماست و حتی من که از ابتدی شیوع این بیماری در کشور به شدت رعایت می کردم و رفت و آمد فرزندم به مهدکودک را کاملا کنترل شده انجام می دادم، علیرغم رعایت پروتکل ها مبتلا شدم به همین دلیل زنگ خطر را برای نزدیکانم به صدا درآوردم، پس بهتر است ابتلا به این بیماری را پنهان نکنیم چراکه از بعد انسانی و وجدانی این پنهانکاری اصلا صحیح نیست.

این بیمار کرونایی بهبود یافته می گوید: نگاه جامعه باید به سمتی برود که از افراد مبتلا حمایت روحی صورت گیرد تا دغدغه نداشته باشند که پس از بهبودی جامعه چه واکنشی در قبال آنان خواهد داشت، واکنش خانواده پس از شنیدن ابتلای من به کرونا طبیعی بود چراکه قبل از مثبت شدن تست و اسکن ریه، حدس و گمان خود را مطرح می کردم و خوشبختانه خانواده به راحتی پذیرفتند و شرایط را به شدت درک کردند.

زهره با بیان اینکه پزشکان عموما دوران قرنطینه را دو هفته اعلام می کنند، اما به نظرم برای بهبودی کامل باید یک هفته دیگر به این ۱۴ روز اضافه شود تا سلامت اطرافیان به خطر نیفتد، تصریح می کند: جامعه پیرامونی ما عزیزان ما هستند و باید با رعایت بیشتر توصیه های بهداشتی، سلامت آنها را حفظ کنیم. قطعا بازتاب یک رفتار انسانی را می توان در زندگی دیگران دید و کرونا نشان داد که رعایت الزامات بهداشتی می تواند سلامت جامعه را به دنبال داشته باشد.

به گزارش ایسنا، زهره روزهای به شدت سختی را در طول یک ماه اخیر پشت سرگذاشته و از تجربه شخصی خود می گوید، اما هستند افرادی که دوران متفاوت تری را تجربه می کنند.

شیدا جوان ۲۲ ساله ای است که 13 روز است به کرونا مبتلا شده و ظاهرا این بیماری از خواهرش به او منتقل شده است. او در مورد تجربه خود می گوید: اول خواهرم به کرونا مبتلا شد، اما پس از ۱۰ روز خوشبختانه به صورت کامل سلامتی خود را به دست آورد و پس از او من مبتلا شدم که البته به دلیل سخت نبودن دوران بیماری خواهرم و بهبود کامل او از ابتلا به این بیماری نترسیدم.

وی در خصوص علائم خود اظهار می کند: علائم اولیه ام تب زیاد و بدن درد و چشم درد بود، در روز سوم حس بویایی را کاملا از دست دادم و با وجود گذشت ۶ روز هنوز حس بویایی ندارم، اما به نسبت روزهای ابتدایی ابتلا، حال جسمانی بهتری دارم و تبم قطع شده است.

شیدا با بیان اینکه در این دوران خیلی بی اشتها شده و لاغر شدم، می افزاید: فقط مایعات، دمنوش و عسل مصرف می کنم که خیلی کمک کننده بوده و به دلیل ضعف و درد بدن در واقع این ۹ روز بیشتر اوقات سعی کردم بخوابم و تحرکی نداشتم.

وی با اشاره به اینکه اوج بیماری و علائم شدید آن حدود چهار روز طول کشید، می گوید: علاوه بر بیماری، در قرنطینه ماندن و دور بودن از خانواده کلافه کننده بود ولی با این وجود روحیه خود را از دست ندادم و در شرایط نسبتا خوبی قرار دارم.

به گزارش ایسنا، وضعیت شیدا و زهره هیچ شباهتی به هم ندارد، زهره حدود ۴۰ روز سخت را پشت سر گذاشت ولی شیدا پس از گذشت نزدیک به ۱۰ روز وضعیت جسمانی مطلوب تری دارد و قیاس این دو نشان می دهد که کرونا غیرقابل پیش بینی است.

بر اساس آمار اعلام شده شب گذشته، تا کنون دو میلیون و ۶۶۱ هزار و ۹۶۵ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده و مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۳۲۴ هزار و ۶۹۲ نفر رسیده است. ۲۸۲ هزار و ۱۲۲ نفر از بیماران، بهبود یافته و یا از بیمارستانها ترخیص شده اند، ۴۱۴۸ نفر از بیماران در وضعیت شدید این بیماری تحت مراقبت قرار دارند و مجموع جان باختگان این بیماری به ۱۸ هزار و ۲۶۴ نفر رسیده است.

شاید اگر یکی از ما امروز مبتلا شویم شرایطی مانند زهره را تجربه کنیم و شاید نتوانیم از پس این حجم سختی و درد برآییم پس آنچه بیش از هر چیزی مهم است رعایت اصول بهداشتی و مراقبت است، باید برای سلامت خود و دیگران بیش از هر زمان دیگری ارزش و اهمیت قائل شویم و قطعا اینگونه می توان کرونا را شکست داد.