قدس آنلاین: روزهای سختی بر کادر درمان می‌گذرد. روزهایی که بی‌شباهت به روزهای جنگ نیست. آی. سی. یوهای بیمارستان‌ها تخت خالی ندارد. مراکز درمانی و مطب‌ها به بیماران کرونایی در بخش سرپایی ارائه خدمت می‌کنند و ریسک ابتلا به کرونا برای کادر بهداشت و درمان در همه این مراکز بالاست.
به همین دلیل روز پزشک امسال متفاوت از سال‌های گذشته رقم خورد. مراسم بزرگداشت این روز به خاطر رعایت پروتکل‌های بهداشتی لغو شد و به اهدای لوح به صورت فردی و استفاده از فضای مجازی بسنده شد. دکترمحمدرضا ظفرقندی، رئیس سازمان نظام پزشکی به مناسبت این روز می‌گوید: امسال به جای تبریک روز پزشک به سوگ همکاران خود نشسته‌ایم و یاد آنان را گرامی می‌داریم. آن‌ها پرچم شرف را در جغرافیای ایران برافراشتند. این افراد آگاهانه عزت و ایمان را برگزیدند.
وی، با اشاره به اهمیت رعایت پروتکل‌های بهداشتی در مقابله با این ویروس خطرناک، بیان می‌کند: امروز هر تصمیم مسئولان، سرنوشت‌ساز بوده و مترادف با حفظ جان یا از دست دادن جان‌های شریفی است که جبران آن میسر نخواهد شد.
در سوگ پدر با ترس از دست دادن مادر!
دکتر علی بیرجندی‌نژاد، رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد شرایط کادر بهداشت و درمان، به‌ویژه پزشکان را در این روزها حتی سخت‌تر از شرایط هشت سال دفاع مقدس توصیف کرده و می‌گوید: در زمان جنگ، رزمنده‌ای که به جبهه می‌رفت خود را به خطر می‌انداخت تا خانواده و هموطنانش در خطر نباشند. اما اینجا کادر بهداشت و درمان ما نه تنها خود در معرض خطر هستند بلکه خانواده‌شان نیز در معرض خطر بالایی قرار می‌گیرند تا هموطنانمان بتوانند درمان‌های مناسب را دریافت کنند.
وی در خصوص شهدای مدافع سلامت می‌افزاید: متأسفانه همکار مامایی را از دست دادیم که ۳۶ سال بیشتر نداشت. پزشک جوانی که تنها ۴۵ سال داشت و تازه وارد دوره رزیدنتی شده بود نیز در جمع این شهداست. این عزیزان تازه به مرحله‌ای رسیده بودند که سیستم بهداشت و درمان می‌توانست از آن‌ها بهره‌وری کند و اگر این بیماری مهلک نمی‌بود چه بسا تا سال‌های سال به کشور خدمت می‌کردند. در این شرایط واقعاً دردآور است که ببینیم مردم بی‌توجه به این فداکاری‌ها و از خودگذشتگی‌ها زندگی عادی را در پیش گرفته و نسبت به رعایت پروتکل‌های بهداشتی تا این اندازه بی‌توجه‌اند. واقعیت این است که کادر بهداشت و درمان ما بی‌نهایت فرسوده شده است. زندگی بعضی از همکاران من به‌قدری سخت می‌گذرد که تصورش برای برخی از مردم ناممکن است. ما پزشکی را از دست دادیم که دختر کوچکش نمی‌دانست به سوگ از دست دادن پدرش بنشیند یا برای مادرش که به کرونا مبتلا شده و نفس‌های آخرش را می‌کشد، دعا کند و در کنار همه این‌ها خود این دختر بچه نیز احتمال آلوده شدن را داشت و نگرانی از بابت ابتلای خودش نیز مطرح بود.
مادر این دختر از همکاران متخصص عفونی در بیمارستان امام رضا(ع) هستند که با وجود از دست دادن همسرشان که پزشک فوق تخصص کلینیکال آنکولوژی بودند؛ تنها دو روز پس از بهبودی و با شنیدن اینکه بیمارستان نیاز به حضور ایشان دارد، باز سر کار حاضر شدند.
دور از انتظار نیست!
رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد، به تعرفه‌های ناعادلانه خدمات سلامت به عنوان یکی از چالش‌های فراروی جامعه پزشکی اشاره کرده و می‌گوید: در همه صنوف، نرخ ارائه خدمات سالیانه توسط همان صنف تعیین و ابلاغ می‌شود اما در حوزه پزشکی دیگران تصمیم گیرنده هستند. بسیاری از مطب‌های ما به دلیل ناکافی بودن درآمد نسبت به هزینه تعطیل شده‌اند و پیش‌بینی مهاجرت گسترده پزشکان در شرایطی که دستمزدهای دولتی با ماه‌ها تأخیر پرداخت شده و درآمد مطب‌ها هم به هزینه راه‌اندازی و نگهداری‌اش نمی‌ارزد؛ دور از انتظار نیست.
ما هم شرمنده مردمیم
وی می‌گوید: نه اینکه این تصور شود که ما از مشکلات اقتصادی مردم بی‌خبریم. ما هم گاهی واقعاً شرمنده مردم می‌شویم؛ اما می‌خواهم بگویم ما هم از همین مردم هستیم و در شرایط اقتصادی مشابهی، فشار اقتصادی زیادی را تحمل می‌کنیم. متأسفانه ما با بیمارانی روبه‌رو هستیم که واضح است از پس هزینه‌های درمانی خود برنمی‌آیند. خب! من پزشک با این هزینه‌ها چه پاسخی به چنین بیماری بدهم. وجدانمان اجازه می‌دهد این بیمار را به حال خود رها کنیم!؟ بسیاری از همکاران من در این شرایط خودشان برای بیمار هزینه می‌کنند؛ اما این موارد اصلاً دیده نمی‌شود.
۶ ماه محروم از دیدن پدر و مادر
دکتر امیرمسعود هاشمیان، مسئول بخش اورژانس بیمارستان امام رضا(ع) در خصوص سختی‌های کار در این روزهای کرونایی می‌گوید: اورژانس عدالتیان، اورژانس ریفرال کرونا در شهر مشهد بوده و نزدیک به ۶ ماه هست که بنده و سایر استادان هیئت علمی طب اورژانس در این سنگر مشغول پذیرش بیماران ارجاعی و سرپایی فراوانی بوده‌ایم. تصور کنید ۶ ماه با شیفت‌های ۱۲ ساعته با لباس‌های فضایی و ماسک و کلاه که تحمل یک ساعت آن هم مشکل است، بخواهیم شمار زیادی از بیماران بد حال و مضطرب را که گاه امکانات اورژانس هم جوابگوی نیاز آن‌ها نیست، خدمت‌دهی کنیم.
وی می‌افزاید: متأسفانه من و همسرم بالاخره پس از ۶ ماه مقاومت، مبتلا و بستری شدیم و دوران بسیار بدی هم از لحاظ روحی و هم فیزیکی پشت سر گذاشتیم.
دکتر هاشمیان می‌گوید: وقتی در پایان شیفت از بیمارستان خارج می‌شوم و مردم را می‌بینیم که بدون هیچ دغدغه‌ای در خیابان و مغازه‌ها بدون رعایت فاصله اجتماعی مشغول هستند؛ در حالی‌که بسیاری از ما ۶ ماه است از دیدن پدر و مادر و بستگان و حتی در آغوش گرفتن فرزندانمان محروم هستیم، خستگی و اضطرابمان دو چندان می‌شود.
آموزش را جدی بگیرید
دکتر غلامرضا خادمی، رئیس بخش مراقبت‌های ویژه بیمارستان اکبر نیز به ما می‌گوید: در عرصه آموزش‌های کرونا خیلی ضعیف عمل کردیم و متأسفانه به جای توجه و صرف هزینه در پیشگیری و آموزش، روی درمان سرمایه‌گذاری کردیم و این مسیری کاملاً اشتباه است.
دانشیار دانشگاه علوم پزشکی مشهد می‌افزاید: مشکل ما نداشتن برنامه مناسب آموزش عمومی است. متأسفانه سیستم ما درمان‌محور است؛ یعنی راه را به سمتی برده است که مردم به طرف بستری و مراقبت‌های پیشرفته آی. سی. یو بروند و دقیقاً در این مسیر هزینه می‌کن، د در حالی که این کاملاً اشتباه است. در همه‌گیرب کرونا باید معاونت بهداشتی ما بیشتر درگیر می‌شد تا معاونت درمان؛ در حالی که به نظر می‌رسد اصلاً این طور نیست، معاونت درمان ما بیشتر تلاش کرده و این یعنی یک سیستم معیوب.
برای کنترل کرونا چه کنیم؟
وی می‌گوید: قاطعانه می‌گویم راه مقابله با کرونا فقط آموزش، آموزش و آموزش است. ما باید سر هر چهارراه یک پایگاه آموزشی دایر می‌کردیم. متأسفانه در حال حاضر اطلاعات خرافی مردم نسبت به اطلاعات علمی‌شان در زمینه کرونا بیشتر است. هنوز تابلوهای آژانس‌های مسافرتی بیشتر از تابلوهای آموزشی مرتبط با کروناست. در مطب‌ها حداقل شبی چهار تا پنج بیمار کرونایی را گزارش می‌دهند؛ این یعنی در آموزش خیلی بد عمل کردیم.
انتهای پیام/
نظر شما