قدس آنلاین: نگاهی به تاریخ صنعت پالایشگاهی کشور پس از انقلاب نشان می‌دهد در سال‌های وزارت بیژن زنگنه هیچ طرح پالایشی تعریف و اجرا نشده است؛ چرا که وی با اصرار بر مواضع همیشگی خود که ساخت پالایشگاه را فاقد صرفه اقتصادی می‌داند هنوز هم احداث پالایشگاه را معادل به کثافت کشیدن کشور توصیف می‌کند.
افکار عمومی به خاطر دارد که به تازگی زنگنه مخالفت با پالایشگاه‌سازی را اتهامی بی‌دلیلی علیه خود دانسته و با طعنه به کسانی که او را مخالف پالایشگاه‌سازی می‌دانند، گفته بود: بنیان پالایشگاه‌سازی در زمان وی گذاشته شده است
به گفته وی، اگر این دولت نبود حتی یک واحد پالایشگاه ستاره خلیج‌فارس به مدار نمی‌آمد، سپس از خون‌دل‌هایی گفته بود که خورده است تا این پالایشگاه ساخته شود و افزایش ظرفیت پالایشگاه‌های داخلی به ۲/۲میلیون بشکه در روز برسد.
هنوز دو هفته از این اظهارات نگذشته که زنگنه در مقابل رسانه‌ها با لحن پرسشگرانه‌ای از مردم می‌پرسد چرا به جای گازرسانی و صادرات فراورده، باید با احداث پالایشگاه کشور را به کثافت بکشیم؟ وی ۵/۲ برابرشدن تولید در پارس‌جنوبی را معادل ساخت ۱۰ پالایشگاه دانسته و با اشاره به انتقادات برخی افراد درباره عدم‌ساخت پالایشگاه در دوره وزارت نفت خود گفته است: توسعه پارس‌جنوبی و گازرسانی به روستاها موجب صرفه‌جویی در مصرف فرآورده شد. با این اقدام انگار ما توانسته‌ایم ۶/۲ میلیون بشکه نفت را در ۱۰ پالایشگاه ۲۶۰ هزار بشکه‌ای پالایش کنیم و نیاز نیست با احداث ۱۰ پالایشگاه تمام کشور را به کثافت و آلودگی بکشیم.
جلیل سالاری، قائم‌مقام اسبق شرکت پالایش و پخش در گفت‌وگو با خبرنگار ما می‌گوید: پارس‌جنوبی جزو میادین مشترک ماست و وظیفه داریم این میادین را توسعه بدهیم. دوم اینکه آمار و ارقام ابهام دارد. ما سال ۸۴ حدود ۱۱۰ میلیون مترمکعب گاز تولید می‌کردیم، پس تا سال۹۴ و ۹۵ هم عدد ۴۳۰ میلیون مترمکعب مطرح بوده است حال اینکه می‌گویند دو برابر شده محل ابهام است و ضمن اینکه پروژه‌هایی که در پارس‌جنوبی بوده است عمدتاً بالای ۷۰ درصد از قبل پیشرفت فیزیکی داشته و این طور نبوده که کار اکنون انجام شده باشد. حتی با توجه به پیشرفتی که در گذشته داشته انتظار می‌رفت سریع‌تر از این اجرایی می‌شد.
وی می‌افزاید: استنباط من این است که ایشان نگاه غیرکارشناسی به پالایشگاه دارند، با توجه به اینکه از خروجی پالایشگاه فراورده‌های زیادی دارد که بالای ۱۶۰ تا ۲۰۰ محصول را شامل می‌شود، نباید به صرف اینکه مقداری از خروجی پالایشگاه مصرف حرارتی در صنایع دارد، با آن مخالفت کنیم. باید توجه داشت خیلی جاها امکان جایگزینی گاز با فراورده نیست. در بخش حمل و نقل یا در صنایعی که مصارف سوختی دارند در خیلی از موقعیت‌های سال مثل زمستان آن‌ها به جای گاز از سوخت جایگزین استفاده می‌کنند، پس همواره باید بالانس و تعادلی بین سبد گاز و سبد سوخت مایع در کشور برقرار باشد. اگر همین ستاره خلیج‌فارس را که با ۷۴ درصد پیشرفت از دولت قبل به جا مانده و امروز ۳۷ میلیون لیتر فراورده بنزین تولید می کند را نداشتیم امروز تراز ما منفی بود و واردکننده می‌شدیم و این ظرفیتی بوده که ایجاد شده است. معتقدم در مجموع نمی‌توانیم به صنعت گاز هم متکی باشیم و همواره باید سوخت‌های جایگزین را همزمان برای مصرف داخلی و صادرات در آستین داشته باشیم و چنین نگاه تک‌بعدی را نیز زیبنده متولی نفت در کشور نمی‌دانم.
شایان ذکر است، نگاهی به عملکرد بیژن زنگنه حاکی از این واقعیت است که تمامی تلاش وزارت نفت در هفت سال گذشته متمرکز بر افزایش میزان تولید و صادرات نفت خام بوده و خبری از همت دولت برای ساخت و تجهیز پالایشگاه‌های نفت خام نبوده است و حتی این روزها که استفاده از راهکار پتروپالایشگاه‌ها برای بی اثر کردن تحریم‌های نفتی در مجلس مطرح است، باز هم شرکت ملی نفت علاقه‌ای به درگیر کردن خود در صنعت پایین‌دستی ندارد.
انتهای پیام/
نظر شما