اکرم شاهد

کارشناس ارشد مشاوره خانواده

بسیار پیش می‌آید که افراد پس از انتخاب همسر و ورود به زندگی مشترک با یکدیگر بر سر موضوعی اختلاف‌نظر و تفاوت دیدگاه داشته باشند و یا موضوعاتی که شاید پیش از ازدواج خیلی به آن نپرداخته‌اند و برای آن‌ها حائز اهمیت نبوده و هیجان‌های اولیه مانع دید صحیح آن‌ها شده، اکنون برایشان ایجاد مشکل کند و یا حتی مسائلی که به صورت روزمره در زندگی جاری افراد پیش می‌آید، رابطه آن‌ها را دستخوش ناملایمات کند.

البته داشتن اختلاف‌نظر و پیش آمدن مسائلی که طرفین نیازمند حل آن باشند، از بدیهیات روابط بین فردی است و در هر رابطه‌ای که طرفین به دنبال بقای آن هستند می‌تواند بروز پیدا کند.

در ابتدا باید پذیرفت و باور کرد که همه مسائل قطعاً قابل حل نیستند و اینکه توقع داشته باشید هر موضوعی را با چنگ و دندان حتی به قیمت به‌هم خوردن رابطه باید حل کنید، اشتباهی پرتکرار است.

از سوی دیگر با این تصور که باید در برخورد با مسائل تسلیم سرنوشت شوید و رویه هرچه پیش آید خوش آید را در پیش گیرید و بدون حل کردن از آن‌ها گذر و صرفاً از خودآگاه واپس‌رانی کنید نیز راه به جایی نمی‌برید.

از طرفی دیگر نیز اگر بخواهید کلاً مسائل را انکار کنید که انگار اصلاً وجود ندارد و گمان کنید خود به خود حل می‌شوند و بهتر است سر بی درد خود را دستمال نبندید، بدانید که سخت در اشتباه‌اید.

این‌گونه رفتارهای نابالغانه نه تنها مسائل شما را حل نمی‌کند بلکه ذهن هر دو طرف را با انبوهی گره که شبیه کلافی سر در گم شده و رضایت رابطه را به شدت پایین آورده است مواجه می‌سازد.

در واقع افراد باید با توجه به میزان اهمیت مسئله و ذهن مشغولی که برایشان پیش آمده، در برخورد با مسائل گوناگون زندگی بدین گونه عمل کنند:

-       برخی مسائل یا مشکلات به فراخور سبک زندگی و به میزان دغدغه و شدت آسیب به رابطه در هر زندگی وجود دارد: همسر شما قدش کوتاه است، طرز غذا خوردن صحیحی ندارد، مادرش دخالت می‌کند، پایان‌نامه‌اش را پشت گوش می‌اندازد، گواهی‌نامه‌اش را نمی‌گیرد، فلان ویژگی اخلاقی یا رفتاری را دارد و... کلی مسائل و مشکلات دیگر که حال رابطه شما را ناخوب کرده است.

ابتدا صورت مسائل و مشکلات یا دغدغه‌هایی که در رابطه‌تان ایجاد شده است را به صورت دقیق برانداز و بر اساس درجه اهمیت، آن‌ها را برای خود اولویت‌بندی کنید.

-       برخی مسائل هستند که قطعاً فقط باید در مورد آن‌ها به یک صلح درونی یا همان «پذیرش» رسید. مواردی که اگر رابطه‌تان آن‌قدر مهم است و آن موضوع آن‌قدر حائز اهمیت نیست و می‌شود با آن‌ها کنار آمد اغلب راهی جز پذیرش وجود ندارد: مثل رنگ پوست فرد، خانواده، مدل چهره و یا موضوعاتی که شما به این نتیجه می‌رسید تغییربردار نیستند و باید پذیرفت که می‌تواند یک ویژگی رفتاری یا یک مدل مَنش طرف مقابلتان نیز باشد. در این موارد فقط باید آگاهانه پذیرفت و برای ادامه رابطه به عنوان روتین‌های زندگی آن‌ها را قبول کرد تا آنجا که از سطح مسائل و ذهن مشغولی‌هایتان خارج شود.

-       نوع دیگر مسائل، موضوعاتی است که بیشتر جر و بحث‌ها و درگیری‌های زوجین و نارضایتی‌های آن‌ها را شامل می‌شود که اغلب اوقات کاملاً حل‌شدنی است و فقط کافی است دو طرف با یادگیری مهارت حل مسئله و برنامه‌ریزی صحیح و واقع‌بینانه به آن بپردازند. مثلاً همسری که گواهی‌نامه ندارد؛ طرف مقابل نمی‌تواند بگوید «خب به پذیرش می‌رسم که همسرم گواهی‌نامه ندارد و قبول می‌کنم و دیگر به او گیر نمی‌دهم»؛ موارد اینچنینی که کم هم نیستند فقط با برنامه‌ریزی و تعهد به اجرای آن قابل حل هستند.

-       نوع دیگر مسائلی هستند که طرفین باید با آن‌ها «مدارا و تحمل» کنند. بدین گونه که قرار نیست همیشه همه چیز آن‌طور که شما می‌خواهید بر وفق مرادتان پیش برود و در رابطه هیچ مشکلی که اذیتتان کند وجود نداشته باشد و یا اینکه همه مسائل را بشود به راحتی و فوری حل کرد؛ بلکه نسبت به برخی مسائل فقط باید تحمل و مدارا کرد؛ مثلاً به دلیل مسائل اقتصادی و گرانی اجاره منزل ناچار می‌شوید مدتی با خانواده همسر خود همخانه شوید. این اصلاً مورد رضایت هیچ کدامتان نیست و به دلیل وضع موجود برای مدتی باید تحمل و قطعاً برای پیش نیامدن ناراحتی‌های احتمالی بین خانوادگی نیز مدارا پیشه کنید. در این گروه از موضوعات طرفین رویکرد مدارا و تحمل را انتخاب می‌کنند تا بتوانند با تحمل مدتی سختی و در عوض پس‌انداز کردن، در آینده نزدیک خودشان خانه‌دار شوند.

-       در آخر مسائلی نیز وجود دارند که افراد نه با پذیرش، نه با حل مسئله و نه حتی با تحمل و مدارا نمی‌توانند با آن‌ها کنار بیایند. در این صورت از طرفین خواسته می‌شود در مورد موضوعی که نارضایتی از آن گزارش شده اقدام به «تغییر» کنند. یعنی اگر حالِ رابطه و انتخابی که کرده‌اید برایتان مهم است و رضایت و رغبت طرف مقابل اهمیت دارد، پس باید به سلایق و حساسیت‌های او احترام بگذارید و برای تغییر مقاومت نداشته باشید؛ مثلاً اگر همسرتان از طرز غذا خوردن شما شکایت دارد یا ویژگی اخلاقی دارید که او دوست ندارد و اذیت می‌شود برای تغییر آن تلاش کنید.

با این توضیحات به نظر هیچ کدام از مسائل نیستند که با یکی از این چهار روش بالا قابل حل نباشند. فقط کافی است وقت بگذارید مسائلتان را فهرست کنید؛ واقع‌بینانه آن‌ها را ببینید؛ در جهت آرامش رابطه‌تان منعطف باشید و با هم کنار بیایید.