قدس آنلاین – وحید اکرمی: بسیاری از محرومان و نیازمندان بویژه آنهایی که در حاشیه شهرهای بزرگی مانند مشهد سکنی گزیده اند، مجبورند خروس خوان هر صبح، از خانه بیرون زده و با تیشه و کلنگ بر کوه مشکلات زندگی شان که از پشت در منزل شروع و تا ناکجاآباد ادامه می یابد، بکوبند.

آنها باید این راه را هموار کنند تا فرزندانشان بتوانند به مدرسه بروند و تحصیل کنند و آینده روشنی برای خود بسازند. کار جایی سخت تر و طاقت فرساتر می شود که گاهی اوقات و به دلایل مختلف زنان در غیاب مردان مجبورند هر روز به دل کوه بزنند تا سوخت رشد و ترقی فرزندان قطع نشود. از قدیم گفته اند که زن موجودی ظریف و شکننده است، حال و روز زنی که مجبور است بیرون منزل سخت و مقاوم باشد و در بازگشت به خانه مقداری آذوقه به همراه مهر و عطوفت مادری برای فرزندانش به ارمغان بیاورد چگونه است؟

از قدیم گفته اند حرف را به زمین بیانداز، صاحبش آن را برمی دارد. اکنون بسیاری از انسان های خیر و نیک سرشت در میدان جنگ محرومیت زدایی هستند. انسان هایی با وجدان بیدار و ضمیرهایی روشن که به میدان کمک به محرومان وارد شده اند و در تلاشند با دست هایی از جنس همدلی و ایثار گره مشکلات زندگی نیازمندان را بگشایند.

مدتی است گروهی از آتش نشانان مشهدی تصمیم گرفته اند که لباس خدمت را روی لباس آتش نشانی بپوشند تا فراتر از فرشته نجاتی باشند که تنها جان به خطر افتاده مردم را نجات می دهد. آنها می خواهند زندگی به مخاطره افتاده محرومان و آینده نامعلوم فرزندانشان را نیز نجات دهند. با برخی از آنها همکلام شدم تا انگیزه و دلیل اصلی ورودشان به عرصه کمک های خیرخواهانه را جویا شوم.

محمدرضا شمس آبادی یکی از آنهاست. ابتدا از او علت و بهانه اصلی ورود به اینگونه کارهای خداپسندانه را جویا شدم. او ابتدا با لحنی صمیمانه و شیرین ماجرایی تلخ و ناگوار را بازگو کرد که باعث و بانی تشکیل "گروه جهادی یاوران علی(ع) " توسط او و دوستانش شد.

پیکان آتش گرفت، دل آتش نشانان سوخت

محمدرضا شمس آبادی، یکی از آتش نشانان مشهدی در توضیح ماجرا به خبرنگار قدس آنلاین گفت: روزی به ما خبرداده شد، پیکانی در میدان جهاد مشهد دچار حریق شده است. به سرعت نیروها را به محل اعزام شدند و من به همراه دیگر همکارانم از طریق دوربین های کنترل ترافیک موجود در سطح شهر ماجرا را به نظاره نشستیم. متوجه شدیم که مالک خودرو به همراه فرزند خود در کناری ایستاده و شیون کنان برسر خود می زند.

وی ادامه داد: علت را از همکارانی که درمحل حضورداشتند پرسیدم، گفتند که پیکانی که در شعله های آتش سوخته، به رغم مدل پایین و مستهلک بودن، تنها وسیله امرار معاش خانواده این مرد بوده است. مالک پیکان، با حمل ضایعات برای خانه اش نان تهیه می کرده است.

شمس آبادی ابراز داشت: مشاهده گریه های یک مرد وسط خیابان بسیار سخت است. تصمیم گرفتیم، هر طور شده به آن مرد کمک کنیم. هر کدام از آتش نشانان مبلغی را برای کمک به او کنار  گذاشت تا جایی که پیکان او تعمیر و مانند روز اول آماده به کار شد. مقداری پول نیز اضافه آمد که تحویل اودادیم تا کمک خرجش شود.

ورود خیرین دیگر اصناف و مشاغل به جمع آتش نشانان

آتشی که به جان پیکان افتاده بود، حس همنوع دوستی آتش نشانان مشهدی را نیز شعله ور کرد.   طعم شیرین ماموریت آتش نشانان در میدان جهاد مشهد باعث می شود که آنها وارد میدان جهاد و مبارزه با محرومیت شده و با تشکیل "گروه جهادی یاوران علی(ع) " مرامنامه آنرا به قلب خود سنجاق کنند.  

شمس آبادی با بیان اینکه پایه و اساس این گروه با چند نفر محدود از نیروهای آتش نشانی شکل گرفت اما پس از آن تعداد دیگری از همکارانمان به جمع ما پیوستند، عنوان داشت: چون قصد خیر داشته و می خواستیم کمک بیشتری برای افراد محروم جمع کنیم این گروه نیکوکاری را از تعلق صرف داشتن به آتش نشانان خارج کردیم.

وی تصریح کرد: تمایل داریم که این گروه مردمی بماند و به هیچ سازمان و نهادی وابسته نباشد. در حال حاضر خیران زیادی از اصناف و قشرهای مختلف دور هم جمع شده ایم. اگر قرار باشد به یک سازمان وابسته شویم طبیعی است که بسیاری از این خیران را از دست خواهیم داد. همچنین ممکن است برای انجام کارهای خیر درگیر تشریفات اداری شویم و یا با تغییر مدیریت، رویکردهای آن دستگاه دولتی هم تغییر کند. ضمن اینکه اگر کار خارج از سیستم اداری صورت بگیرد آنگاه انسان تنها در برابر خداوند و دین و وجدان خود احساس مسئولیت می کند و اقدامات خداپسندانه تر خواهد بود.

وی خاطرنشان کرد: با اطلاع رسانی هایی که اعضای اولیه گروه بین خانواده و دوستان و آشنایانشان داشته اند، اکنون بیش از ۵۰۰ نفر نیکوکار از صنوف و تشکل های مختلف با توان مالی متفاوت در جمع ما حضور دارند و دست در دست هم تلاش می کنیم تا بتوانیم قستمی از غصه ها و نگرانی های محرومان و نیازمندان را از بین ببریم.

این آتش نشان ابراز داشت: در ابتدا توانستیم به ۳۰ خانواده مددجو خدمت رسانی کنیم. آنهم با بسته های غذایی اندک و محدود. اما به مرور زمان و با افزایش خیرین هم تعداد مددجوها به ۱۵۰ نفر رسید و هم میزان کیفیت بسته های غذایی افزایش پیدا کرد و پای مرغ نیز به این بسته ها باز شد.

خانواده ای که یک سال استحمام نکرده بودند!

کارهای خیرخواهانه این گروه جهادی به تهیه اقلام خوراکی محدود نبوده است. آتش نشانان با کمک دیگر اعضای گروه جهادی دریکی از اقدامات خود، خانه زوجی که در آتش اعتیاد می سوخته اند و عملا سرپناه آنها به خرابه ای تبدیل شده بود را از نو بازسازی کرده اند. این گروه جهادی بر این باورند که هرچند این زوج به مواد مخدر آلوده اند، اما چون انسان هستند زیر چتر خدمتی گروه جهادی یاوران علی(ع) قرار می گیرند.

شمس آبادی در توضیح این اقدام خیرخواهانه گفت: خانواده ای بودند که به درد اعتیاد گرفتار شده و با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کردند. چهار سال آب خانه آنها قطع شده بود و آنها هیچ آبی برای شرب و بهداشت خود در خانه نداشتند. حتی مجبور بودند که با گالن از همسایه های خود آب تهیه کرده و یا به سراغ تانکرهای آبیاری شهرداری رفته و از آنها کمک بخواهند.

وی اضافه کرد: این خانواده حدود یک سال هیچ استحمامی نکرده بودند و متاسفانه در آلودگی غوطه ور بودند و از سر و بدن آنها شپشک بالا می رفت. وقتی مشکل آنها را بررسی کردیم متوجه شدیم که مبلغ آب بهای آن خانه زیاد بوده است و ساکنانش توانایی پرداخت این مبلغ را نداشته اند و به همین دلیل آب و فاضلاب اقدام به قطع کردن آب این خانه کرده بود.

وی تاکید کرد: این خانواده مدتها از لحاظ مالی نیز در مضیقه بودند و متاسفانه خوراک والدین و دوفرزند کوچکشان، فروکردن لقمه های نان در چای و خوردن آن بود. متاسفانه مشکلی بر مشکلات آنها در زمستان سال گذشته افزوده شد و خانه آنها گرفتار حریق گردیده و چون آبی در آن خانه وجود نداشته است، ساکنین نمی توانند به موقع آن را خاموش کنند. در این حادثه دو فرزند آنها دچار سوختگی شدید شده و راهی بیمارستان می شوند.

این آتش نشان مشهدی با بیان اینکه تصمیم گرفتیم تا حد امکان به وضع زندگی آنها سروسامان دهیم، افزود: علت بالا بودن هزینه آب بهای آنها در آخرین قبض های تحویل گرفته را که پیگیری کردیم متوجه شدیم میزان قبض با مصرف آب این خانواده متناسب نیست. بررسی کرده و فهمیدیم که اتصالات لوله آب پس از کنتور شکستگی داشته و آب زیادی مستقیما وارد زمین می شود. پس ابتدا این نقیصه را برطرف کردیم. همچنین با کمک خیرین توانستیم گچکاری و سیم کشی های برق این منزل را تجدید و نوکنیم.

فوران انرژی و نشاط با شاد کردن دل نیازمندان

موسی الرضا مومنی نژاد یکی دیگر از آتش نشانان مشهدی است که در این گروه خیریه و جهادی حضور دارد. او به انجام کارهای خیرخواهانه از زاویه ای دیگر نگاه کرده و به خبرنگار قدس آنلاین گفت: کمک های خیرخواهانه و خداپسندانه ای که مدتی است شروع کرده ایم، نه تنها برای افراد نیازمند بلکه برای خود اعضای گروه نیز تاثیرات بسیار مثبت و فراوانی داشته است.

وی ادامه داد: درگذشته می شنیدم که اقدامات خیرخواهانه باعث برکت در زندگی و سرور قلبی می شود اما باور نداشتم، اکنون به عینیت در زندگی خود دیده ام که روزی و برکت اموال در زندگی ام بیشتر شده و گاهی اوقات از جایی که فکرش را نمی کرده ام گره های زندگی ام باز شده است.

وی عنوان کرد: سعی کرده ایم در حد توان با توجه وضعیت اقتصادی موجود هراندازه که بتوانیم کمک حال نیازمندان و محرومان به ویژه افراد ضعیف در حاشیه شهر باشیم.

تا زمانیکه خداوند توفیق خدمت دهد!

آتش نشانان آموزش دیده اند که آتش را خاموش کنند، اما چه کاری برای وسایل سوخته شده و به جامانده پس از آتش می توانند انجام دهند؟ تنها افسوس. آتش دلهای محرومان با اقدامات خیرخواهانه آتش نشانان خاموش می شود اما با دلهای سوخته چه می توان کرد؟

مومنی نژاد با اشاره به این نکته که گاهی اوقات مشکلات نیازمندان بسیار بیشتر از توان ماست و  لبخند سطحی روی لب هایشان را نمی توانیم عمق ببخشیم اضافه کرد: هر کاری که در توان ما باشد برای آنها انجام می دهیم و بقیه امور را به خدا می سپاریم. تا وقتی خداوند توفیق خدمت دهد و انرژی کارهای جهادی داشته باشیم این کار را کنار نخواهیم گذاشت.

وی ابراز داشت: گاهی اوقات پیش آمده است که در میانه راه خسته شده باشیم اما با شاد کردن دل یک نیازمند چنان انرژی مضاعفی پیدا می کنیم که توفیق چندباره کمک به محرومان را از خداوند می خواهیم. هیچ حس و لذتی بالاتر از گرفتن دست محرومان و کمک به نیازمندان نیست.  

وی تصریح کرد: باتوجه به اینکه کار را از روی میل انجام می دهیم و هیچ امر ونهیی از جایی دیگر به ما نمی شود، این کمک های خیرخواهانه برایمان دلچسب تر و زیباتر است. به عرصه ای که احساس وظیفه کنیم با تمام توان وارد می شویم و نمی خواهیم اقداماتمان سمت و سویی جز خداوند داشته باشد. کاری که از روی تمایل باشد با انرژی بیشتر و راندمان بهتری انجام خواهد شد.

انتهای پیام/