قدس آنلاین: این روزها مخاطبان شبکه سه تماشاگر سریال «زمین گرم» ساخته سعید نعمت‌الله هستند. این مجموعه تلویزیونی، قصه جوانی روستایی به نام «علیار» را روایت می‌کند که در مواجهه میان وجدان و عشق، پا روی دلش می‌گذارد و برای کمک به زن بیوه برادرش و برادرزاده یتیمش، طی یک ازدواج مصلحتی سرپرستی آن‌ها را قبول می‌کند، اما ورود «فروغ» به زندگی «علیار» روزهای آرام او را بی‌قرار و پرچالش می‌کند.
ایفاگر نقش «علیار» صادق برقعی، چهره جدید تلویزیونی و بازیگر تئاتر است. او که سابقه بازی در چند فیلم کوتاه و یک فیلم بلند را دارد، دانش‌آموخته رشته تئاتر است و این شب‌ها در نقش اصلی سریال «زمین گرم» روی قاب جادو است. او در سریال با مرجان شیرمحمدی، علیرضا خمسه، دنیا مدنی ، نادر فلاح ، کامران تفتی و علیرضا آرا، همبازی است. به بهانه معرفی صادق برقعی به عنوان چهره جدید بازیگری در سریال «زمین گرم» با وی گفت و گو کردیم که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.
چطور برای این نقش انتخاب شدید؟
من بیش از 16 سال است تئاتر کار می‌کنم. سال گذشته نمایش «لانچر 5» را روی صحنه بردیم که مخاطبان زیادی داشت و دیده شد. همان زمان که اجرای لانچر 5 روی صحنه بود یکی از دوستانم برای تست نقش سریالی به دفتر تهیه‌کننده کار رفت و از من هم خواست بروم و تست دهم. تعداد زیادی برای نقش «علیار» گزینش شده بودند و من هم به دفتر رفتم و تست دادم. پس از اینکه متن را خواندم توسط آقای نعمت‌الله برای مرحله اولیه انتخاب شدم. پس از چند جلسه رفت و آمد و صحبت با آقای نعمت‌الله و تمرین روخوانی متن، گزینه قطعی اجرای نقش «علیار» شدم و مقابل دوربین رفتم. از اعتمادی که کارگردان کار به من داشت بسیار خوشحالم، چون ما بچه‌های تئاتر آنقدر به دفاتر مختلف برای تست بازیگری می‌رویم که این مسیر برایمان خسته‌کننده و گاهی ناامیدمان می‌کنم. خوشحالم که برای این نقش انتخاب شدم و امیدوارم تا پایان کار از پس آن به خوبی بربیایم.
نقشی که در تئاتر «لانچر 5» داشتید، نزدیک به نقش علیار بود؟
در آن تئاتر من نقش یک شخصیت نظامی را بازی می‌کردم، ولی تجربه بازی شخصیت‌های مشابه علیار را در تئاترهای دیگر داشتم.
آیا ورود بازیگران تئاتر به عرصه سینما و تلویزیون را در ارتقای کیفی آثار تولیدی مؤثر می‌دانید؟
به نظرم بچه‌های تئاتر ظرفیت بالایی برای حضور در سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی دارند به ویژه تئاتر دانشجویی، واقعاً فرصت خوبی برای کارگردان‌هاست تا بازیگر انتخاب کنند. به هر حال کسی که وارد عرصه بازیگری در تئاتر می‌شود برای خودش چنین چشم‌اندازی را متصور می‌شود که روزی پایش به تلویزیون و سینما باز شود، این اتفاق برای عده‌ای زودتر رخ می‌دهد، برای عده‌ای دیرتر و برای عده‌ای هرگز.
شما در این سریال در کنار بازیگران باتجربه و پیشکسوت سینما و تلویزیون ایفای نقش داشتید، چطور به یکدستی در بازی‌ها رسیدید؟
همبازی شدن در کنار بازیگران باتجربه برای من بسیار ارزشمند بود. مثلاً هر لحظه بازی کردن در کنار آقای خمسه و آقای فلاح، کلاس بازیگری است و این اتفاق خوبی بود که برایم افتاد. سعی کردم از این عزیزان یاد بگیرم و به یکدستی در بازی برسم. از بودن کنار آقای خمسه خیلی لذت می‌برم، چون خیلی حرفه‌ای هستند. بهترین نمونه‌ای که توانستم در حرفه‌ای‌گری و در خصوصیات حرفه‌ای پیش‌رویم داشته باشم تا بفهمم که چطور حرفه‌ای باشم، آقای خمسه هستند و خوشبختانه این اتفاق در این سریال برایم رخ داد.
عده‌ای بر این باورند که ممکن است بازیگران تئاتر به دلیل جنس بازی روی صحنه، جلو دوربین بازی‌های اگزجره و غلو شده داشته باشند، با این موضوع موافقید؟
من اصلاً با این فرضیه موافق نیستم. بازیگر مدیوم کار را می‌شناسد و متناسب با آن اجرا می‌کند. بازیگر تئاتر می‌داند که روی صحنه چطور باید اجرا کند و جلوی دوربین چطور. حتی اگر تجربه بازی روبه‌روی دوربین را نداشته باشند، چون اصول این هنر را می‌داند، بلد است برای هر مدیومی، چطور باید ایفای نقش کند. اینکه بازیگری غلو شده بازی می‌کند ارتباطی به پیشینه تئاتری او ندارد، اتفاقاً پیشینه تئاتری بازیگران به درک صحیح آن‌ها از نقششان کمک می‌کند. بازی غلو شده یا اگزجره از اشکال‌های بازی یک بازیگر به شمار می‌رود.
نگران این موضوع نیستید که بازی در نقش علیار موجب شود که کارگردان‌های دیگر برای کارهای بعدی، نقشی مشابه همین نقش را به شما پیشنهاد بدهند؟
تنوع نقش برای هر بازیگری اهمیت دارد و برای من هم چنین است، دوست ندارم تکرار شوم. نگرانی‌ام هم از این بابت است که به بازیگری کلیشه‌ای در یک ژانر تبدیل نشوم. البته همه چیز بستگی به آینده دارد و به پیشنهادهایی که می‌شود، اما امیدوارم این اتفاق برایم رخ ندهد و سعی می‌کنم مراقب خودم باشم و روی انتخاب‌هایم دقت کافی داشته باشم.
خود شما علاقه‌مند به تجربه نقش‌های متفاوت هستید؟
به هر حال هر بازیگری دوست دارد نقش‌های متفاوتی را تجربه کند و من هم از این ماجرا مستثنا نیستم.
گفته می‌شود شخصیت علیار شبیه خودتان است؟
این طور نیست. حرفه من بازیگری است و هر نقشی به من بدهند باید به بهترین و واقعی‌ترین شکل ممکن آن را بازی کنم.
جذابیت‌های شخصیت علیار برای شما چه بود؟ این شخصیت در قسمت‌های اول شخصیت مثبتی بود، ولی هر چه سریال جلوتر رفت او در موقعیت‌های چالشی قرار گرفت؟
همین طور است. این شخصیت دارای پیچیدگی‌های خاصی است به ویژه درباره رابطه‌اش با پدرش دست به انتخاب می‌زند که قرار گرفتن در این چالش، این شخصیت را جذاب و پیچیده می‌کند. «علیار» در موقعیت‌هایی قرار می‌گیرد که طیف‌های مختلف حسی را تجربه می‌کند. مسئله بر سر سیاه یا سفید بودن نقش‌ها نیست اتفاقاً شخصیت علیار، خاکستری است و این شخصیت در موقعیت‌های مختلف با تصمیم‌های عجیبی مواجه می‌شود که تصمیم گیری‌های جذابی دارد. ضمن اینکه آنقدر قصه پر از شاخ و برگ است و ریتم تندی دارد که اغلب شخصیت‌ها در موقعیت‌های مختلف قرار می‌گیرند.
یعنی در قسمت های بعدی شاهد جذابیت‌های بیشتری از سوی علیار خواهیم بود؟
نمی‌خواهم قصه را لو بدهم، ولی مخاطبان منتظر اتفاقات جذاب و انتخاب‌های عجیب علیار در قسمت‌های بعدی باشند. سرنوشت‌های مختلفی در انتظار شخصیت‌های این سریال است.
شهرت در تلویزیون با شهرت در سینما متفاوت است و معمولاً شهرت بازیگران تلویزیونی از گستردگی بیشتری برخوردار است، خودتان را برای این شرایط آماده کرده‌اید؟
این شرایط برای من خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کردم اتفاق افتاد و امیدوارم در آینده کاری‌ام تأثیر خوبی داشته باشد. مردم هم به بازیگران تلویزیون لطف زیادی دارند، چون به واسطه یک سریال و همزادپنداری با نقش اصلی، به او نزدیک شده و به بازیگر آن نقش هم اظهار لطف می‌کنند.
برایتان بازی در کدام یک از مدیوم‌های سینما، تلویزیون یا تئاتر اولویت دارد؟
این طور نیست که بگویم کدام مدیوم را دوست دارم. فکر می‌کنم هر کدام از این مدیوم‌ها را باید جریانی مستقل بدانیم؛ چرا که من به عنوان یک بازیگر به هر کدام از این مدیوم‌ها به یک اندازه نیاز دارم. خیلی دوست دارم در سینما دیده شوم، اما همچنان تئاتر، جزو الویت‌های من است، اگرچه فرقی ندارد که در چه مدیومی ایفای نقش کنم.
این روزها همچنان سر کار «زمین گرم» هستید؟
بله، ما هنوز داریم با فشار کار می‌کنیم. همه گروه درگیر کار هستند به طوری که آقای نعمت‌الله روزی چند ساعت می‌خوابند و دائماً در حال کار هستند، چون حساسیت بالایی برای تولید دارند. هنوز در حال فیلمبرداری هستیم و به گمانم تا زمان پخش قسمت‌های آخر هم درگیر تولید باشیم. در شرایطی که برخی از سریال‌های تلویزیونی در زمان کوتاهی تولید می‌شوند، ولی سریال «زمین گرم» به دلیل حساسیت‌های بالایی که کارگردان آن در تولید دارد، پروسه ساختنش طولانی شده است.
طولانی شدن تولید به دلیل توقف کار در شرایط کرونایی هم بوده است؟
فیلمبرداری این سریال از اواسط بهمن ماه سال گذشته کلید خورد و اواخر اسفند ماه به دلیل شرایط کرونا، متوقف شد. سپس پس از دو ماه و از اردیبهشت ماه، کار ادامه پیدا کرد. پروسه تولید طولانی بوده است و حدود هشت ماه می‌شود سرکار هستیم. به هر حال ما هم جدای از مردم نیستیم و نگرانی‌های خودمان را داشتیم. زمانی که کار شروع شد شرایط برای بازیگران و همه گروه سخت بود، باید پروتکل‌های بهداشتی را رعایت می‌کردیم، ولی بازیگران کار نمی‌توانستند جلوی دوربین ماسک بزنند، اما تا جایی که توانستیم رعایت کردیم.
لوکیشن کار هم در یک روستا است و تولید در خارج از تهران هم دشواری‌های خودش را دارد؟
همین طور است. کارگردان کار و عوامل تولید این سختی را به جان خریدند تا سریالی دیدنی در لوکیشنی جذاب بسازند. البته رعایت پروتکل‌های بهداشتی در روستا نسبت به شهر خیلی راحت‌تر است.
فکر می‌کنید سریال‌هایی همچون «زمین گرم» که ساختاری متفاوت، قصه‌های جذاب و گاه تابوشکنی دارد بتواند مخاطب بیشتری را جذب تلویزیون کند؟
به هر حال تلویزیون یکی از اصلی‌ترین سرگرمی‌های مردم است و جدای از مردم نیست. باید در سریال‌های تلویزیونی، قصه‌های مردم گفته شود. سریال‌ها هم جزو پربیننده‌ترین تولیدات تلویزیون است که آثار جذاب و دیدنی این دسته از تولیدات می‌تواند پیوند مخاطب و تلویزیون را قوی‌تر کند. امیدوارم این اتفاق با «زمین گرم» رخ داده باشد، چون همه گروه برای ساخت این مجموعه تلویزیونی از جان و دل مایه می‌گذارند.
نظر شما