قدس آنلاین: اردیبهشت ماه سال جاری بود که رئیس هیئت‌مدیره انجمن بیمارستان‌های خصوصی کشور از بحران مالی ۳۰۰ بیمارستان خصوصی در کشور و ورشکستگی ۶ بیمارستان در تهران خبر داد. این در حالی است که پیشتر خلیل علیزاده، رئیس بیمارستان آتیه تهران خبر از تعدیل ۵۰ درصد کادر بیمارستان و به عبارت دیگر ۶۰۰نفر از یک‌هزارو۲۰۰کادر درمان خود داده بود. سرنوشتی که بحران مالی بیمارستان‌ها آن را رقم زده و بیمارستان‌های خصوصی را هدف خود قرار داده است.

هرچند مقابله با کرونا بر دامنه بحران مالی بیمارستان‌های خصوصی افزود، اما به گفته اغلب کارشناسان خیلی پیش از این، عدم‌پایبندی بیمه‌ها به تعهداتشان، تحریم‌ها، افزایش نرخ دلار و ناهمخوان بودن تعرفه بیمارستان‌های بخش خصوصی با نرخ تورم، زمینه آن را فراهم کرده بود.

ایرج خسرونیا، رئیس جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران در سال ۹۷ ضمن انتقاد از عملکرد بیمه‌ها، خبر از ورشکستگی بیمارستان‌ها داده و گفته بود این ورشکستگی شامل بخش دولتی و بیمارستان‌های درجه سه و چهار بخش خصوصی نیز می‌شود.

ایرج حریرچی، سخنگوی وزارت بهداشت نیز در ‌این ‌باره اظهار کرده بود: «متأسفانه در مسیر اجرای طرح تحول سلامت، شاهد کم‌کاری بیمه‌ها بودیم و همین مسئله موجب شده بیمارستان‌ها دچار مشکل شوند، زیرا وقتی بیمارستان نتواند بدهی خود را به شرکت‌های تجهیزات پزشکی و دارویی به موقع پرداخت کند، قطعاً با مشکل در ارائه خدمات مواجه خواهد بود که این مسئله ناشی از عدم‌پرداخت به‌موقع مطالبات بیمارستان‌ها از سوی بیمه‌هاست».

۷۰ درصد تخت‌های بیمارستان‌های خصوصی خالی است

رئیس هیئت‌مدیره بیمارستان‌های خصوصی کشور با اشاره به شرایط سخت موجود، می‌گوید: همه بیمارستان‌های خصوصی یعنی حدود ۳۰۰ بیمارستان در کشور که ۵۸ بیمارستان آن در تهران است، دچار بحران مالی هستند.

کورش شمیمی می‌افزاید: تلاش مسئولان بیمارستان‌های خصوصی این است که در این شرایط به نوعی مدیریت کنند که هیچ نیرویی تعدیل نشود و در تلاش هستند بتوانند حداقل حقوق را به پرسنل خود بدهند تا این بحران به پایان برسد، اما اگر ادامه پیدا کند، بیمارستانی که ۴۰۰ تا یک‌هزار و ۲۰۰پرسنل دارد، تعطیل می‌شود و پرسنل در این شرایط سخت اقتصادی دچار مشکل خواهند شد.

وی ادامه می‌دهد: بیمارستان‌های خصوصی پیش از کرونا نیز با مشکلات مالی جدی مواجه بودند، اما کرونا و بحران مالی آن تیر خلاص را به این مراکز زد و اکنون حدود ۷۰درصد تخت‌های این مراکز خالی است، چون بیماران می‌ترسند به بیمارستان بیایند و در واقع بیمار غیراورژانسی در بیمارستان‌های خصوصی وجود ندارد.

به گفته وی، سیاست‌ها در زمینه تعیین تعرفه‌های پزشکی و ثابت نگهداشتن این تعرفه‌ها برای بیمارستان‌های خصوصی لطمه سنگینی به این مراکز زده است. در بخش خصوصی با تورم و مشکلات اقتصادی و تعرفه‌های نامناسب در حوزه درمان مواجه هستیم و در نهایت نظام سلامت با مشکلات پیچیده‌ای مواجه شده است.

شمیمی می‌افزاید: اقتصاد درمان چندین سال است که مشکل دارد و مسئولان هنوز به یک برنامه‌ریزی مناسب برای اقتصاد درمان و اقتصاد سلامت نرسیده‌اند، زیرا مسئولان بهداشت و درمان در بخش دولتی در دوره‌هایی، عمده سرمایه‌گذاری‌ها را در بخش درمان انجام داده و به بخش بهداشت و پیشگیری بهای کافی نداده‌اند و همه بودجه را به درمان و خرید تجهیزات اختصاص داده‌اند و از پیشگیری غافل شده‌اند.

 کرونا بیمارستان‌های خصوصی را زمینگیر نکرد

رئیس هیئت‌مدیره انجمن بیمارستان‌های خصوصی ادامه می‌دهد: این کرونا نبود که بیمارستان‌های خصوصی را زمینگیر کرد. کرونا تیر خلاصی بود که به پیکر برنامه‌ریزی و مدیریت نشده بیمارستان‌های خصوصی به خاطر ندیدن همه‌جوانب کار زده شد. وقتی تعرفه یک تخت بیمارستانی با پرسنل تخصصی و خدمات هتلینگ مناسب ثابت نگه داشته می‌شود، در حالی که با توجه به افزایش نرخ تورم، هزینه اقلام مختلف تا ۲۰۰ برابر افزایش یافته است؛ بنابراین این برنامه ‌یزی نتیجه‌ای جز سقوط درمان در بخش خصوصی نخواهد داشت.

شمیمی ادامه می‌دهد: حدود ۱۰۰هزار نفری که در بیمارستان‌های خصوصی کشور کار می‌کنند و معیشت خانواده‌های آن‌ها از این محل تأمین می‌شود، همه زحمتکش هستند. اگر به این افراد رسیدگی نشود و بیمارستان‌های خصوصی نتوانند حداقل حقوق را به این افراد بدهند، این بیمارستان‌ها ورشکسته می‌شوند.

وی با بیان اینکه هیچ ارگانی از وزارت بهداشت و وزارت صنعت گرفته تا سایر نهادها و وزارتخانه‌ها به بیمارستان‌های خصوصی کمک نمی‌کنند، می‌افزاید: بانک‌ها وام کم بهره نمی‌دهند، از بیمه‌های اجتماعی خواسته‌ایم که پول بیمه‌های کارکنان را سه ماه عقب بیندازید اما فقط وعده می‌دهند، می‌گوییم مالیات بیمارستان‌ها را کمتر بگیرید یا مهلت بدهید تا مسئله کرونا تمام شود و هیچ کس به روی خود نمی‌آورد و می‌گویند تا بخشنامه نشود، نمی‌توانیم.

وی می‌گوید: در حالی که ما با کمبود تخت بیمارستانی -به نسبت جمعیت- مواجه‌ایم، به دلیل سیستم غلط بیمه‌ای درکشور، اکنون ۷۰درصد تخت‌های بیمارستان‌های خصوصی بیمار ندارند و اغلب بیمارستان‌ها نمی‌توانند در این شرایط پول آب، برق، گاز و هزینه‌های پرسنلی را بدهند. یعنی با وجود اینکه بیماری نداریم، مخارج وجود دارد. برخی بیمارستان‌های خصوصی تعدادی از بخش‌های بیمارستانی را تعطیل کرده، اما این مسئله هزینه‌ها را جبران نمی‌کند، زیرا به طور مداوم با افزایش هزینه اقلام روزمره مواجه‌اند.

ضرورت افزایش ۷۰ درصدی تعرفه‌های بیمارستان‌های خصوصی

دکتر شمیمی ادامه می‌دهد: وقتی بیماری در تخت آی سی یو بستری می‌شود، هزینه وسایل حفاظتی هر پرستار۲۰۰هزار تومان می‌شود و در هر شیفت باید این وسایل تعویض شود؛ بنابراین در یک روز بستری و سه شیفت کاری فقط ۶۰۰ هزار تومان هزینه لباس پرستار می‌شود و تعرفه خدمات به بیمار در «آی سی یو» با خدمات پزشک، پرستار و هتلینگ حدود ۲میلیون تومان است. در خصوص تعرفه‌های بیمارستان‌های خصوصی با نظر کارشناسان اقتصادی به این نتیجه رسیدیم که در سال ۹۸ باید تعرفه‌ها حدود ۷۰ درصد افزایش یابد که نشد و اکنون که در سال ۹۹ هستیم باید تورم امسال را هم در نظر بگیریم؛ بنابراین حداقل باید تعرفه‌های بخش خصوصی دو برابر شود تا به وضعیت مناسبی برسیم. البته می‌دانیم افزایش دوبرابری تعرفه‌های پزشکی در توان دولت نیست و اصراری نداریم، اما دولت باید وضعیت بیمارستان‌های خصوصی را در نظر بگیرد. بیمارستان‌های خصوصی برای کمک به بیماران کرونایی هم آمادگی دارند. ما پزشکان و کادر درمان در شرایط دشوار جامعه مردم و بیماران را تنها نمی‌گذاریم و در هر شرایط آماده خدمت به آن‌ها هستیم. ما وفا کنیم و ملامت کشیم و خوش باشیم ...

انتهای پیام/