قدس آنلاین: سعید خطیب‌زاده در صفحه اینستاگرامش نوشت: 

مرحوم کیومرث صابری فومنی، گل‌آقا جان تاریخ طنز ایران، از تعبیر « گریه قاه قاه» برای طنز استفاده می‌کرد، تعبیری جانانه و دقیق که نشان می‌دهد طنز در ورای صورت ظاهر خود که‌ معمولا سبب می‌شود لبخند بر لب بیاید، در باطن تلنگری به اندیشه انسان‌هاست و در ذات خود برای تامل بیشتر است.
طنز ماندگار، همان طنزی که فراتر از به‌اصطلاح «بگو بخند» است، همواره از تضادها استفاده می‌کند و با نیتی خیرخواهانه و جهت اصلاح کژی‌ها، این تضادها را به گونه‌ای شکل می‌دهد که خنده بر لب یکی از نتایج ابتدایی آن و برگشتن به مسیر درست، هدف غایی آن است و همین، طنز را از هزل، لودگی و هجو متمایز می‌کند.
تاریخ ادبیات ما از عبید زاکانی تا معاصران نام‌آشنا، طنزنویسان صاحب سبکی داشته که گنجینه‌ای از نکته و اشارتهای لطیف ونازک‌اندیشانه فراهم آورده اند.
در میان معاصرین، مرحوم عمران صلاحی از جمله طنزپردازان مولفی است که بارها ما را میهمان گریه‌های قاه قاه خود کرده است. شاعری با ذوق و طنازی اصیل که قالب های نظم و نثر را به خدمت طنز درآورده بود و طنزی منحصر به فرد و امضا داری از خود به جای گذاشت که بیش از آنکه در پی خنداندن باشد، در آثارش عنصر تضاد و «ناگهانی بودن» را ترکیب می‌کند و تلنگر استادانه‌اش را به ذهن می‌زند:
عکسی به دست داشت
از خود
آن را نشان من داد
پرسید:
– با این مشخصات کسی را ندیده ای؟»

امروز سالگرد درگذشت #عمران_صلاحی است، یادش گرامی‌باد.

انتهای پیام/