قدس آنلاین: کره جنوبی علیرغم روابط دیرینه و حسنه‌ای که با ایران دارد، بعد از خروج ایالات متحده از برجام، از پرداخت تعهدات مالی به ایران حتی در مدت معافیت خود سر باز زد؛ این در حالی است که به ادعای آمریکایی‌ها، ایران از نظر دارویی و مواد غذایی تحریم نیست و از کره‌جنوبی درخواست کرده که به ازای ۷ میلیارد دلار پول ایران که نزد این کشور قرار دارد، دارو تهیه و برای ایران ارسال کند؛ با این اوصاف این کشور همچنان از تعهدات خود استنکاف می‌کند.

«رامین مهمانپرست» سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه  درباره این اقدام کره جنوبی اظهار داشت: در روابط خارجی کشورها، عمل و منافع متقابل ملاک پایداری روابط است؛ اگر قرار باشد دو کشور برنامه بلندمدت و دوستانه‌ای را تعریف کنند و بخواهند آن را توسعه دهند، دنبال راهکارهایی می‌گردند که منافع مردم هر دو کشور تامین شود و رضایت دوجانبه وجود داشته باشد؛ اما متاسفانه برخی سیاست‌هایی که برای تنظیم روابط اقتصادی و سیاسی با سایر کشورها وجود دارد، یکدیگر را هم‌پوشانی و کامل نمی‌کنند.

وی ادامه داد: در دنیای امروز، روابط پایدار از یک ضمانت و منافع اقتصادی برخوردار می‌شود که اگر یک نوع یکپارچگی و انسجام در تصمیم‌گیری‌های درون کشورها وجود داشته باشد و هماهنگی بین دستگاه‌هایی که وظایف کارهای مختلف را در رابطه با خارج از کشور انجام می‌دهند با وزارت امورخارجه صورت بپذیرد و واقعاً دستگاه سیاست خارجی هماهنگ‌کننده همه روابط ما در خارج از کشور باشد، می‌توان قدرت و کاربرد دیپلماسی را افزایش داد و از منافع کشور بهتر دفاع کرد.

این تحلیل‌گر ارشد مسائل سیاست خارجی خاطرنشان کرد: متاسفانه بعضی از کشورهایی که روابط دوستانه قدیمی با ایران داشته‌اند، به بهانه‌های مختلف از تعهدات خودشان سر باز می‌زنند و شاید اهرمی که بتواند آنها را متعهد به رفتار متقابل کند، آنچنان که باید تعریف نشده است؛ یا تصمیمی را که بتوانند یک نوع ضمانت برای روابط اقتصادی در کنار روابط سیاسی ما به وجود بیاورد، کمتر شاهد هستیم.

وی درباره نقش جامعه بین‌الملل در قبال این اقدام کره جنوبی با بیان اینکه روابط دو جانبه ابزار و مقدماتی لازم دارد تا کشورهای مختلف تحت تاثیر فشارهای سیاسیرفتار نامتعادل نشان ندهند، منافع دوجانبه را در نظر بگیرند و شرط اصلی پایداری و توسعه روابط باشد، گفت: درباره اینکه نقش جامعه جهانی چیست و چه تاثیری می‌تواند داشته باشد، اینگونه است که نظام بین‌الملل یک نظام عادلانه و بر مبنای اصول اخلاقی و انسانی تعریف نشده است و چیزی که با آن در نظام بین‌الملل روبرو هستیم و رفتاری که مشاهده می‌کنیم، ناشی از تاثیری است که قدرت‌های بزرگ بر آن دارند و برای دستیابی به منافع خودشان از هر نوع ابزاری استفاده می‌کنند.

مهمانپرست با بیان اینکه برای آنها به هیچ وجه اصول اخلاقی و انسانی ملاک نیست، یادآور شد:  وقتی در خبرها می‌شنویم که یک کشور بزرگ تولیدکننده غلات برای اینکه قیمت غلات را کنترل کند، مازاد تولید خود را به دریا می‌ریزد، نشان‌دهنده این است که مسائل انسانی فراموش شده است و ملاک منافع اقتصادی برخی از قدرت‌ها است که با استفاده از فشارهای سیاسی و زورگویی منافع کشورهای مستقل را از بین برده و تحت تأثیر قرار می‌دهند؛ در چنین نظام بین‌المللی که قدرت‌ها می‌توانند همه چیز را به شکل دلخواه خودشان تعریف و از همه ابزارها برای منافع خودشان استفاده کنند، ناچار هستیم که قدرتمند باشیم و با قدرت بتوانیم از منافع خود دفاع کنیم.

وی تصریح کرد: در این شرایط کشورها باید از واگذار کردن ایجاد توازن و عدالت به مجامع بین‌المللی و جامعه جهانی تا زمانی که کشورهای مستقل نمی‌توانند تاثیر بزرگی در این زمینه داشته باشند و همه چیز تحت تاثیر قدرت‌ها قرار می‌گیرد، خودداری کنند چراکه کار خیلی درستی نیست.

این تحلیلگر مسائل بین‌المللی درباره اهرم ایران برای بازپس گرفتن بدهی‌هایی که وجود دارد، تاکید کرد:‌ مهمترین اهرم در تنظیم روابط خارجی این است که با یک نوع انسجام و هماهنگی همه ابعاد روابط را کنترل کنیم. برای کشوری مثل کره جنوبی که صادرات قابل توجهی از محصولاتش به ایران وجود دارد و بازار آنها را تامین می‌کند، می‌توان به وسیله دستگاه‌های مربوطه در قبال رفتاری که آنها انجام می‌دهند آنها را نیز تحت تاثیر قرار داد؛ با این گونه اقدامات قطعا وقتی منافع کشور کره جنوبی به خطر بیفتد، سعی می‌کند رفتار متعهدانه‌تری داشته باشد.

وی اضافه کرد:‌ اگر با یک نوع ناهماهنگی و عدم انسجام در بخش‌های مختلف مواجه نبودیم شاید تاکنون می‌توانستیم اقدام مقابله‌ای انجام دهیم. در این شرایط بعضی از دستگاه‌ها به هیچ وجه به دنبال محدود کردن بازار کره جنوبی نیستند و تحت تاثیر مسائل سیاسی سعی می‌کنند فشارهایی را به کشور وارد کنند و حتی در مسائل انسانی مثل دارو، مشکلات بخشی که سلامت آنها خطر می‌افتد را در نظر نمی‌گیرند، همین نشان می‌دهد ما نتوانستیم اهرم‌هایی را برای تنظیم روابط با چنین کشورهایی درست کنیم.

سخنگوی پیشین وزارت امور خارجه اظهار داشت: راه چاره این است که هماهنگی و انسجام بیشتری داشته باشیم و به محض اینکه کشوری سعی کرد منافع کشور ما را تحت تاثیر قرار دهد، ما بتوانیم متقابلا منافع آنها را در کشور محدود کنیم.