به گزارش قدس آنلاین، حجت‌الاسلام‌والمسلمین مهدی حسن‌آبادی کارشناس مسائل دینی به مناسبت سالروز ولادت با سعادت و فرخنده پیامبر اکرم(ص) و امام صادق(ع) و با اشاره به آیه ۲۱ سوره مبارکه احزاب « لَقَد کانَ لَکُم فی رَسولِ اللَّهِ أُسوَةٌ حَسَنَةٌ» گفت: ما باید به مولا و سیدمان رسول‌الله(ص) اقتدا کنیم. همینطور آیه ۴ سوره مبارکه قلم دراین‌باره به خلق عظیم پیامبر اکرم(ص) اشاره می‌کند: وَ إِنَّکَ لَعَلی خُلُقٍ عَظیمٍ؛ و تو اخلاق عظیم و برجسته‌ای داری.
وی اظهار کرد: روزی مردی عرب نزد پیامبر(ص) در مسجدالنبی حاضر شد درحالی‌که مسجد شلوغ بود. از مقابل به سمت حضرت(ص) رفت و عرض کرد: دینی که شما آوردید چیست؟ حضرت(ص) فرمود: حسن خلق است. از سمت راست به محضر حضرت(ص) آمد و عرض کرد: دینی که شما آوردید چیست؟ حضرت(ص) فرمود: حسن خلق است. از سمت چپ وارد شد و از پشت سر هم همین سؤال را پرسید و باز هم با همان جواب مواجه شد.
این کارشناس مسائل دینی خاطرنشان کرد: یکی از اقدامات جبهه کفر علیه اسلام تطمیع پیامبر(ص) بود. که رسول اکرم(ص) هم در جواب فرموده بودند: اگر خورشید را به دست راست من و ماه را دست چپ من بدهید، دست از تبلیغ دین اسلام بر نخواهم داشت. بعد از آنکه تطمیع پیامبر(ص) برایشان موفقیت‌آمیز نبود، به ترور شخصیت حضرت(ص) پرداختند. این دو روش جبهه کفر برای از بین اسلام بود.
حسن‌آبادی گفت: آنان در توطئه ترور شخصیت پیامبر(ص) گفتند او شاعر یا ساحر و مجنون است. حتی بزرگ و کوچک او را سنگ می‌زدند و زباله بر سر مبارک حضرت(ص) می‌ریختند. در این شرایط، این حسن خلق ایشان بود که جواب گستاخی‌های آنان را داد و آتش فتنه دشمن را خاموش کرد.
وی تصریح کرد: چه خوب است بیاییم در همین جامعه خودمان هر کسی از خودش آغاز کند و دین اسلام را که حسن خلق است در صحنه‌های مختلف به منصه ظهور برسانیم.
این کارشناس مسائل دینی ادامه داد: در تاریخ داریم که کفار به شیوه‌های مختلف به پیامبر(ص) جسارت می‌کردند اما پیامبر به گونه‌ای صفت حسن خلق را به کار می‌گرفتند که آنان نرم‏ می‌شدند و به سمت اسلام می‌آمدند. در نقلی داریم که سه چیز اسلام را پیش برد: ثروت حضرت خدیجه(س)، شمشیر امیر‏المؤمنین(ع) و سوم خلق نیکوی پیامبر اکرم(ص).
وی با بیان مطلب فوق و با اشاره به روایتی از نحوه رفتار کریمانه حضرت(ص) با کودکان حتی در وقت نماز گفت: روزی پیامبر اعظم(ص) برای نماز به مسجد می‌رفت. در راه، گروهی از کودکان انصار بازی می‌کردند که تا آن حضرت(ص) را دیدند، دور او جمع شدند و در دامنش آویختند به گمان اینکه چون آن حضرت(ص) همواره حسن(ع) و حسین(ع) را بر دوش خود می‌گرفت، این‌بار آن‌ها را نیز به دوش بگیرد. پیامبر(ص) از یک سو نمی‌خواست آن‌ها را برنجاند و از سویی دیگر مردم در مسجد منتظرش بودند و می‌خواست خود را به مسجد برساند.
حسن‌آبادی افزود: بلال حبشی از مسجد بیرون آمد و به جست‌وجوی پیامبر(ص) پرداخت. پس از مدتی، آن حضرت(ص) را کنار گروهی از کودکان یافت و جریان را فهمید. خواست کودکان را تنبیه کند، ولی پیامبر(ص) او را از این کار نهی کرد و فرمود: تنگ شدن وقت نماز برای من بهتر از رنجاندن کودکان است. آن گاه به بلال فرمود: به خانه برو و آنچه از گردو یا خرما یافتی بیاور تا خود را از این کودکان بازخرید کنم. بلال رفت و پس از جست‌وجو، هشت دانه گردو یافت و آن را به حضور پیامبر(ص) آورد. پیامبر(ص) آن‌ها را میان کودکان تقسیم کرد و این‌گونه، کودکان راضی شدند آن حضرت(ص) را رها کنند.

منبع: آستان نیوز

انتهای پیام/