قدس آنلاین – وحید اکرمی: معمولا زمانیکه صحبت از ایجاد تولیدی های خانگی و کارآفرینی و کسب استقلال مالی توسط بانوان به میان می آید، اولین ذهنیت ها می تواند این باشد که کارگاه توسط خانمی سرپرست خانوار به جهت تامین مخارج زندگی راه اندازی شده است. البته این موضوع به نوبه خود قابل تحسین است. اما باورکردن ماجرایی که یک خانم جوان بدون نیازمالی، اقدام به راه اندازی کارگاهی تولیدی درخانه نماید و کاراو آنقدر بگیرد که حتی شوهرش نیز مجاب شود تا عطای کار اداری را به لقای آن ببخشد و درکنار همسر خود درکارگاه تولید محصولات تزئینی فعالیت نماید کمی سخت است. خانم مهدیه سادات حسینی بانوی جوانی است که توانسته، تلاش و اراده‌اش را با کمی ذوق و سلیقه مخلوط کند تا ازاین رهگذر پای کالایی تزئینی درکارگاهی خانگی به عرصه وجود بازشود ودر ویترین فروشگاه های بزرگ شهر خودنمایی کند. این محصول تزئینی حتی به مرحله صادرات نیزرسیده و برای خانواده های زیادی منبعی برای امرار معاش گردیده است. گفتگوی قدس آنلاین را با این کارآفرین جوان درادامه بخوانید.
چه شد که تصمیم گرفتید وارد فضای کسب و کار و تولید شوید؟
از۶ سال پیش یعنی سال ۱۳۹۳ تصمیم گرفتم ازاوقات فراغتم درخانه استفاده کرده و با تولید برخی ازمحصولات هنری کسب درآمد کنم. ابتدا کار رابا مبلغ اولیه ۳۰۰ هزار تومان شروع کردم. این مبلغ صرف خرید مواد اولیه برای ساخت انواع گیره روسری و دستبند شد. با فروش این کالاهای تزیئنی پول خوبی عایدم شد و سرمایه اولیه من افزایش پیدا کرد. مدتی به همین منوال گذشت و متوجه شدم که می توانم کارم را دراین رشته توسعه دهم.
پس از آن فعالیت هایی مانند ساخت انواع عروسک را نیز به کارم اضافه کردم. همچنین مهارت تولید انواع زیورآلات را نیز کسب کرده و ساخت این اقلام را آغاز کردم.
تمام این کارها را به تنهایی انجام می دادید یا از شخص دیگری نیز کمک می گرفتید
حدود سه سال خودم به تنهایی کاررا انجام می دادم. اما درسال ۹۶ به این فکر افتادم که یک نفر دیگر را به این کار اضافه نمایم تا سرعت ساخت تولیدات افزایش پیدا کند. پس از آن رونق تولیدات بیشتر شد و رسما کارثبت سفارش وتولید تیراژ وعرضه در فروشگاه های شهر شروع شد. برای این موضوع نیاز بود که یک نفر مرد در کارگاه حضور داشته باشد تا وظیفه بستن قرارداد و توزیع و تحویل محصولات را به فروشگاه های سطح شهر، به دوش کشد. به همین دلیل همسرم که تاآن زمان کارمند اداری بود و متوجه رونق تولید محصولات شده بود از محل کار خود استعفا داد و به پرسنل کارگاه پیوست.
چه جالب، استعفا از کار اداری و فعالیت در یک کارگاه خانگی تصمیم بسیار سختی می تواند باشد.
بله دقیقا همینطوراست. در حالیکه حقوق ماهیانه و بیمه و دیگر تسهیلات داریم و تصمیم بگیریم که از کادر اداری خارج شویم، بسیار سخت است. مدت ها دراین خصوص فکر کردیم و بالاخره شوهرم توانست تصمیم قطعی را بگیرد. تصمیم شوهرم این بود که به جای اینکه لازم باشد برای دیگران کار کند تا بتوانیم گذران زندگی را انجام دهیم، روی پای خودمان بایستیم و از بازو و هنر خودمان رزق و روزی را کسب کنیم. با یک اراده قوی همه چیزامکان پذیراست.
با این حساب و پس ازورود همسرتان به چرخه تولید و فروش محصلات، باید وضعیت کاری تان رونق بیشتری گرفته باشد؟
به لطف خدا ازآن پس تولید و فروش محصولات، رونقی دوچندان گرفت. برای آماده سازی سفارشات رسیده از فروشگاه های مختلف شهر، نیاز به نیروهای کاری بیشتری پیدا کردیم. به طوریکه در سال ۹۸ تا ۱۲ نفر در کارگاه مشغول به کار و تولید بودند. در واقع درآمد حاصل از تولید و فروش محصولات تزئینی ما نه تنها زندگی خودمان را به خوبی تامین کرده بود، بلکه باعث شده بود که ۱۲ نفر از افراد جویای کار که نیاز مالی داشتند در این کارگاه جذب شده و کسب درآمد کنند تا چرخ زندگی آنها نیز بچرخد.
مزیت کسب و کارهای خانگی و یا تولید محصولاتی که باعث خودکفایی شود چیست؟
ببینید، وقتی شما مواد اولیه را می خرید و بعداز فعل و انفعالاتی خاص، تبدیل به یک محصول نهایی می کنید که مشتری پسند باشد و از آن استقبال شود لذت وخوشحالی وصف ناشدنی برایتان بوجود خواهد آمد. درآمدی که از آن عاید می شود به‌کنار، همان که سلیقه و هنرشما مورد پسند مشتریان قرار گرفته خوشحال کننده است.
اینگونه از فعالیت ها که به نوعی از جنس اقتصاد مقاومتی است این مزیت را دارد که وقتی اجناس مورد نیاز شما از تولیدات داخل باشد، هیچ وقت بدون مواد اولیه نخواهید ماند. ضمن اینکه در عمل یک زنجیره از تولید کنندگان داخلی ازابتدای کار که تولید مواد اولیه است تا انتهای آن که فروخته می شوند، تشکیل گردد. به عنوان مثال برای تولید مواد اولیه کارگاه ما، حداقل ۷ رشته شغلی دیگر به طور مستقیم با ما در ارتباط هستند. معنی این زنجیره این است که جمع زیادی از خانواده های ایرانی در یک فرآیند شرکت داشته و کسب درآمد می کنند و این باعث رونق تولید و پویایی جامعه می شود. هر چند که اگر مسئولان بیش از پیش به این مشاغل توجه کنند، شاهد جهش تولید هم خواهیم بود.
چه محصولاتی را در کارگاه تان تولید می کنید؟
محصولات تولیدی ما عموما زیورآلاتی از جنس برنج و مس هستند که با سنگ هایی مثل دلربا، عقیق و فیروزه نیشابورو انواع طرح های فانتزی، سنتی و مذهبی تزیین می شوند.
آیا از تولید طرح های فانتزی و سنتی به جز کسب درآمد هدف دیگری را نیز دنبال می کنید؟
بله نگاه من و همسرم به کار تنها کسب درآمد و گذران زندگی نیست. یکی از مهمترین اهداف ما احیای انواع طرح های سنتی و ترکیب داشته های غنی فرهنگی و ادبی ایران، با زیورآلات جدید و به روز هست که به لطف خدا به شدت مورد پسند ورضایت مصرف کنندگان نیز قرار گرفته است.
از مشتریان و مصرف کنندگان نام بردید، بازار هدفتان کجاست؟
درحال حاضر فروشگاه ها و بازارهای اطراف حرم مطهر رضوی و دیگر مراکز فروش مشهد و همچنین چندین شهر کشور ازجمله تهران، قم، اصفهان، ساری، نیشابور و... از محصولات ما خرید کرده و به مشتریان خودعرضه می نمایند. البته قبل از شیوع ویروس کرونا تجربه ارسال محصول به کشورعراق، و ساخت جاکلیدی و پیکسل های اختصاصی برای مواکب اربعین را نیزداشتیم. همچنین برای ارسال محصولات به کشور افغانستان هم مذاکراتی داشته و موافقاتی صورت گرفته بود، اما در حال حاضر متاسفانه امکان رفت و آمد به کشورهای همسایه وجود ندارد.
بحث کرونا پیش آمد، با توجه به اینکه علاوه بر بیماری، رکود کسب و کارها نیز پیامد این ویروس بوده، اکنون وضعیت کارگاه شما چگونه است؟
متاسفانه کرونا روی فروش ما نیز مانند بیشتر کسب و کارهای تولیدی، تاثیر منفی زیادی گذاشته است. با توجه به اینکه مشتریان دیگر به فروشگاهها مراجعه و از اقلام آنها بازدید نمی کنند در نتیجه فروشی هم انجام نگرفته و سفارش تولید هم به ما داده نمی شود.
اما ازاین قضیه ناامید نیستم. موضوعی که اهمیت دارد این است که ذائقه و احتیاج به زیورآلات بومی و سنتی دربین مشتریان هیچ تغییری نکرده است. بنابراین درتلاش هستم با استفاده از امکانات فضای مجازی ارتباط مان را با مشتریان حفظ کنیم. با این کار هم تولید و فروش را می توانیم ادامه دهیم و هم آمادگی خود را برای زمان پس از کرونا حفظ کرده تا آن موقع باقوت و انرژی بیشتر در خدمت مشتریان باشیم.
انتهای پیام/
نظر شما