قدس آنلاین: برزیده در ابتدا بیان کرد که مکالمه یکی از سینماگران کشور با رهبر این کشور به نظرم باید چیز عادی باشد اما در حال حاضر تبدیل به چیز عجیب و غریبی شده است که فکر نمی‌کنم اتفاق خوبی باشد. چرا باید یک شهروند وقتی با رهبرش حرف می‌زند و انتقاد می‌کند و ایشان هم با متانت جواب می‌دهد این‌قدر جنجالی بشود؟ پس شاید تفکر برخی از دوستان ما و تعاریف آنان تا الان کمی نادرست بوده است.

او در ادامه با اشاره به اینکه مردم طبق فرمایشات امام خمینی (ره) و رهبر انقلاب متولیان کشورند و قدرت نظام و انقلاب از آنان است بیان کرد که باید مردم را در عموم مسائل کشور سهیم و شریک کرد. اینکه اگر اشتباهی کردیم از آن عذرخواهی کنیم کار غلطی نیست. جالب این بود که در یکی از سخنرانی‌هایی که رهبر انقلاب داشتند فرمودند که حالا که مسئولینی که باید از مردم عذرخواهی کنند این کار را نمی‌کنند من عذرخواهی می‌کنم. البته ایشان هیچ تقصیری در آن موارد نداشتند اما این نشانه حلم و جامعیت ایشان است. این حرکت نه تنها  چیزی از منزلت ایشان کم نمی‌کند بلکه شأن ایشان را هم بالاتر می‌برد. این رابطه منطقی و اسلامی بین بالاترین شخص کشور با مردم که ولی نعمت نظام‌اند، است.

کارگردان دکل در بخش دیگری از صحبت‌های خود گفت که باید این رویه برای تمام مسئولین کشور الگو باشد که با مردم صحبت کنند و حرف‌های آنان را بشنوند. حقیقت این است که وقتی تماس گرفتند که در این جلسه حاضر شوم گفتم نمی‌آیم چون حرف‌هایی دارم که به مذاق برخی خوش نمی‌آید اما  گفتند بیا و حرفت را بزن.

خدا را قسم می‌خورم که از باب انجام تکلیف و با خلوص تمام حرف‌هایم را زدم. اینکه مسائلی را که دیدم اطرافیان می‌گویند را یکبار من به رهبر انقلاب بگویم. خود اهل بیت علیهم السلام یادمان دادند که باید نقد کنیم و حرف بزنیم. این کار چه اشکالی دارد؟ این نکته را باید شفاف کنم تا از سوءتفاهم جلوگیری شود. شاید برخی فکر می‌کنند که منظورم خود نقد کردن و شنیدن پاسخ قانع کننده است اما اصلاً این‌طور نیست آنچه که مهم است گفت‌وگو و مکالمه با شخص اول کشور است که همین دیدار نشان دهنده عظمت و بزرگی ایشان است که می‌توان با شخص اول مملکت نشست و حرف زد و از مشکلات انتقاد کرد.

برخی آگاه باشند یا ناآگاه بین مردم و رهبری فاصله می‌اندازند. رهبری مانند امام، بزرگ ما و پدری برای ما هستند که این فاصله انداختن تنها تبدیل  به چالش اجتماعی می‌شود. اصلاً مهم نیست که من قانع بشود یا نه حتی شاید رهبری حرف من را قبول نکنند، این مهم است که رابطه صمیمانه داریم و حرف می‌زنیم. در فضای مجازی برخی خوشحال بودند که چنین فضایی ایجاد شده است  برخی هم متعجب بودند. به نظرم همین قشنگ  است که می‌توان با رهبری نشست و حرف زد و درد دل کرد.

خود رهبری بارها اشاره کردند به بدرفتاری و اشتباهات مسئولین در زمینه های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و کلان کشور. پس حتی خود ایشان با باب نقد و تعامل موافقند. وقتی خود ایشان این رویکرد را دارند که دیگر حرف نزدن بی‌معنا است!

برخی گفتند که چرا گفتی و این چنین حرف زدی؟ معتقدم که برخی از اینها دنبال کسب منافع خودشان‌اند و اعتقاد دارند که حق نداری حرف بزنی.  جالب این بود که حتی رهبری درباره فیلم مارمولک گفتند که از این فیلم خوششان آمده بوده است و به جماعت علما گفته‌اند که چرا انقدر از فیلم بدتان آمده است؟ 

به تمام همکاران و اطرافیانم گفته‌ام که رهبری باسوادترین فرد در این کشور است و در همه زمینه‌ها حرف جدی و مطالعه شده دارند که حتی به نظرم وزرای فرهنگ و ارشاد هم انقدر فهم هنری ندارند. 

برزیده در ادامه بیان کرد که بخشی از حرفم در مستند نبود. من قبل از صحبت‌هایم اجازه گرفتم که اگر نقد کردن من به معنای بی‌ادبی است صحبت نکنم اما ایشان گفتند خیر صحبت کنید و حرف بزنید. من هم از باب اینکه خودم را بچه رهبری و کوچک ایشان می‌دانم دوست داشتم که مانند فرزند با ایشان حرف بزنم.

وی در پایان بیان کرد: امروز رسانه‌های ما این الگو را ندارند و خیلی از  رفتاری که رهبری انجام می‌دهند با مردم فاصله دارند. ایشان بعد از جلسه نیز به من محبت و لطف داشتند و از در دوستی و رابطه پدر و فرزندی با من تعامل کردند.

انتهای پیام/