اظهارات اخیر «جیک سالیوان» درباره جمهوری اسلامی نشان می‌دهد بدبینی‌های موجود درباره نوع رویکرد دولت بعدی آمریکا در قبال ایران نه از روی دلواپسی بلکه یک حقیقت محض است. مشاور امنیت ملی در دولت جو بایدن در گفت‌وگو با «فرید زکریا» خبرنگار سی‌ان‌ان گفته است: در صورت انجام هرگونه مذاکره درباره بازگشت احتمالی آمریکا به «برنامه جامع اقدام مشترک» موسوم به برجام، برنامه موشکی ایران «باید روی میز باشد». مقامات کشورمان اما به‌صراحت اعلام کرده‌اند برجام توافقی مهر و موم شده بود و برنامه موشک بالستیک تهران نیز غیرقابل بحث است. پس مقامات دولت آینده آمریکا از مطرح کردن این توهمات آن‌هم پیش از روی کار آمدن بایدن چه اهدافی را دنبال می‌کنند؟
واقعیت آن است که این‌گونه اظهارات مقامات آمریکایی تنها ارزش داخلی دارد نه کارکرد بیرونی. چیزی که اکنون وجود دارد قطعنامه ۲۲۳۱ است که مبنای مذاکرات برجام بود. در این قطعنامه و در بخشی که ذیل ماده ۷ منشور قرار دارد اشاره‌ای به صنایع متعارف نظامی ایران و موشک‌های بالستیک نشده است. این قطعنامه در پیوست دوم صرفاً از ایران «درخواست» کرده هیچ فعالیتی در زمینه موشک‌های بالستیکی که «برای برخورداری از قابلیت حمل سلاح‌های هسته‌ای طراحی می‌شوند» صورت ندهد. جمهوری اسلامی می‌گوید چون بنا ندارد از سلاح‌های متعارفش برای حمل سلاح هسته‌ای استفاده کند، این بند از درخواست شورای امنیت عملاً سالبه به انتفای موضوع است. از سوی دیگر تهران به دلیل فتوای رهبر معظم انقلاب که به‌کارگیری و استفاده از سلاح اتمی را حرام اعلام کرده‌اند، طبیعتاً برای حرکت در این مسیر هیچ علاقه‌ای نخواهد داشت. کاخ سفید هم این را می‌داند و ادعای تازه مقام دولت بایدن تنها نوعی بازی روانی و رسانه‌ای است که با هدف امتیازگیری بیشتر از تهران انجام می‌شود. رئیس‌جمهور آینده ایالات متحده که پیشتر هم از بازگشت به برجام سخن گفته بود، بی‌علاقه نیست پیش از هرگونه اقدامی با مطرح کردن پیش‌شرط‌هایی درباره فعالیت‌های منطقه‌ای و موشکی ایران، کشورمان را در موضع انفعال قرار دهد و به امتیازدهی مجبور سازد. این خواسته رژیم صهیونیستی و عربستان سعودی هم هست و در پازل کلی ادامه فشار بر کشورمان برنامه‌ریزی و اجرا می‌شود.
در این میان نوع موضع‌گیری تصمیم‌سازان ما بسیار مهم است. خاورمیانه عاری از تسلیحات اتمی خواست کشورمان هم هست اما نمی‌شود برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران زیر شدیدترین بازرسی و نظارت‌های بین‌المللی قرار داشته باشد، اما دست صهیونیست‌ها در تولید و تلنبار تسلیحات اتمی باز. نظارت بر تأسیسات هسته‌ای رژیم صهیونیستی یک مطالبه جدی و عمومی در منطقه است و مقامات کشورمان در صورت ادامه هرگونه زیاده‌خواهی آمریکایی‌ها باید پرونده هسته‌ای تل‌آویو را روی میز بگذارند و مطرح کنند. پیشرفت‌های هسته‌ای و نظامی یک دستاورد ملی است و هرگونه کوتاهی و امتیازدهی در این حوزه‌ها خسران تاریخی درپی دارد و نسل‌های آینده را تحت تأثیر منفی خود قرار خواهد داد. تجربه نشان داده هر گام عقب‌نشینی ما به جسورتر شدن طرف غربی منجر شده، پس باید با تکیه بر توان و ظرفیت‌های داخلی و ادامه مقاومت حداکثری، همان‌گونه که دونالد ترامپ را به زباله‌دان تاریخ سپردیم بایدن را هم در پیگیری توطئه‌هایش ناکام بگذاریم و منافع ملی را تأمین کنیم.
نظر شما