«ریچارد نفیو» در کتاب هنر تحریم هدف تحریم‌های اقتصادی را حداکثر کردن رنج مردم با تأکید بر ایجاد شورش علیه حکومت‌ها عنوان کرده است.

بر این‌ اساس در دنیای امروز تحریم‌های اقتصادی به ابزار جایگزین جنگ نرم نظامی تمام‌عیار تبدیل‌شده‌اند و در کشور ما افزون بر ۴۰ سال است که این ابزارها فعال است و ازآنجاکه «اقتصاد» گلوگاه یک ملت محسوب می‌شود لذا بیشترین تحریم‌ها را در همین حوزه شاهد هستیم.

بحث جنگ نرم از زمان پیدایش انسان مطرح بوده است؛ این شیوه نبرد همیشگی بوده و گاهی با عنوان جنگ سرد از آن نام‌برده می‌شود اما ما امروز شاهد این هستیم که از عنوان و واژه «جنگ نرم» برای این شیوه از مبارزه استفاده می‌شود.

در این میان خبر تحریم آستان قدس رضوی توسط نظام سلطه برای ملتی که بانک‌ها، بنگاه‌های اقتصادی و حتی داروی بیمارانش سال‌هاست در محاصره و تحریم قرار دارد شوکه کننده نیست زیرا از دشمن انتظاری جز دشمنی نیست.

اگر فکر کنیم که محاصره اقتصادی و تحریم تنها به کشور ما اختصاص داشته و یا دستاورد نظام‌های جدید است سخت در اشتباهیم زیرا پیامبر(ص) نیز سه سال در شعب ابیطالب در محاصره اقتصادی بودند.

جنگ نرم از صدر اسلام تاکنون

جنگ روانی، جنگ سفید، جنگ رسانه‌ای، عملیات روانی، براندازی نرم، انقلاب نرم، انقلاب مخملی، انقلاب رنگی  از اشکال جنگ نرم است و مهم‌ترین تاکتیک‌های جنگ نرم عبارت‌اند از شایعه، ایجاد تفرقه و تضاد، ترور شخصیت، توسل به ترس و ایجاد رعب و وحشت!

در صدر اسلام نیز دشمنان پیامبر(ص) از جنگ نرم برای مقابله و رویارویی با آن حضرت استفاده می‌کردند و چون توانایی استدلال در مقابل پیامبر را نداشتند، به جنگ نرم رو می‌آوردند. یکی از شیوه‌های جنگ نرم که در صدر اسلام دشمنان به کار می‌گرفتند، تحریم اقتصادی مسلمانان و پیامبر(ص) بود لذا پیامبر(ص) سه سال در شعب ابیطالب در محاصره اقتصادی بودند.

در صدر اسلام نیز رفتارهایی همانند رفتار امروز نظام سلطه توسط مشرکان علیه پیامبر(ص) صورت می‌گرفت تا جایی که حتی به خود اجازه می‌دادند ایشان را دروغ‌گو بنامند.

ابزار جنگ نرم

یکی از شیوه‌های جنگ نرم انتشار شایعه است.از شایعه در علوم سیاسی و جامعه‌شناسی به‌عنوان رسانه میان مردمی یاد می‌شود چون در بین مردم و زبان به زبان رواج پیدا می‌کند و مردم آن را گسترش می‌دهند، خصوصاً امروز با ابزاری مانند تلفن همراه به‌راحتی با چند پیامک یک شایعه گسترش می‌یابد.

شایعه از مهم‌ترین رسانه‌های تأثیرگذار در جامعه است.در زمان پیامبر(ص) نیز ما نمونه‌هایی از استفاده از شایعه در جنگ نرم راداریم، مثلاً انتشار شایعه کشته شدن پیامبر(ص) در جنگ احد.

در زمان امیرالمؤمنین(ع) هم شایعه کرده بودند که ایشان اهل نماز نیست و باور مردم را به این سمت برده بودند و زمانی که ایشان در محراب به شهادت رسیدند، مردم با تعجب سؤال می‌کردند مگر علی نماز هم می‌خواند؟ یا در زمان امام حسین(ع) شایعه شده بود که امام از دین خارج‌شده است و می‌گفتند «فدمه هدر» یعنی خونش هدر است.

در زمان امام حسن(ع) نیز شایعه مقابله سپاه امام حسن(ع) با خود ایشان راداریم، اگرچه چندنفری این کار را انجام دادند اما در آن زمان بیش‌ازحد این مسئله مطرح شد.

 همچنین زمانی که مأمون، امام رضا(ع) را بازور به طوس آورد، برای وجاهت خود در بین مردم این‌طور وانمود کرد که امام برای پذیرفتن ولایت‌عهدی به طوس آمده است!همگی نمونه‌هایی از کاربرد شایعه برای فریب افکار عمومی است نظیر شایعاتی که برای آستان مقدس حرم رضوی که در همه برهه‌های تاریخ ملجا و پناهگاه ملت ایران در برابر جریان‌های مختلف بوده است در دستگاه تبلیغاتی غرب می‌شنویم!