قدس آنلاین: مراسم نکوداشت صدسالگی احمد سمیعی گیلانی، عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی و ویراستار برجسته با حضور غلامعلی حدادعادل، رضا داوری اردکانی، محمد ذبیحی، محمد شالویی، برخی از اعضای پیوسته فرهنگستان زبان و ادب فارسی همچون حسین معصومی‌همدانی، محمدرضا نصیری، محمود عابدی، محمدرضا ترکی و ... در محل فرهنگستان برگزار شد.
در آغاز این مراسم، غلامعلی حدادعادل، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی با تبریک صدسالگی احمد سمیعی گیلانی و ۳۰ ساله‌شدن فرهنگستان زبان و ادب فارسی در بعد از انقلاب بیان کرد: «برای فرهنگستان زبان و ادب فارسی این افتخار بزرگی است که عضو پیوسته‌ای مثل استاد احمد سمیعی گیلانی دارد. در مدت ۳۰ سال فعالیت فرهنگستان از وجود ایشان بهره‌مند بوده‌ایم و ان‌شاءالله که همچنان باشیم. برای استاد سمیعی هرچقدر به گوینده درباره او وقت بدهند آن‌قدر حیات علمی‌شان متمول است که کسی محتاج موضوع نخواهد بود.»
او افزود: «استاد سمیعی حدود ۸۰ سال است که در فضای ادبی، سیاسی و فرهنگی ایران حضور دارد؛ یعنی راوی هوشمند و خردمندی از حوادث قرن اخیر ایران معاصر است.»
حدادعادل سپس به ۵۰ سال آشنایی خود با سمیعی گیلانی اشاره کرد و از خصایص او همچون ذوق سلیم، عقل سلیم، استعداد، پرکاری، وجدان کار و عشق به ایران و مردم ایران گفت.
رئیس بنیاد سعدی، در پایان سخنان خود با اشاره به سهم قابل توجه سمیعی گیلانی در نهادینه کردن فعالیت ویراستاری در ایران بیان کرد: «ویراستاری ۵۰ سال پیش در ایران امری غریب بود اما وضعیت امروز آن و اهمیتی که به آن داده می‌شود، حاصل زحمات افرادی چون ایشان است. نثر ایشان، نثری محکم، روان، شیرین با ظرافت خاص و از نثرهای نمونه و پخته زبان فارسی است.»
سپس، رضا داوری‌اردکانی، رئیس فرهنگستان علوم با ارائه سخنانی درخصوص چیستی انسان و با برشمردن دیگر ویژگی‌های سمیعی گیلانی گفت: «زندگی استاد سمیعی گیلانی کار او است. چیستی هر انسانی هم کار اوست. اما عده‌ای صرفا کار می‌کنند تا مزد بگیرند ولی استاد سمیعی فارغ از مزد کار می‌کند. برای همین ایشان اگر در فرهنگستان، انتشارات سمت و ... هم نباشد، هر کجا و در خانه‌اش باز هم استاد سمیعی گیلانی است.»
پس از این، احمد سمیعی گیلانی در نخستین روز از آغاز ۱۰۱سالگی‌اش گفت: «اجازه بدهید خودم خودم را معرفی کنم، من همیشه انتقال‌دهنده خوبی بوده‌ام. راهگشا نبوده و خلاقیتی نداشته‌ام، بارقه‌هایی از خلاقیت در حد نازل به صورت جسته و گریخته در خودم دیده‌ام. در کاروان دانش سهم زیادی یا اصلا سهمی نداشته‌ام.»
این ویراستار سپس اظهار کرد: «غرور، صفت مردمان حقیر است، وقتی خودم را با بزرگان مقایسه می‌کنم، می‌بینم کاهم در برابر کوه.»
پس از پایان سخنان سمیعی گیلانی که با یادی از کسانی چون بدرالزمان قریب، یدالله ثمره، سلیم نیساری، اسماعیل سعادت، ابوالحسن نجفی و... همراه بود، لوح انتشارات سمت به او اهدا شد.
در پایان نیز پس از اهدای هدایا، سمیعی گیلانی شمع صدسالگی خود را در تولدی که در شرایط کرونایی و به صورت محدود برگزار شد، فوت کرد و با حاضران عکس یادگاری گرفت.
انتهای پیام/
نظر شما