به گزارش قدس آنلاین، ابوالفضل حسن آبادی در این وبینار تخصصی، تاریخ نگاری محلی را یکی از نحله تاریخ‌نگاری عنوان کرد که سابقه ای بیش از هزار و دویست سال در ایران دارد.
وی گفت: در این سبک از تاریخ نگاری حوزه نگاه به یک محدوده جغرافیایی خاصی معطوف شده و یک شهر یا یک ناحیه مورد مطالعه قرار می‌گیرد و مورخ محلی به شهر و زندگی مردمان اطراف خود توجه دارد.
حسن آبادی، موضوعات تاریخ و بازیگران آن را پدیده‌هایی نزدیک و در دسترس تاریخ نگار محلی عنوان کرد و آدم‌های اطراف، خورد و خوراک، خانه و مسکن، معیشت و صنعتشان، علم دانش و مکان هایی که این آدم‌ها رفت و آمد می‌کنند، محورهای دید یک تاریخ نگار محلی دانست.
وی ادامه داد: مورخ تاریخ محلی در جستجوی حقیقت در اطراف خود و در زمان نزدیک به خود است و این تاریخ می تواند منبع مناسبی برای سئوالات محققان آینده باشد که نتیجه آن خود ارزیابی افراد و جامعه، مشارکت اجتماعی بیشتر و ایجاد جامعه‌ای متمدن‌تر و پویاتر است.
همچنین وی در این وبینار که تالیفات مرحوم محمد جابانی واقف بزرگ‌ترین مجموعه اسناد تاریخ شهری خراسان مورد بررسی قرار گرفت، استاد محمد جابانی را باستانی پاریزی خراسان نامید و تأکید کرد: یکی از انتقاداتی که به برخی از مورخان و پژوهشگران محلی وارد است بحث عدم مستندسازی دقیق و جمع‌آوری اطلاعات می باشد، ولی تنوع اسناد، دقت و میزان زمانی که استاد جابانی در پژوهش‌های خود به کار برده، مثال‌زدنی است.
وی در ادامه از استاد محمد جابانی به‌عنوان بزرگ‌ترین واقف اسناد تاریخ شهری خراسان نام برد و تیزبینی در موضوعات تاریخی را از شاخصه های آثار تاریخ نگاری مرحوم استاد جابانی دانست.
منبع: آستان نیوز
انتهای پیام/
نظر شما