قدس آنلاین: نشست «آسیب‌شناسی عملکرد روحانیت در تداوم انقلاب اسلامی» شامگاه دوشنبه‌، ۲۰ بهمن از سوی مؤسسه فقاهت و با حضور سهیل اسعد، مبلغ بین‌المللی و حجج اسلام و المسلمین محمدتقی اکبرنژاد، تولیت مؤسسه فقاهت و یحیی جهانگیری،  مبلغ عرصه بین‌الملل برگزار شد.

حجت الاسلام یحیی جهانگیری سهروردی در این نشست گفت: نگاه پاتولوژیکال به رابطه روحانیت و انقلاب اسلامی نه نگاهی است که بخواهیم ضعف های گذشته را بازنمایی کنیم، بلکه تبیین مسیری است که فرارو داریم. بدون شناخت حفره های دیروز نمی توانیم مسیر فردا را بشناسیم. شهید مطهری جمله خوبی دارد که می گوید اگر ما خودمان را نقد نکنیم دیگری ما را نقد خواهد کرد. امروز پژوهش های متعددی در خارج از کشور در موضوع حوزه پژوهی و آینده مرجعیت انجام می شود؛ از این رو آسیب شناسی عملکرد روحانیت موضوع مهمی است.

حجت الاسلام جهانگیری افزود: رابطه روحانیت و انقلاب اسلامی را اگر بخواهیم مبتنی بر گزاره های منطقی بگوئیم، یک گزاره حقیقیه است؛ شما به محض اینکه روحانیت شیعی را تصور کنید، ناخودگاه انقلاب اسلامی نیز در ذهن شما تداعی می کند و بالعکس. این یعنی روحانیت هرگز نمی‌تواند از وظیفه خود در قبال انقلاب اسلامی شانه خالی کند. اینکه مشکلات اقصادی، معرفتی و یا سیاسی وجود دارد، باعث نمی شود که روحانیت بتواند از وظایف خود شانه خالی کند، انقلاب اسلامی هم نمی تواند از روحانیت شانه خالی کند.

مبلغ عرصه بین‌الملل ادامه داد: انقلاب یک مفهوم کوخ نشینی داشت و با کاخ نشینی ارتباطی نباید داشته باشد. می خواهم بگویم اگر روحانیت از مفاهیم انقلاب جدا شود، از خود انقلاب هم جدا شده است؛  بنابراین اگر روحانی از کوخ نشینی جدا شود و به کاخ نشینی روی آورد، به همان اندازه این گزاره حقیقیه از همدیگر جدا خواهند شد. بنابراین در بحث آسیب شناسی عملکرد روحانیت در قبال انقلاب باید نزدیکی آنها با مفاهیم انقلاب مورد بررسی قرار گیرد. یکی دیگر از مفاهیم انقلاب اسلامی، فرامرزی بودن است، اگر روحانیت ما فقط دغدغه های منطقه‌ای و بومی داشته باشد، از انقلاب فاصله گرفته است.

وی توضیح داد: با این نشانه ما اگر بخواهیم فاصله و قرب و بعد میان روحانیت و انقلاب اسلامی را بسنجیم، باید روحانیت و کلید واژه های متناظر آن را با انقلاب و کلید واژه های متناظر انقلاب بسنجیم. انقلاب ما اگر می‌خواهد بسط گفتمانی داشته باشد و بتوانیم راه فردا را بشناسیم، باید بتوانیم ادبیات و ترجمه تعابیر و مفاهیم انقلاب را به درستی انجام دهیم. تئوری پردازی و ادبیاتی که ما و روحانیت در تبیین مفاهیم انقلاب اسلامی در داخل استفاده می‌کنیم، باید با تئوری پردازی و ادبیات فرامرزی آن متفاوت باشد.به عنوان مثال ترجمه انقلابی به "Revolutionary" در زبان انگلیسی یک ترجمه نادرست است که باعث برداشت اشتباه غربی‌ها از مفهوم انقلابی می‌شود. این واژه در ذهن آنها به معنای فردی است که کار چریکی و پارتیزانی علیه دولت می‌کند.

حجت الاسلام جهانگیری اضافه کرد: ما اگر بخواهیم مفاهیم انقلاب را به خوبی در خارج منتقل کنیم باید به تعبیر امام خمینی(ره) از انقلاب مراجعه کنیم؛ انقلاب به طور کلی چند مفهوم شاخص دارد؛ اول جابه جایی قدرت، دوم در یک مکان و زمان مشخص انجام می گیرد، اما امام(ره) اساسا انقلاب را جابه جایی قدرت نمی داند، بلکه جابه جایی نظام و سیستم می داند، از این رو وقتی به ایران آمد به قم رفت، ایشان نمی‌خواست که افراد عوض شوند، بلکه می‌خواست نظام عوض شود. ذکر انقلاب فرانسه و روسیه سفید در کنار انقلاب اسلامی ظلم بزرگ به این انقلاب است؛ بنابراین انقلاب امام خمینی قابل ترجمه نیست و نباید ترنسلیت شود بلکه باید ترنسلیتریت بشود.

مبلغ عرصه بین‌الملل تاکید کرد: انقلاب امام مانند انقلاب فرانسه و دیگر انقلاب ها محدود به مکان نیست و در همه جای دنیا باید صورت گیرد. انقلاب امام فقط انقلاب سیاسی نبود، بلکه یک منشور چند وجهی بود. انقلاب اسلامی برای بسط و گسترش به قاب مخصوص خود نیاز دارد و روحانیت در ترسیم و تصویر این قاب چه تقشی داشته و چه نقشی باید داشته باشد؟ انقلاب امام محدود به زمان نیست، ایشان انقلاب را پروژه نمی‌دانست بلکه انقلاب را یک پروسه می‌دانست، انقلاب را رویداد نمی‌دانست، روند می‌دانست، انقلاب امام انتها ندارد، بلکه پایان هر مرحله تازه آغاز کار است. ما اگر این مفاهیم را به درستی ترجمه نکنیم و به مخاطب خارجی منتقل نکنیم، نتیجه عکس می‌دهد و برای خودمان دشمن می سازیم. ادبیات انقلاب برای معرفی به خارج نیاز به تصویر و تفسیر دارد.

حجت الاسلام سهروردی نقش روحانیت در این عرصه را مؤثر دانست و گفت: همانطور که گفتیم انقلاب امام(ره) انقلاب چند وجهی است و فقط محدود به سیاست نیست؛ یکی از این وجوه، انقلاب فقهی است. انقلاب مبتنی بر فقه نیازمند انقلاب در فقه هم است. فقه یک دانش است و باید پاسخگوی عرصه‌های مختلف باشد. ما در  حال حاضر بیشتر آنچه در زمینه فقه تئوری سازی کرده ایم بیشتر در حوزه فقه سیاسی بوده است، در حالیکه خلأ فقه اقتصادی، فقه رسانه، فقه تمدن ساز و حوزه‌های دیگر احساس می شود. لذا انقلاب مبتنی بر فقه نیازمند انقلاب در خود فقه نیز است که این انقلاب بر عهده روحانیت است.

انتهای پیام/