به گزارش گروه فرهنگ و هنر قدس آنلاین ، از شیوه برپایی و عدم کارکرد درست حذف هیئت انتخاب و شیوه عجیب انتخاب فیلم‌ها و کنار زدن بسیاری آثار قابل قبول برای نمایش این دوره که بگذریم، اظهارات اخیر سیدجمال ساداتیان از داوران جشنواره در یک برنامه پیرامون دلایل نامزد نشدن برخی بازیگران جالب توجه است.

ساداتیان درباره انتخاب نشدن هدیه تهرانی می‌گوید: «وقتی شما سه تا پنج نامزد بیشتر نمی‌توانید معرفی کنید و با ۸-۹ نامزد خوب مواجه می‌شوید این اتفاقات می‌افتد. طبعاً در این شرایط یک عده را با فاصله خیلی کمی باید کنار گذاشت. در هیأت داوران اختلاف سلیقه‌هایی وجود داشت اما در شرایط مساوی بحث سر این بود که به بازیگرهای جدید فرصت داده شود تا شاید این تشویق‌ها برای آینده‌شان کارساز باشد.

خانم تهرانی همینطور جلوی دوربین راه برود ابهت و عظمت دارد و کارش را بلد است ولی اینکه جوانی پیدا شده و برای اولین بار چنان بازی کرده که اصلاً بازیش حس نمی‌شود یا یکی دوتای دیگر جوانانی بودند که استعدادهایی داشتند که اگر به آنها فرصت داده می‌شد حتی در حد نامزد شدن ممکن بود برای آینده‌شان مفید واقع بشود.

خانم ‌ها تهرانی، صامتی و معتمدآریا بازی‌های بسیار خوبی داشتند.آرای خانم پسیانی و خانم افشار برای سیمرغ برابر بود. خانم پسیانی در «یدو» بیشتر از سنش یک نقش بومی جنوبی را بازی کرده و رأی‌ها در این بخش خیلی نزدیک و تصمیم گیری بسیار سخت بود. هر دو هفت رأی داشتند و دلمان می‌خواست هر دو انتخاب بشوند و خیلی نزدیک بودند و هرکدام را حذف می‌کردیم خیلی اجحاف بود و بر اساس آیین‌نامه هم نشد به هر دو سیمرغ بدهیم».

لازم به ذکر است که در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن بطور مشترک به مریلا زارعی برای «زیر سقف دودی» و لیلا حاتمی برای «رگ خواب» اهدا شد که البته آن هم خلاف آیین نامه بود.

همچنین بد نیست به دوره‌های اخیر جشنواره و دریافت سیمرغ به بازیگران پیشکسوتی رجوع کنیم که حضور برخی از آنها هم به پرده سینما جلا می‌دهد! بررسی حداقل ۱۰_۱۲ دوره قبل در خیلی از موارد ناقض حرف‌های این داور جشنواره است.

در سی و هفتمین دوره جشنواره استاد علی نصیریان برای بازی در «مسخره باز» سیمرغ نقش مکمل را در رقابت با دیگر نامزدان جوانی همچون آرمین رحیمیان برای «شبی که ماه کامل شد» و جواد عزتی «ماجرای نیمروز...» دریافت کرد.

در سی و ششمین دوره جشنواره جمشید هاشم پور برای «دارکوب» سیمرغ نقش مکمل را دریافت کرد و نامزدهای دیگر همچون نوید پورفرج برای «مغزهای کوچک زنگ زده» و پژمان جمشیدی برای «سوءتفاهم» بازیگران جوانی بودند که به تشویق و دیده شدن نیاز داشتند.

در سی و پنجمین جشنواره فجر ثریا قاسمی در حالی سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل را دریافت کرد (البته در مراسم حضور پیدا نکردند) که زکیه بهبهانی برای «بدون تاریخ، بدون امضا» و گیتی قاسمی نیز برای «سد معبر» و «ویلایی‌ها»، مینا ساداتی برای «تابستان داغ» و شبنم مقدمی برای «آباجان» نامزد بودند.

در سی و چهارمین جشنواره فیلم فجر پرویز پرستویی به عنوان یک پیشکسوت در حالی سیمرغ بازیگر نقش اول مرد را دریافت کرد که همان سال پیمان معادی هم برای «ابد و یک روز» نامزد بود.

در بیست و هشتمین دوره جشنواره مهدی فقیه برای «ملک سلیمان» سیمرغ نقش مکمل را در رقابت با دیگر رقبای جوانش همچون حامد بهداد برای «هفت دقیقه تا پاییز»، امیر جعفری برای «کیفر» و کوروش تهامی برای «به رنگ ارغوان» دریافت کرد و شیرین یزدان بخش نیز در همان سال برای بازی در «لطفاً مزاحم نشوید» سیمرغ نقش مکمل را دریافت کرد.

نقدی بر انتخاب این بازیگران و دریافت سیمرغ توسط آنها نیست اما بنا به گفته ساداتیان که «خانم تهرانی همینطور جلوی دوربین راه برود ابهت و عظمت دارد و کارش را بلد است» درباره پیشکسوتانی همچون علی نصیریان، جمشید هاشم پور و پرویز پرستویی هم صدق می‌کند. دوره‌هایی که این پیشکسوتان سیمرغ را دریافت کردند بازیگران جوانی هم که در نقش‌هایشان درخشیدند کم نبودند!

با این حال باید بخش اعظمی از این قضاوت را به مردم، این صاحبان اصلی سینما سپرد. فراموش نکنیم این دوره جشنواره نسبت به ادوار قبلی، مخاطبان فیلم‌ها حتی یک سوم هم نبودند اما روزی که فیلم ها اکران شوند، حتماً کاندیدا نشدن بازیگرانی همچون هوتن شکیبا، هدیه تهرانی، باران کوثری، هادی حجازی فر، ژاله صامتی، محسن قصابیان، فاطمه معتمدآریا، حامد بهداد و ... برای آنها هم سؤال خواهد شد.

انتهای پیام/