قدس آنلاین: بانک مرکزی ایران هم ظرف دو سه سال اخیر در تلاش بوده به جمع بندی واحدی در این خصوص دست یابد، بدان معنی که به تعبیر رئیس کل بانک مرکزی " نسبت این رمزارزها با سیاست پولی و ارزی کشور مشخص شود". البته بانک مرکزی دقیقا دو سال پیش، پیس نویش سیاست نامه ای در خصوص ارزهای دیحیتال را منتشر کرد اما این پیش نویس هنوز روی تصویب به خود ندیده است.

بر اساس تازه ترین اظهارات رئیس کل بانک مرکزی، این بانک حالا به این نتیجه رسیده که به بازار رمزارزها ورود کند به ویژه آن که استقبال ایرانی‌ها از این پدیده، هر روز بیشتر و بیشتر می‌شود.

در خصوص نحوه تعامل بانک‌های مرکزی ایران و جهان با این رمزارزها، ظرفیت‌های آن برای اقتصاد ایران و خطرات احتمالی سرمایه گذاری در این بستر فناورانه، برای ایرانیانی که به دنبال مامنی برای پول‌های سرگردان شان هستند، با سپهر محمدی رییس انجمن بلاکچین ایران و کارشناس ارزهای دیجیتال گفت‌وگو کردیم.

  جناب محمدی! اگر بنا باشد به تازه ترین صحبت‌های رئیس کل بانک مرکزی استناد کنیم، به نظر می‌رسد این بانک می‌خواهد تصمیم نهایی خود را قبال رمزارزها اتخاذ و مقررات رمزپول بانک مرکزی را منتشر کند. آیا اصولاً بانک‌های مرکزی و از جمله بانک مرکزی ایران، صلاحیت تصمیم گیری در این خصوص را دارند؟ 

 در این زمینه چند نکته قابل ذکر است. یکی اینکه در این حوزه به صورت معمول از واژه رمزارز استفاده می‌شود که این غلط مصطلح است چرا که این ظرفیت، لزوما ارز نیست و ممکن است دارایی باشد پس بهتر است از واژه رمزدارایی یا رمزارزش برای آن استفاده شود. دیگر اینکه آیا وقتی پدیده‌ای، ارز نیست بانک مرکزی می‌تواند در موردش نظر بدهد؟ مثلاً اگر این دارایی نوعی سهام باشد، آیا بانک مرکزی صلاحیت دارد در موردش اظهار نظر کند یا نه؟ طبعاً بانک مرکزی می‌تواند در خصوص بخش ارزی، اظهارنظر کند و در دیگر بخش‌ها این صلاحیت را ندارد. البته جای خوشحالی است که بانک مرکزی بالاخره تکلیف را روشن کند چرا که تاکنون اظهارنظرها محتاطانه و محافظه کارانه بوده است و امیدواریم این بار برای استفاده از ظرفیت‌های این فناوری برای کشور تصمیمی‌قاطع اتخاذ و اجرایی شود.

 به نظر می‌رسد، رفتار و اظهارنظرهای محتاطانه بانک مرکزی ایران در قبال این نوع دارایی دیجیتال، طبیعی است چرا که در اغلب کشورهای جهان، نوعی سردرگمی‌در قبال نحوه برخورد با آن از سوی بانک‌های مرکزی دیده می‌شود.

 بله. بیشتر کشورهای جهان در قبال این رمزدارایی‌ها به نوعی سردرگم هستند چرا که ماهیت آن پیچیده است. به تعبیری معلوم نیست این فناوری، پول است، دارایی است یا خدمات. در واقع حالتی ترکیبی و هیبریدی دارد، اما نمونه‌هایی هم وجود دارد که تکلیف شان را روشن کرده اند. مثلا سنگاپور، سوییس و چین برخوردی سریع، متمدّنانه و متعهّدانه‌ای نسبت به آن داشتند و قواعدش را تدوین کردند که ما می‌توانیم با توجه به ویژگی‌های ملی و بومی‌خودمان از آن‌ها سرمشق بگیریم.  بانک مرکزی چین به عنوان یکی از اقتصادهای برتر جهان، پول دیجیتال خود را سه چهار سال پیش تدوین کرده و از این  پول امروزه استفاده می‌شود. 

 با توجه به اینکه اقتصاد ما در سال‌های اخیر تحت محدودیت‌های تحریمی‌بوده، استفاده از این فناوری برای چنین اقتصادی، چه مزیت‌هایی دارد؟

 ما تحت تحریم‌های بانکی و محدودیت‌هایی در نقل و انتقال پول هستیم اما رمزارزها بر بستر بلاکچین فعالیت می‌کنند که این فناوری موازی با فناوری سنتی بانکی است و قابل تحریم نیست. البته نمی‌توان تمام تراکنش‌ها را به این بستر فناورانه وارد کرد اما درصدی از تراکنش‌های بین المللی را می‌توان مبتنی بر آن انجام داد تا بدین وسیله فضای تحریم را تلطیف کرد. همچنین می‌توان به صورت بومی‌شده، بیمه، قراردادهای هوشمند، گواهینامه‌های رانندگی و... را به بستر بلاک چین منتقل کرد.

  آن چه این روزها به وفور مشاهده می‌شود، ورود و به تعبیر بهتر هجوم صاحبان سرمایه به حوزه رمزارزهاست. به صورت میدانی افراد زیادی را دیده‌ام که از بازار سهام و ارز فیزیکی سرخورده و متضرر شده‌اند اما در این ماه‌ها به ارزهای دیجیتال تمایل پیدا کرده‌اند و اتفاقا از سودگیری طلایی آن هم خوشنود هستند. خطرات احتمالی این نوع سرمایه گذاری را چه می‌دانید؟

 این معاملات بر بستر بلاکچین و متن باز هستند و تمام عملیاتش باید از اول در "امیدنامه" ذکر شود. مردم باید اول صلاحیت تیم رمزارز را بررسی کنند و از کارشناسان حتما مشاوره بگیرند تا بتوانند از ظرفیت‌های مفید آن استفاده کنند. بسیار و بسیار متاسفم که اکثر پروژه‌هایی که در این فضا نام شان را می‌شنویم، کلاهبرداری و دزدی است و احتمال از بین رفتن کل دارایی مردم وجود دارد. مردم حتما و حتما باید در این زمینه مطالعه دقیق داشته باشند. تازه بعد از این بررسی‌ها و مشورت گیری‌ها وارد عرصه ای می‌شوند که خطراتش به مراتب بیشتر از بورس است چون بالاخره در ایران سازمان بورس ناظر بر وضعیت معاملات است اما بر معاملات رمزارزها نظارتی وجود ندارد و نوسان می‌تواند در یک روز از یک درصد تا ۱۰ هزار درصد باشد! حتی ممکن است هم دستی‌هایی برای دخالت در قیمت و بالا و پایین آوردن آن صورت گرفته باشد. تأکید می‌کنم کسانی از بورس گزیده شده‌اند باید بدانند که خطرات معاملات رمزارز، بسیار بیشتر از بورس است. 

انتهای پیام/