خبر درگذشت هوشنگ میرزایی، مستندساز برجسته و نام‌آور ایرانی بر اثر ابتلا به بیماری کرونا که جوایز بسیاری را برای نگاه ارزشمند ملی و فراگیر خود در کارنامه داشت، جامعه هنری و انجمن‌های مستندسازان و تهیه‌کنندگان سینمای مستند را در شوک عمیقی فرو برد. انتشار یک پست اینستاگرامی توسط مستندساز فقید موجب شد پرده‌ای از رنجی که می‌بریم کنار زده شود و حقیقت تلخ‌تر از گذشته خود را به ما تحمیل کند. اینکه این درگیری با بیماری کرونا برای فقط دریافت ۵میلیون تومان جهت تسویه قسط بانک مسکن صورت گرفته و علامت بسیار بدی از نبض نابه‌هنجار اقتصاد سینمای مستند کشور است.صنعتی که بخش قابل‌توجه و غیرقابل انکاری از آن در عرصه تولید و توزیع در انحصار صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران است. واقعیت‌های تحمیل شده بر اقتصاد ایران پس از افزایش انفجاری قیمت ارز و گران شدن تقریباً هشت برابری نرخ تجهیزات و به هم ریختن معادلات هزینه‌های تولید، آنچنان بر پروژه‌ها و قراردادهای  منعقد شده مستولی است که تقریباً امکان هیچ گونه تولید خلاقانه‌ای را قابل تصور نمی‌سازد. نرخ قراردادها  نسبت به سال‌های گذشته کمترین تغییر ممکن را داشته  و این در صورتی است که فقط امسال در صدا و سیمای جمهوری اسلامی براساس اسناد منتشر شده و آشکار، حقوق رئیس رسانه ملی و مدیران و کارکنان این دستگاه عریض و طویل حداقل ٣٠درصد افزایش داشته و هر ساله از افزایش سنواتی معمولی نیز بی‌بهره نبوده‌اند و به طور متوسط رشدی ٥٠ درصدی را در سال جاری شاهد بوده است. خدا رحمت کند هوشنگ میرزایی را، هوشنگ‌های میرزایی زنده که سرمایه‌های تجدیدناپذیر اعتمادسازی عمومی‌اند را پیش از آنکه  سار از درخت بپرد و آش سرد شود، دریابید.