وی با بیان اینکه بشر برای نیل به تعادل روحی در حالات و موقعیت های متفاوت به هر کدام از چهار هیجان مذکور به قدر لازم نیاز دارد، عنوان کرد: تصویر زندگی بدون هر یک از این هیجانات تقریبا غیر ممکن است.

این روانپزشک ادامه داد: در هر موقعیت ویژه هیجان مرتبط با آن موقعیت منشا تولید انگیزش لازم برای تداوم زندگی و حرکت رو به جلو خواهد بود.

میرحسینی، خوشبختی انسان را در گرو رضایتمندی دانست و تصریح کرد: اگر قبول کنیم که شادی پیامد احساس رضایتمندی است، رابطه بین حس شادمانی و خوشبختی را پیدا می کنیم. در واقع رابطه بین شادمانی و رضایتمندی و در نتیجه خوشبختی یک رابطه دوسویه است.

وی شاد بودن و شاد زیستن را یک هنر دانست که موجب ارتقای رضایتمندی و حس خوشبختی می شود و اضافه کرد: بین عملکرد مغز و احساس شادمانی نیز رابطه وجود دارد، به گونه ای که در شادمانی دردهای جسمانی کمتر حس شده و خطاها راحت تر بخشیده می شود.

این روانپزشک، تقویت سیستم ایمنی را از دیگر ثمرات شادمانی دانست و گفت: وقتی شاد هستیم بیماری ها کمتر به سراغ ما می آید و اگر هم بیاید زودتر خوب می شویم، یعنی شادی علاوه بر ایجاد احساس رضایتمندی، احساس سلامت جسمانی نیز ایجاد می کند.

علی یعقوبی، جامعه شناس نیز، با اشاره به عوامل شادی، اظهار کرد: عوامل فردی، اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی در ایجاد شادی نقش دارند.

وی با بیان اینکه شرایط اقتصادی جامعه از جمله درآمد و اشتغال می تواند تاثیر عمده ای بر فرایند شادی داشته باشد، گفت: رفع فقر و نابرابری اجتماعی هم از جنبه های مهم احساس شادی محسوب می شود.

این جامعه شناس، با اشاره به رابطه فراغت با شادی، تصریح کرد: مردم هرچقدر از فراغت بیشتری برخوردار بوده و امید اجتماعی بیشتری داشته باشند، احساس شادی می کنند. همچنین اگر احساس کنیم زندگی مان رو به بهبود است و از فراغت و امنیت و رفاه اجتماعی برخوردار هستیم، بهتر می توانیم شادی را کسب کنیم.

یعقوبی، احساس با هم بودن را یکی از جنبه های امید و شادی دانست و خاطرنشان کرد: در گذشته نهادهای اجتماعی سنتی وجود داشت و امروز در خلاء نهادهای اجتماعی سنتی، نهادهای اجتماعی مدرن هم ایجاد نشده لذا وجود نهادهای جمعی و مدنی همچون سمن ها نقش عمده ای در با هم بودن مردم و فرایند شادی دارد.

وی احساس آزادی را از جمله عوامل فردی شادی آفرین دانست و گفت: هرچقدر انسان در انتخاب های خود مانند دوست، شغل، ازدواج و... احساس عاملیت کند و از حقوق شهروندی برخوردار باشد، به همان میزان احساس شادی می کند. برگزاری جشنواره های موسیقی و ورزشی محلی، رفع فقر، داشتن درآمد و... نیز نقش مهمی در فرایند شادی دارد.

مهسا حاتم، روانشناس نیز در ادامه این گفت وگو، با بیان اینکه هر رفتار و عمل ما در راستای جست وجوی شادی است، عنوان کرد: رویاها و آرزوها و برنامه ریزی های ما در خدمت شاد بودن است لذا شادی می تواند بزرگترین هدف و معنا در زندگی بشر باشد.

وی اضافه کرد: در زندگی با انبوهی از حالات و احساسات منفی مانند افسردگی، ملال، پوچی، یاس، ترس و خشم رو به رو هستیم که همه این حالات و احساسات دشمنان بزرگی برای شادی هستند لذا نیاز است اطلاعات خودمان را از شادی بالا ببریم و برای شاد بودن برنامه ریزی کنیم.

این روانشناس، شادی را مجموعه ای از احساسات مربوط به هم مانند خوشنودی، رضایت، شعف، شادمانی و شادکامی دانست و تصریح کرد: شادی دارای دو بخش شناختی و احساسی است. بخش شناختی شادی به احساس رضایت مربوط می شود که یک امر نسبی است، یعنی فرد چقدر از زندگی خودش رضایت دارد.

وی بخش احساسی شادی را چگونگی تجربه احساسات مثبت و غلبه احساسات مثبت بر احساسات منفی دانست و متذکر شد: از این احساس در روانشناسی تعبیر به مثبت نگری می شود، یعنی وقتی یک اتفاق بد و منفی را تجربه می کنیم، باید حداقل سه اتفاق مثبت و لذت بخش را برای از بین بردن تاثیر آن اتفاق منفی برنامه ریزی کنیم؛ تنها در این شرایط اثر آن اتفاق منفی خنثی می شود.

حاتم، یکی از روش های احساس شادی را برنامه ریزی برای فعالیت های مثبت دانست و خاطرنشان کرد: باید فهرستی از فعالیت های مثبت و لذت بخش را تهیه و سعی کنیم و در طول روز آنها را انجام دهیم و یا برای خنثی کردن اثر اتفاقات منفی آنها را به کار ببریم.

این روانشناس، تعیین هدف در زندگی متناسب با توانایی های فردی را از دیگر روش های شاد بودن دانست و یادآور شد: برای رسیدن به اهداف باید برنامه ریزی داشته باشیم.

وی با اشاره به رابطه شادی با برون گرایی، خوش بینی، هدفمند بودن در زندگی، احساس کنترل و اعتماد به نفس، اظهار کرد: باید برای هدف خودمان وقت بگذاریم و مهارت آموزی داشته باشیم و فعالیت های مثبت و شاد را جدی بگیریم.