نخست‌وزیر کره جنوبی در حالی بار و بندیل بسته و با قصد سفری سه روزه وارد تهران شده که سؤالات زیادی درباره ابعاد اهمیت این حضور از سوی محافل مختلف مطرح است. این نخستین بار در طول ۴۴ سال گذشته است که چنین سفری از سوی یک نخست‌وزیر کره جنوبی به جمهوری اسلامی انجام می‌شود که نشان‌دهنده اهمیت این رویداد است. سئول روز جمعه رایزنی درباره روابط دوجانبه و دیگر موضوعات مورد علاقه را به عنوان علت سفر «چونگ سیه کیون» به ایران عنوان کرده، اما این مسائل مورد علاقه چیست؟

به‌طور کلی در مقطع کنونی درباره اهداف این سفر به چهار مورد مهم می‌توان اشاره کرد. در گام نخست به نظر، حضور مقام کره‌ای در تهران بی‌ارتباط با مذاکرات نشست کمیسیون مشترک برجام در وین نیست. گفت‌وگوهای برجامی تمام هفته گذشته جریان داشت و پالس‌های نسبتاً معتدلی که از سوی برخی طرف‌های حاضر منتشر شد ظاهراً کره‌ای‌ها را برای بازگشت به بازار از دست رفته ایران به صرافت انداخته است. نباید از یاد برد این کشور جزو نخستین طرف‌هایی بود که تحریم‌های دونالد ترامپ علیه جمهوری اسلامی را به‌سرعت اجرایی کرد، خرید نفت از کشورمان را به صفر رساند و شرکت‌های تجاری خود را از بازار ایران بیرون کشید. اینک در حالی که مذاکرات تهران با ۱+۴ در جریان است به نظر می‌رسد کره سودای بازگشت به بازار ۸۰ میلیونی کشورمان را در سر می‌پروراند. آن‌ها احساس خطر کرده‌اند و سعی دارند از این قافله جا نمانند و آب رفته را به جوی برگردانند. هدف‌گذاری برای دیدار «چونگ سیه کیون» با مدیران شرکت‌های این کشور که در ایران فعالیت می‌کنند از جمله سامسونگ الکترونیک، ال جی الکترونیکس و شرکت اس کای نتورک هم از این مسئله حکایت دارد. اما واقعیت این است برای بازگشت کره به بازار ایران شرایط دیگر مانند گذشته نخواهد بود و مطمئناً تهران برای همکاری با طرف مقابل شرط و شروطی را لحاظ خواهد کرد.

نکته بعدی اینکه، میزبانی کشورمان از نخست وزیر کره جنوبی در شرایطی است که برخی رسانه‌های کره جنوبی گمانه‌زنی‌هایی را درباره احتمال توافق اولیه تهران و سئول برای آزادسازی ۹میلیارد دلار پول‌ بلوکه‌شده ایران در این کشور مطرح کرده‌اند. این سفر ممکن است نشان دهنده توافق اولیه دو دولت بر سر آزادسازی پول‌های بلوکه شده باشد هر چند تاکنون هیچ نشانه‌ واقعی درباره چنین امری مشاهده نشده است.

نگرانی از امضای توافق همکاری و مشارکت راهبردی ۲۵ ساله امضا شده میان ایران و چین نیز می‌تواند سومین هدف این سفر باشد. در طول هشت سال گذشته غرب با بازی برجامی خود اقتصاد کشورمان را غل و زنجیر کرد و گروگان گرفت. جمهوری اسلامی حال با امضای قرارداد همکاری بلندمدت با چین و احتمالاً روسیه به این سمت رفته که این بازی باخته را به هم بزند. همچنین نباید از یاد برد چین با کره جنوبی و ژاپن به عنوان متحدان راهبردی غرب در منتهی‌الیه جنوب شرق آسیا هم مرز و در رقابت شدیدی است. پس نزدیکی پکن به تهران از دید سئول برای آن‌ها بازی دو سر باخت است، یعنی از یک طرف بلوک غرب را به چالش می‌کشد و از سوی دیگر منافع اقتصادی کره جنوبی را به حاشیه می‌راند. پس این نگرانی هم می‌تواند یکی از دلایل این سفر مهم باشد.

اما جدا از این بحث‌ها برای حضور مقام کره‌ای در تهران یک هدف دیگر هم قابل تصور است و آن احتمال میانجی‌گری میان واشنگتن و تهران است. همان‌گونه که گفته شد مذاکرات برجامی در وین جریان دارد و این در حالی است که به دلیل سیاست‌های خصمانه گذشته ایالات متحده، جمهوری اسلامی هیچ‌گونه مذاکره رو در رو با این کشور را نمی‌پذیرد. بر این اساس بعید نیست مقام کره‌ای در این سفر حامل پیامی از واشنگتن برای ترغیب تهران به انجام گفت‌وگو با آمریکا بر سر موضوعات مختلف باشد.