کنسرت علیرضا قربانی خواننده سنتی کشورمان شامگاه ۲۸ اسفندماه در هتل اسپیناس پالاس برگزار شد.

در ابتدای این کنسرت علیرضا قربانی در میان تشویق‌های ایستاده مخاطبان به صحنه آمد و قطعه «عروج» را اجرا کرد.

«پریشانی»، «پل» و «زلف سیه» دیگر قطعاتی بود که علیرضا قربانی به خواندن آنها پرداخت.

این خواننده سنتی که بعد از اجرای هر قطعه، خود نیز به تشویق نوازندگانش می‌پرداخت در ادامه، قطعه «مرا ببخش» و «بی‌گناه» را در میان تشویق‌های حاضران اجرا کرد و سپس گفت: از طرف خودم، دوستانم، هنرمندانی که در این کنسرت پشت من ایستاده‌اند و از سوی تیم برگزاری این کنسرت، به شما خیرمقدم می‌گویم. خوشحالی و شعف خودمان را اعلام می‌کنیم که امشب افتخار میزبانی شما را داریم. امیدوارم تا اینجا مهمان دل‌های زیبای شما شده باشیم. از شما، از همه عزیزانی که در شب‌های گذشته به کنسرت آمدند و اگر عمری باقی ماند از دوستانی که در شب‌های آینده می‌آیند، سپاسگزارم.

وی افزود: دائم با دوستان صحبت می‌کنیم که چگونه باید از شما قدردانی کنیم امیدوارم لایق همه محبت‌های شما باشیم. این موضوع که عرض کردم خارج از زبان و کلام و خدای نکرده تعارف بود.

قربانی مطرح کرد: قطعه‌ای که می‌خواهیم اجرا کنیم بر اساس حسی است که از شما می‌گیریم. نکته مهم این است که آهنگسازی این قطعه با استفاده از ادبیات خاص ابوالسعید ابوالخیر صورت گرفته است که با حق، مناجات می‌کند؛ امیدوارم این قطعه را با گوش و تمرکز خاص بشنوید چون به نظرم این ادبیات می‌تواند روح شما را به پرواز دربیاورد و شما را به جای دیگری می‌برد؛ مناجاتی از ابوالسعید را برای شما اجرا می‌کنیم.

در این بخش قطعه «می‌دانی» توسط علیرضا قربانی و گروهش به اجرا درآمد.

پس از اجرای قطعه بی‌کلام «شوشتری» توسط نوازندگان این کنسرت، قربانی «در زلف تو آویزم» را اجرا کرد و گفت: «در زلف تو آویزم» عاشقانه‌ای از امیرخسرو دهلوی است.

قطعه بعدی «با من بخوان» بود که در این بخش این خواننده خطاب به مخاطبان گفت: این قطعه را با من بخوانید.

وی در بخشی از این کنسرت در پاسخ به درخواست برخی مخاطبان نسبت به اجرای قطعه «مدار صفر درجه» گفت: این قطعه در فهرستی که برای این کنسرت آماده کرده‌ایم، نیست چون ما تلاش کردیم آثار کمتر شنیده‌شده و کمتر اجراشده را اجرا کنیم به همین جهت از شما عذرخواهی می‌کنم.

قربانی در ادامه گفت: قطعه آخر قطعه‌ای است که بسیاری از شما آن را می‌شناسید، از شما می‌خواهم با تمام انرژی خود که ماحصل این گردهمایی و این کنسرت است، این قطعه را با ما بخوانید و با ما همصدا شوید.

این قطعه «روزگار غریب» نام داشت که با همصدایی مخاطبان به صورت ایستاده با تکرار چندباره ابیات «نمانده در دلم دگر توان دوری/ چه سود از این سکوت و آه از این صبوری/ تو ای طلوع آرزوی خفته بر باد/ بخوان مرا تو ای امید رفته از یاد» اجرا شد.

قربانی در پایان این کنسرت بیان کرد: به افتخار ایران، مردم این سرزمین، به افتخار کشورمان و همه آنهایی که جایشان در میان ما خالی است. ما دست‌بوس همه شما هستیم، همه ما محتاج دعای خوب و انرژی خوب شما برای ادامه مسیر هستیم.