یکی از دعاهایی که به خواندن آن بعد از هر نماز واجب در ماه مبارک رمضان سفارش شده است، دعایی است که با جمله «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَی أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ» آغاز می‌شود. از پیامبر اکرم (ص) روایت شده هر که این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجب بخواند، گناهان او تا روز قیامت آمرزیده شود.

این دعا توسط حجت الاسلام والمسلمین سید محمدباقر علم الهدی استاد حوزه علمیه تهران شرح داده شده است و امروز در بیست و دومین روز از ماه مبارک رمضان با اشاره به فرازی از این دعا که می‌فرماید «اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِینَ ‏» که درباره ضرورت و اهمیت اصلاح امور مسلمانان و جامعه دینی مطالبی تقدیم مهمانان ماه ضیافت الهی می‌شود:

با توجه به فرازهایی که تا کنون از دعای پیامبر اکرم (ص) شرح داده شده می‌توان گفت همه آن فرازها دعاهای عمومی بود و همه انسان‌ها اعم از مؤمن و غیر مؤمن را شامل می‌شد چرا که حضرت برای همه انسان‌های فقیر، درمانده، در راه مانده، اسیر، برهنه و گرسنه دعا فرمودند اما در این فراز که امروز شرح می‌دهیم مقداری لحن حضرت رسول تغییر می‌کند و از خداوند متعال درخواست دارند تا پروردگار به طور خاص امور مسلمانان را اصلاح کند.

لازم به ذکر است که همه امور و تمشیت مسلمانان باید در بهترین شرایط اداره شود، مگر می‌شود در جامعه دینی و اسلامی عملکرد مردم بر اساس یک سری رفتارهای غیر دینی باشد سپس نام خود را مسلمان بگذارند؟! بنابراین حضرت با این فرمایش می‌خواهند پیامی ماندگار به جامعه بشری برسانند اینکه جامعه دینی و اسلامی جامعه‌ای است که همه امورش طبق دستورات دین مدیریت می‌شود.

برای مثال اگر انسان مؤمن در بازار و اقتصاد است، اگر در عرصه سیاست و اجتماع است یا در محیط خانه و کار مشغول است همه رفتارش باید بر اساس آموزه‌های دین رقم بخورد در غیر این صورت هرگز انسان‌ها نمی‌توانند در جامعه دینی احساس آرامش پیدا کنند.

بنابراین اگر مسلمانان بر اساس تصمیمات صحیح توانستند مسائل اجتماعی و فردی خودشان را تمشیت کنند قطعاً برون رفت از معضلات برای آنان سخت نخواهد بود زیرا مشکلات و معضلات آنجایی سر بیرون می‌آورد که مسلمانان به خودشان رحم نکنند و به سایر برادرانشان ترحم نداشته باشند، آن اخلاق مهربانانه‌ای که باید در زندگی به عنوان الگوی حرکت انتخاب کنند را کنار بگذارند و با ظاهری مهربان اما باطنی گرگ در جامعه ظاهر شده و فعالیت کنند؛ قطعاً صاحبان این اندیشه نمی‌توانند صمیمت و آرامش را به جامعه تزریق کنند.

زمانی که حضرت می‌فرمایند اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِینَ‏ خدایا مفاسد امور مسلمانان را اصلاح فرما؛ چنانچه بخش‌هایی که در تمشیت امور مسلمانان سهم بسزایی دارد اصلاح و آسیب شناسی نشود قطعاً جامعه دینی دچار آسیب‌هایی می‌شود. برای‬ مثال اگر معمار خشت اول را در ساخت منزل کج بگذارد دیوار آن تا ثریا هم که برود کج خواهد رفت همین فرض را هم اگر در جامعه در نظر بگیریم چنانچه سنگ بنایی در نظام مدیریتی و جامعه دینی کج گذاشته شود آن هنگام نباید انتظار داشت دیوار سعادتمندی مسلمانان در جامعه دینی و اسلامی مستقیم باشد. برای همین اگر دیوار مدیریتی جامعه دینی کجی داشته باشد هر لحظه احتمال تخریب آن بر سر مردم وجود دارد و مسلمانان نمی‌توانند در سایه آن دیوار به آرامش و آسایش دست یابند.