تحولات لبنان و فلسطین

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه خداوند دستور به انفاق کردن برای جهاد در راه خدا داده است، گفت: نتیجه انفاق نکردن برای جنگ و پشتیبانی نکردن از مجاهدان در راه خدا هلاکت و نابودی است.

ثروتمندان باید باری از دوش جامعه بردارند

به گزارش قدس آنلاین و به نقل از  پایگاه خبری آستان مقدس حضرت معصومه سلام الله علیها حجت الاسلام والمسلمین ناصر رفیعی در حرم مطهر بانوی کرامت با اشاره به آیه ۱۹۵ سوره بقره واژه انفاق در این آیه را مربوط به جهاد دانست و گفت: خداوند به مسلمین دستور می دهد که برای تأمین مخارج جنگ انفاق کنند و از مال خود بخشی را برای تأمین امنیت و دفاع از خود هزینه کنند.

وی با بیان اینکه انسان نباید کاری کند که جامعه دچار آسیب شود، افزود: همیشه در جامعه فقر و ثروت در کنار هم بوده و این طور نیست که انسان‌های بد فقیر و انسان‌های خوب ثروتمند باشند زیرا ما هم پیامبر ثروتمند داشتیم و هم پیامبر فقیر ولی کسی که ثروتمند است وظیفه دارد که از اموالش انفاق کند و باری را از دوش جامعه بردارد.

استاد حوزه علمیه با بیان اینکه خداوند در آیات ۲۶۱ تا ۲۶۸ سوره بقره در رابطه با انفاق و کیفیت آن صحبت کرده است، افزود: خدا می‌فرماید انفاق باعث رشد مالتان می‌شود و هرچه بدهید جایش پر می‌شود به شرط اینکه برای خدا باشد، با منت نباشد و از مال حلال و با قصد قربت انفاق کنید.

وی با بیان اینکه شیطان همواره با انفاق مخالف است و سعی میکند که به هر نحوی جلوی انفاق را بگیرد، گفت: در روایت است که اگر می خواهید انفاق کنید عجله کنید و مخفیانه انفاق کنید و بعد از انفاق منت نگذارید؛ امام باقر علیه السلام فرموند که منت گذاشتن حتی به فردی غیر از کسی که به او انفاق شده است هم موجب ابطال انفاق می‌شود.

رفیعی با بیان اینکه در روایت است که منت‌گذار بر فقرا ملعون است، افزود: اگر کسی بر پدر و مادر خود منت بگذارد بوی بهشت را استشمام نمی‌کند و از رحمت خدا دور است.

وی با اشاره به فراز دوم آیه ۱۹۵ سوره بقره گفت: اگرچه این آیه مربوط به جهاد است و می گوید برای جهاد در راه خدا انفاق کنید تا به هلاکت دچار نشوید اما یک برداشت عام از این آیه می‌شود که هر جا عامل هلاکت باشد باید از آن دوری کرد.

کارشناس مذهبی رسانه ملی ادامه داد: کرونا عامل هلاکت است و بر اساس این آیه حرام است که خود را در معرض این ویروس قرار دهیم.

وی بیان کرد: این آیه تمام مواردی که جان انسان در خطر باشد را شامل می‌شود ولی اگر اثر بالاتری بر القاء در معرض هلاکت وجود داشته باشد مانند دفاع از جان افراد و مقابله با دشمن در اینجا واجب است که انسان جان خود را به خطر بیاندازد و از دین و ناموس و عزت خود دفاع کند.

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.