هر چند تشبیه اجتماع متکثر با کشتی کوچک بسیار ساده انگارانه است، ولی این نمونه می تواند به بهترین شکل نشان دهد رفتار هر فرد روی دیگر شهروندان هم اثرگذار است و از سوی دیگر بی تفاوتی مردم به سرنوشت جمعیشان می تواند چه تبعات مصیبت باری برای آن‌ها به همراه داشته و کشتی اجتماعشان را به گل بنشاند.

ذکر این مثل از آن جهت بود که یادآور شویم چیزی به انتخابات ۲۸ خرداد سال ۱۴۰۰ باقی نمانده است. در باره ضرورت مشارکت افراد جامعه در این آزمون بزرگ حرف های بسیاری گفته شده است، ولی آنچه امروز ضروری به نظر می رسد، ضرورت شرکت آگاهانه در انتخابات و رأی دادن به فرد اصلح است؛ موضوعی که در نهایت سعادت کلیت جامعه را به همراه خواهد داشت.

فتوای رهبری درباره حکم «رأی سفید» در انتخابات

اهمیت رأی آگاهانه سبب شد حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پاسخ به این پرسش مقلدانشان که پرسیده‌اند حکم رأی دادن سفید و بی نام چیست؟ و اینکه در صورت عدم شناخت و تحقیق، یا تحقیق کافی و عدم وصول به نتیجه و تحیر در انتخاب اصلح چطور؟ این‌گونه فتوا دادند: در هر صورت اگر رأی سفید دادن موجب تضعیف نظام اسلامی باشد، حرام است.

شکی نیست انتخابات اصلی ترین بستر نقش آفرینی مردم در تعیین سرنوشتشان است. در این بین شناسایی بهترین و صالح‌ترین افراد از میان نامزدهای انتخاباتی برای سپردن امور جامعه اسلامی به ایشان و انتخاب آنان به عنوان نماینده خویش، مهم‌ ترین وظیفه هر مسلمانی است. همان گونه که معیار انتخاب، باید رعایت حق و جلب رضایت خداوند متعال و احیای دین خدا در جامعه اسلامی باشد، هر کس را نمی توان به صرف ادعا، صالح و یا اصلح تشخیص داد، بلکه عملکرد افراد بر محور حق و رضایت خدا و تلاش آنان در راه اعتلای جامعه اسلامی، باید معیار انتخاب باشد و این مهم از طریق مطالعه و تحقیق فردی و یا از طریق مشورت با افراد دارای صلاحیت محقق خواهد شد.

رأی سفید؛ سرنوشت سیاه!

شرکت در انتخابات یک حق و تکلیف برای شهروندان است و در صورت استفاده درست از آن آحاد جامعه از مواهب آن بهره مند خواهد شد. اما برخی از شهروندان با وجود درک اهمیت حضور در انتخابات ممکن است به دلایل مختلف و از جمله نارضایتی از برخی امور جاری در جامعه با دادن رأی سفید بخواهند به نوعی اعتراض خود را به مشکلات نشان دهند. بر اساس مصوبات مجلس شورای اسلامی در موضوع انتخابات، آرای سفیدی که به صندوق ریخته شده باشد، به عنوان آرای باطله و غیر مؤثر در شمارش نهایی محسوب خواهد شد. درنتیجه رأی سفید تأثیری در تغییر نتیجه انتخابات نداشته و نوعی عدم مشارکت در آن به‌شمار می‌رود(ماده ۱، بند ۱۵).  این موضوع ضرورت مشارکت بجا و سازنده در انتخابات را به ما یادآوری می کند. ابوذر یاسری استاد دانشگاه امام حسین (ع) هم در گفت و گو با خبرگزاری راه دانا ضمن اشاره به این موضوع می گوید: رأی دادن اگر آگاهانه باشد به معنی فعال شدن ظرفیت های درونی است که برای کشور اقتدارآفرین خواهد بود. اما در شرایطی که برخی بیان می کنند رأی بی رأی نتیجه چه خواهد بود؟ تجربه ۲۰۰ ساله اخیر تکرار خواهد شد. در آن شرایط متأسفانه وضعیت ما به آخرین درجه یعنی به نزولی ترین نقطه ممکن رسیده بود که نسبت به غرب تسلیم بودیم و اساساً مقاومتی نداشتیم. پس در هر حال عدم حضور مردم، کنار گذاشتن مشارکت سیاسی و رأی ندادن قطعاً شرایط را علیه مردم بدتر، سخت تر و دشوارتر خواهد کرد. این استاد دانشگاه معتقد است حتی دادن رأی سفید هم مناسب نیست و عنوان کرد: فرض کنید که بین دو یا سه گزینه یکی از همه بدتر است، شما با دادن رأی سفید می گویید که من از درصد مشارکت خود استفاده نمی کنم. امکان داشت اگر شما تحقیق و بررسی بین چند نامزد کنید و به این نتیجه برسید که یک یا دو نفر از آن ها قطعاً نباید بیایند، پس من به او رأی نمی دهم به فرضی برسید که به نظر می‌رسد از مجموعه این چند نفر، یک نفر بیشتر بتواند برای ما رفاه و منافع ملی را تأمین کند.

در نهایت به نظر می رسد باوجود همه انتقادها، تفاوت دیدگاه ها و اعتراض به برخی کاستی های موجود نباید از یاد برد مشارکت در انتخابات به عنوان مهم‌ترین صحنه تبلور اراده ملی، مطمئن‌ترین راه برای ترسیم آینده بهتر جامعه است. انتخاب فرد اصلح فرمان اداره کشور را به دست فردی می دهد که می‌تواند با پشتوانه مردم کشتی جامعه  را از گردنه مشکلات عبور دهد. برعکس بی تفاوتی نسبت به سرنوشت سیاسی و یا انتخاب از روی ناآگاهی و بی انگیزگی مشکلات جامعه را دو چندان خواهد کرد. شاید بتوان توییت میثم مطیعی مداح ایرانی و مدرس دانشگاه امام صادق و تأکید وی بر بی‌تأثیر نبودن آرای مردم و اینکه حتی یک رأی هم در سرنوشت ملت تأثیرگذار است را به عنوان حسن ختام این گزارش انتخاب کرد. وی در این توییت می‌نویسد: از این هفت نفر کسی منتخب مردم خواهد بود که ۵۰ درصد کل آرا به اضافه یک رأی را کسب کند. یک رأی سرنوشت یک ملت را تعیین می‌کند. شاید رأی من، شاید رأی تو، نگو بی تأثیرم، رأی می‌دهم.