بند(سد) فریمان که بنای اولیه آن به عصر مغول و به روایتی به دوران صفوی برمی‌گردد، به‌ عنوان یکی از شاهکارهای مهندسی ایران در دوران گذشته در ۸۶ کیلومتری مشهد و ۱۲کیلومتری جنوب شهر فریمان روی رودخانه فریمان بسته شده است.

این سد که بیش از هزار سال قدمت دارد، در طول قرن‌ها دستخوش حوادث طبیعی زیادی بوده است. گفته می‌شود  سطح اولیه بستر آن آجرفرش بوده و بر اثر رسوب و گل‌ولای زیاد، پوشیده شده است. ارتفاع کنونی این سد ۲۰ متر و دارای پشت‌بندهای آجری بسیار مستحکمی است. طاقی‌های بی‌شمار و معماری آجرچین آن نمایی زیبا به سد بخشیده، مصالح به‌کاررفته در آن ساروج، سنگ و آجر است. دریاچه‌ای که پشت سد فریمان قرارگرفته  حدود دو کیلومتر طول دارد و علاوه بر اینکه آب بخش وسیعی از زمین‌های کشاورزی و شرب فریمان و چند روستای آن را تأمین می‌کند، یکی از جاذبه‌های گردشگری این شهر نیز محسوب می‌شود. در زیردست سد، رودخانه‌ای صخره‌ای و سنگی جریان دارد که در کنار آن شاخه‌های درختان تنومند همنوا با آواز رودخانه می‌رقصند و سایه‌بان   گردشگران هستند.  یکی از مناظر بسیار زیبای سد فریمان دهانه‌های متعدد آن است که حدود دو متر عمق دارد. این دهانه‌ها در مقیاسی کوچک‌تر شبیه دهانه‌های سی‌وسه‌پل اصفهان است که در گذشته مکانی برای نشستن مسافران و هنرمندان بوده است.

مسیر دسترسی به سد، جاده‌ای آسفالته است و در دو طرف جاده درختان متعددی چشم‌ها را می‌نوازد.