به گزارش گروه فرهنگ و هنر قدس آنلاین، سیاست‌مردان دولت تدبیر و امید پس از هشت سال پرفراز و نشیب، عرصه اداره امور را به دولت سیزدهم واگذار کردند. دولتی که روی کار آمدنش با حمایت شمار قابل توجهی از اهالی فرهنگ و هنر و چهره های برجسته این حوزه مواجه شد و دولت نیز با وعده‌هایش امید را میان آنها تزریق کرد، اما نگاهی گذرا به عملکرد هشت ساله دولت و اعتراض، دلخوری و انتقادهای تند و تیز اهالی فرهنگ و هنر نشان می دهد در عمل خبری از آن همه وعده رنگین و امیدبخش نبوده است. گرچه نمی‌توان از برخی فعالیت‌های وزارت ارشاد با در نظر گرفتن شرایط اقتصادی و تحمیل سایه سنگین کرونا بر همه امور چشم پوشی کرد اما شاید هنرمندان و اهل ادب و فرهنگ بهترین کسانی هستند که می‌توانند نسبت به عملکرد این دولت قضاوت کنند.
با توجه به آنچه در محافل ادبی و هنری شنیده می‌شود، مسئولیت دولت سیزدهم در قبال فرهنگ سنگین خواهد بود، بازگرداندن امید و شرایط فعالیت در همه حوزه‌های فرهنگی از ضروری‌ترین اقدامات دولت آینده است که باید مورد توجه جدی قرار گیرد. اما اهالی فرهنگ و هنر از وزیر ارشاد آینده چه انتظاری دارند و الویت‌هایشان برای التیام پیکر نحیف و آسیب‌دیده فرهنگ این مرز و بوم چیست؟
محسن پرویز، نویسنده و رئیس انجمن قلم ایران، معاون اسبق امور فرهنگی وزارت ارشاد و یکی از افرادی که در گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای او را جزو لیست گزینه‌های احتمالی وزارت ارشاد می‌دانند، در گفت‌وگو با قدس آنلاین با اشاره به مسائل پیش روی وزیر ارشاد آینده و با تاکید بر ضروری‌ترین اقدامات اولیه در حوزه فرهنگ و هنر گفت: برای هر کسی که وزیر می‌شود آرزوی توفیق دارم و از خداوند می‌خواهم در مسیر سختی که قرار گرفته او را موفق کند، اما به نظرم الزاماتی برای حصول این موفقیت وجود دارد.
وی در ادامه افزود: اولین موضوع ـ که متاسفانه فرصتی از دست رفته است و اگر هم کاری انجام شده ما مطلع نیستیم ـ داشتن برنامه‌ای دقیق مبتنی بر شناسایی مشکلات و معضلات این حوزه است.
پرویز تأکید کرد: در ادوار گذشته شاهد بودیم وزیر برنامه‌ای را به مجلس ارائه می‌کند و متأسفانه پس از آن هم کسی دیگر پیگیر نمی‌شود که این برنامه به کجا رسید و میزان موفقیتش چقدر بوده است. این برنامه‌ها با مشارکت مسئولان شاغل در وزارتخانه در همان ایام نوشته می‌شود و طبیعتاً نمی‌تواند چندان دقیق باشد و ضروری است از نظر افرادی که خارج از دولت این مجموعه را رصد می‌کنند استفاده شود و آنها باید نقش اساسی‌تری در تدوین برنامه‌ها داشته باشند.
برنامه‌های صوری و ظاهری که وزرا ارائه می‌کنند کارساز نیست
وی تاکید کرد: بنابراین نکته اول داشتن برنامه‌ای مبتنی بر شناخت مشکلات و ارائه راه حل(کوتاه مدت و بلند مدت) است که مورد تأکید آقای رئیسی نیز بوده است. البته تجربه گذشته ما نشان می‌دهد آن برنامه‌های صوری و ظاهری که وزرا ارائه می‌کنند کارساز نخواهد بود. برنامه‌هایی کلی که به طور مدام تکرار می‌شود و هیچ‌گاه هم به آنها عمل نمی‌شود و از طرفی دیگر ارزیابی هم نشده که چند درصد آنها تحقق یافته است.
معاون اسبق امور فرهنگی وزارت ارشاد تصریح کرد: نکته دوم به همکاران ردیف اول وزیر برمی‌گردد که نقش بسیار مهمی دارند. به نظرم هر فردی که سکان وزارتخانه را در دست گرفت در کنار افرادی که به عنوان حلقه اول مدیران کل ستادی و معاونان خودش انتخاب می‌کند، ضروری است هیئت‌های اندیشه‌ورز، اتاق‌های فکر و اندیشه‌ای تشکیل دهد که از همه افراد باتجربه و دلسوز این حوزه‌ها در این اتاق‌های اندیشه‌ورز کمک بگیرند و مشکلات را شناسایی کنند و راه حل پیشنهاد دهند و صرفِ یک مدیرکل نمی‌تواند مشکلات را حل کند و حتماً نیاز است افراد صاحب‌فکر کمک کنند.
برخی حوزه‌های فرهنگی دچار اضمحلال شدند
و اما نکته سوم؛ ما چندین مسئله عاجل در حوزه فرهنگ داریم که باید حتماً به آن رسیدگی کرد. نخست اینکه در برخی حوزه‌های فرهنگی که تصدی مسئولیتش با وزارت فرهنگ و ارشاد است عملاً دچار اضمحلال شدیم و این بسیار مهم است که تلاش کنیم تا از متلاشی شدن بیشتر این بخش‌ها جلوگیری شود. صحبت بر سر این است که کرونا کسب و کارها را در این ۱۶ ماهه اخیر با مشکلاتی مواجه کرده است اما در برخی حوزه‌های فرهنگی مانند کتاب، تئاتر، موسیقی و سینما فاجعه خیلی عمیق‌تر از دچار مشکل شدن است.
وی با بیان اینکه عملاً تیراژی برای کتاب‌ها باقی نمانده و ناشر و نویسنده درآمدی ندارند و اگر فکر عاجل نشود در آینده شاهد لطمات زیادی در این حوزه خواهیم بود، اظهار کرد: همچنین در سینما و سایر حوزه‌های هنری چندین نفر با درآمد بالا هستند که زندگیشان در این شرایط لطمه‌ای نخورده اما اشتباه آنجاست که تصور کنیم همه دست اندرکاران در این حوزه همین گونه هستند و ضربه‌ای از شرایط نخوردند. درک عامه مردم از عمق فاجعه در آن بخش‌ها ناقص است، وای به روزی که مسئولان مربوطه هم عوامانه فکر کنند. بنابراین رسیدگی به وضعیت این اقشار جزو اولین اقدامات دولت است.
تفکر لیبرالیستی بر جلب رضایت سلبریتی‌ها تمرکز می‌کند نه آحاد مردم
پرویز تاکید کرد: نکته مهم دیگری که باید به آن اشاره کنم، این است که برخی دولت‌ها و تفکراتی که منشأ لیبرالیستی دارند نظام طبقاتی جامعه را پذیرفته و سمت و سوی نگاهش به سمت راضی کردن سلبریتی‌هاست. بدین معنا کسانی که نگاه لیبرایستی دارند و سرکار می‌آیند به دنبال این هستند که سلبریتی‌ها را راضی نگه دارند تا سر و صدایی از آنها بلند نشود زیرا بقیه آحاد جامعه صاحب تریبون نیستند. نتیجه عملی‌اش هم این است که ۸ سال مردم با یک امید واهی در انتظار برقراری رابطه با غرب هستند تا نجات پیدا کنند و برخی هم از این رفتار حمایت می‌کنند و نتیجه عملی‌اش این می‌شود که بسیاری از ساختارهای ما متلاشی شده و مشکلات بسیاری در حوزه‌های مختلف از جمله فرهنگ ایجاد می‌شود. بنابراین دولتی که مردمی است و می‌خواهد ایرانی قوی بسازد باید توجه‌اش به همه مردم باشد.
وی در خصوص چندصدایی و تصدی گری بخش‌های خارج از دولت بر حوزه فرهنگ و هنر گفت: چند صدایی در حوزه فرهنگ از برکات آن است و به رشدش کمک می‌کند. ممکن است در بخش اجرایی افراد فکر کنند برای رسیدن به آن اندیشه درست و تعالی مسیرهای مختلفی وجود دارد. بله! طرح راه‌های مختلف اشکالی ندارد مشروط بر اینکه این راه‌ها مطرح شود و ما بهترینشان را انتخاب کنیم و در جهت آن به حرکت در مسیر ادامه دهیم. نیروهای اجرایی و متصدیان امور از آقای رییس جمهور تا وزرا باید از نظرات کارشناسان بهره مند شوند و طبیعتاً آنها هم وقتی ببینند نظراتشان مورد توجه قرار گرفته ممکن است به زبان نیاورند اما قلباً و قطعاً راضی خواهند شد.
این نویسنده عنوان کرد: ممکن است برخی افراد بنا به مقاصد سیاسی اعتراف نکنند مسیری که پیشنهاد دادند درست نبوده و آنچه که طی شده مسیر بهتری بوده اما وقتی حرفشان شنیده و پاسخ منطقی داده می‌شود آنها نیز اقناع می‌شوند و شنیدن حرف کارشناسان و انتخاب بهترین مسیر و اقناع افکار عمومی متخصصان حوزه‌های مختلف جزو اصول کار است.
در عرصه فرهنگ نیازمند کار جهادی هستیم
رئیس انجمن قلم با پیش بینی وضعیت فرهنگ در دولت سیزدهم اظهار کرد: پیش بینی آینده کار ساده‌ای نیست. نیت و نگاه افراد یک چیز است و توانایی عملیاتی کردن افکار خوب چیز دیگری است. آقای رییسی و همه دوستانی که در ستاد ایشان فعالیت می‌کردند و همراه ایشان هستند نیت خیر دارند و تلاش می‌کنند مملکت از مشکلاتی که داشته رها شود. من شخصاً تردیدی ندارم که عموماً نیت‌ها خوب است و فکر درستی برای حل مشکل وجود دارد، اما اینکه در عمل به ویژه در عرصه فرهنگ چقدر موفق باشند به نظرم نیاز به کار جهادی است و باید مطابق آن تعریف به کار جهادی نگاه کنیم.
وی در پایان خاطرنشان کرد: کار جهادی لزوماً به کار زیادی کردن نیست؛ کار جهادی یعنی هدف‌گیری درست داشته باشد و از هدررفت نیروی انسانی و منابع اقتصادی جلوگیری شود، همچنین هدف مشخصی را دنبال کرده و از همه توانایی‌ها استفاده کند و خستگی‌ناپذیر و جهادی پیش رود. من تصورم این است که با یک کارجهادی و با کمک همه کارشناسان این حوزه می‌توان بخشی از این مشکلاتی که ایجاد شده را از سر راه برداشت و شاهد رونق دوباره حوزه فرهنگ باشیم.
انتهای پیام/
نظر شما