منطقه خلده که یکی از مناطق جنوبی بیروت بر سر راه ضاحیه است، در روزهای گذشته به یکی از محورهای خبرسازی‌های رسانه‌های ضد مقاومت در لبنان تبدیل شده است. مناطق جنوبی به خاطر نزدیکی به مرز با فلسطین اشغالی و همچنین ضاحیه که مهم‌ترین مرکز تجمع و قدرت مردمی حزب‌الله است، اهمیت دارد. از همین رو بود که رفیق حریری، پدر سعد حریری که در سال ۲۰۰۵ کشته شد، در دهه ۹۰ عده‌ای از اهل سنت را از مناطق مختلف جمع کرده، به آن‌ها شناسنامه داد و آنان را در چنین مناطقی ساکن کرد تا هر وقت لازم بود، بتواند مسیر حزب‌الله به جنوب را مسدود و با شناسنامه‌هایی که به آن‌ها اعطا کرده بود، رأیی برای خود دست و پا کند. در سال گذشته، عده‌ای از طایفه الغصن که تکفیری هستند، به فروشگاهی به نام شبلی که متعلق به علی الشبلی عضو حزب‌الله لبنان بود، حمله کردند. بهانه آن‌ها وجود بنر سلیم عیاش در آن فروشگاه بوده است. سلیم عیاش یکی از اعضای حزب‌الله بود که دادگاه بین‌المللی ترور رفیق حریری او را متهم به مشارکت در این عملیات کرده بود. تکفیری‌ها پس از حمله به این فروشگاه به بنرهای عزاداری اباعبدالله هم اهانت کردند و شعارهای ضد شیعه سر دادند. در جواب آن، عده‌ای از ارتش و شیعیان در دفاع از این فروشگاه، با معارضان درگیر شدند. در این درگیری‌ها یک نفر از طایفه الغصن کشته شد و در نتیجه، آن‌ها این امر را به علی الشبلی نسبت دادند. او بلافاصله خود را به دادگاه لبنان معرفی کرد؛ پس از تحقیقات او از اتهامات تبرئه شد. اما به هر حال، چند روز پیش، در روز مراسم عروسی او یک مهاجم ناشناس شبلی را به قتل رساند. حال، این اتفاقات به عنوان ابزاری برای فتنه‌انگیزی فرصت‌طلبان در بلبشوی این روزهای لبنان قرار گرفته است. تکفیری‌های ساکن در این منطقه به بهانه خون‌خواهی، به دنبال ایجاد فتنه طایفه‌ای هستند و تجربه هم نشان داده در عمده تحولاتی که به اسم اهل سنت آغاز می‌شود، عربستان سعودی نیز حضور دارد. نکته جالب اینجاست با توجه به اینکه در این درگیری‌ها یک عضو حزب‌الله کشته شده و باز هم به تشییع‌کنندگان او که برخی دیگر از اعضای حزب‌الله نیز بودند، تیراندازی شده که منجر به کشته شدن پنج نفر دیگر شد، حزب‌الله حاضر نشد از سلاح خود در درگیری‌های داخلی استفاده کند و این جنبش هیچ گونه دخالتی در این وقایع از خود بروز نداد و قضایا را به ارتش سپرد. ساده‌ترین موضوعات می‌تواند پای مقاومت را به درگیری‌های بدون مرز سوق دهد که راه نجات از آن‌ها، درایت، حفظ آرامش و آینده‌نگری است.