جلسه تنفیذ حجت‌الاسلام والمسلمین رئیسی، نهمین جلسه تنفیذی بود که با حضور رهبر انقلاب به عنوان امضاکننده رأی ملت برگزار شد. آیت‌الله خامنه‌ای در تعامل خود با پنج رئیس‌جمهورِ منتخب ملت، ضمن تمجید از نقاط مثبت هر فرد، توصیه‌هایی را در حکم و سخنرانی تنفیذ مطرح کرده‌اند. نکته جالب توجه دید نافذ رهبری نسبت به شخصیت هر رئیس‌جمهور و آینده‌شناسی ایشان از اشتباهات احتمالی هر دولت بوده است. به شکلی که عموماً توصیه‌های رهبری توسط رؤسای جمهور نادیده گرفته شده و نتیجه آن به وضعیت کنونی منتهی شده است.
دولت هاشمی؛ انقلابی‌گری و عدالت‌محوری
مرداد ۶۸ یک سال از پایان جنگ تحمیلی گذشته بود و رهبر انقلاب به‌خوبی مسئله سازندگی کشور را به عنوان اولویت کشور مطرح کردند. اما با توجه به شناخت خود از مرحوم هاشمی و پیش‌بینی کمرنگ‌شدن ارزش‌های انقلابی در دولت وی، به مسئله « حفظ صلابت انقلابی» در کنار سازندگی تأکید کردند. امری که متأسفانه در فضای تکنوکرات دولت پنجم فراموش شد و موجب شد ایشان باردیگر در سال ۱۳۷۲ «حمایت از محرومان و مستضعفان» را یادآور شوند.
دولت خاتمی؛ باز هم استقرار عدالت اجتماعی
رئیس دولت هفتم که در فضای غافلگیرانه انتخابات دوم خرداد پیروز شده بود، مانند خلف خود به رعایت «حال اقشار ضعیف مردم» توصیه شد. رهبر انقلاب در متن تنفیذ سیدمحمد خاتمی با صراحت هرچه تمام‌تر وظیفه «استقرار عدالت اجتماعی» را بر دوش دولت جدید قرار دادند. البته با توجه به اولویت دولت اصلاحات بر توسعه سیاسی و حوادثی که در سال‌های دولت اول خاتمی رخ داد، این مقوله به‌کلی به فراموشی سپرده شد. مقابله با اباحی‌گری و تهاجم فرهنگی، مبارزه با فساد، مقابله با سوء‌استفاده‌کنندگان از مسئله آزادی و دشمن‌شناسی از دیگر مضامینی است که در سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای خطاب به آقای خاتمی پُررنگ‌تر است و سنجش نمره دولت اصلاحات در آن کار سختی نیست!
دولت احمدی‌نژاد؛ پرهیز از حاشیه و تنش
پرهیز از شتابزدگی و توجه به برنامه‌های سند چشم‌انداز از جمله مهم‌ترین توصیه‌های حکم و سخنرانی مراسم تنفیذ رئیس‌جمهور جدید در سال ۸۴ بود. توصیه‌های آیت‌الله خامنه‌ای به شکلی است که گویی حاشیه‌های سال‌های بعد دولت‌های نهم و دهم را به‌عینه دیده بودند. گوش دادن به انتقادها، اصلاح خود و همکاری با سایر قوا از دیگر توصیه‌هایی است که در سال ۱۳۸۴ و ۱۳۸۸ خطاب به احمدی‌نژاد مطرح شد اما متأسفانه در دولت‌های نهم و به‌خصوص دهم نادیده گرفته شد.
دولت روحانی؛ عبرت دل بستن به بیرون
«بهره‌گیری از ظرفیت‌های عظیم و دستاوردها و تجارب متراکم کشور» مهم‌ترین نقطه عطف حکم تنفیذ حسن روحانی در سال ۹۲ بود. موضوعی که بی‌توجهی به آن و دل بستن به خارج از کشور از دولت‌های روحانی یک «عبرت» ساخت. رهبری در تنفیذ سال ۱۳۹۲ با اشاره به برخورد خصمانه دشمنان، خطاب به رئیس‌جمهور منتخب تصریح کردند: «درس بزرگی که ما از این فشارهای اقتصادی دریافت کردیم، این است که هرچه می‌توانیم، باید به استحکام ساخت داخلی قدرت بپردازیم.دل به بیرو ن نبندیم. آن‌هایی که دل به بیرون ظرفیت ملت ایران می‌بندند، وقتی با یک‌چنین مشکلاتی مواجه شوند، خلع سلاح خواهند شد». بیدار بودن در برابر دشمن، دلخوش نبودن به رفع تحریم‌ها در حل مشکلات معیشتی مردم و نزدیک بودن با مردم از دیگر توصیه‌های بر زمین مانده رهبری در سال‌های ۹۲ و ۹۶ بود.
دولت رئیسی؛ انقلابی‌گری و مردم‌داری
رهبر انقلاب در حکم و مراسم تنفیذ سیدابراهیم رئیسی نیز مانند همه رؤسای جمهور وجوه مثبت منتخب ملت را تبیین و توصیه‌هایی خطاب به وی مطرح کردند که تمسک به ارزش‌های اساسی انقلاب، حضور مردم در حل همه مسائل، گفت‌وگوی صادقانه با مردم، نگه‌داشتن انگیزه مبارزه با فساد، برنامه‌محوری در اقتصاد و ارتباط با نخبگان از مهم‌ترین آن‌هاست. باید دید رئیسی می‌تواند مطالبات رهبری را عملی کند یا مانند رؤسای جمهور قبلی نمره قبولی نخواهد گرفت.
نظر شما