قدس آنلاین: روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی نوشت: ۲۱ سال پیش در یازدهم سپتامبر، آمریکا با واقعه وحشتناکی مواجه شد که به وقوع فجایع بسیار بزرگتری منجر شد. ظرف مدت ۱۸ ماه، آمریکا نه فقط یک جنگ، بلکه دو جنگ غیرضروری، غیرقانونی و همانطور که ثابت شد، بی نتیجه و بدون پیروزی را به راه انداخت.
امروز، آمریکاییها پس از به راه انداختن طولانیترین جنگ در تاریخ خود، با اعلام جو بایدن، رئیس جمهور این کشور، از افغانستان خارج شده اند همانطور که مجبور به خروج از عراق هستند. هر دو کشور به حال خود یا در هرج و مرجهای خونینی رها شده اند. قدرتهای بزرگ کمی در تاریخ دچار چنین شکستهای تحقیر آمیزی شده اند.
زمانی که بایدن درباره قدرت و جسارتی صحبت میکند که آمریکا را در دو جنگ جهانی به پیروزی رساند، در واقع فراموش میکند که آمریکا با تاخیر وارد آن جنگها شد (و در دومی به صورت ناخواسته) و تا حد زیادی به علت سختیهایی که دیگران متحمل شدند، موفق شد. در جنگ اول علیه آلمان با قربانی شدن ارتش فرانسه و انگلیس و در جنگ دوم با قربانی شدن ارتش سرخ که در مقایسه با آن تلفات آمریکا کمتر بود، به پیروزی رسید.
از آن زمان، آمریکا واقعا چه زمانی در یک جنگ به پیروزی رسیده است؟ از بن بست کره تا آخرین شکستها به سختی میتوان پیروزی روشنی را برای این کشور مشاهده کرد.
آنچه آمریکاییها نتوانسته اند متوجه شوند ضعف قدرت بزرگ آنها بود. در اوج جنگ سرد، دو ابرقدرت با یکدیگر مواجه شدند، هر یک مسلح به مجموعه عظیمی از کلاهکهای هستهای بودند. به نظر میرسید که پیروزی یکی بر دیگری غیرممکن است. اما آنچه اتفاق افتاد این بود که آمریکاییها در ویتنام توسط یک ارتش روستایی نامنظم و روسها نیز در افغانستان توسط یک ارتش این چنینی دیگر تحقیر شدند. در هر دو مورد اعتماد به نفس ملی به شدت تحت تاثیر قرار گرفت. ماجراجویی افغانستان روحیه ارتش سرخ را قبل از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی از بین برد.
از سال ۱۹۶۱ به مدت سه دهه، چهار نفر از هفت رئیس جمهور آمریکا -نیکسون، کندی، فورد و بوش پدر-یک بار به عنوان افسر نیروی دریایی خدمت کرده بودند. اما سه نفر از چهار رئیس جمهور در سه دهه بعدی – کلینتون، بوش پسر و ترامپ – در سال ۱۹۴۶ در عرض چند هفته از یکدیگر به دنیا آمدند. همه آنها در زمان جنگ ویتنام در سن خدمت بودند که البته هیچکدام در آن جنگ شرکت نکردند.
امروز آمریکا ۷۵۹ پایگاه نظامی در حدود ۸۰ کشور دارد و این کشور صنعتی-نظامی مدتها است که در حال ساخت سامانههای تسلیحاتی خارق العاده بدون هیچ هدف مشخصی است.
نویسنده این تحلیل در خاتمه در پیش گرفتن یک روند جایگزین بر اساس واقع گرایی، احتیاط، خودشناسی دقیق و پذیرفتن جهان آنطور که هست نه آنطور که نخبگان سیاسی آرزو میکنند، را به آمریکا توصیه کرد.
منبع: باشگاه خبرنگاران
انتهای پیام/
نظر شما