تحولات لبنان و فلسطین

این روزها، مرگ آن قدر به ما نزدیک شده است که صدای زنگ تلفن یا وصل شدن به اینترنت، ما را می‌ترساند مبادا خبر فوت عزیز دیگری را بشنویم.

روشنفکر بازی و تظاهر نداشت... خودش بود

کرونا چنان بی‌رحمانه با داس مرگ، زندگانی را درو می‌کند که چشمه اشکمان را خشک کرده است. این ویروس منحوس، صبح پنجشنبه هفته گذشته علی سلیمانی؛ بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون را در سن ۵۰ سالگی از ما گرفت. سلیمانی چهره آشنایی برای علاقه‌مندان به سینما و تلویزیون بود.

او در آثار سینمایی مختلفی از جمله «بی‌پولی»، «نجات‌یافتگان»، «قارچ سمی»، «سگ‌کشی»، «تنگه ابوقریب»، «سفر به چذابه» و… و مجموعه‌های تلویزیونی همچون «وضعیت سفید»، «پایتخت۴»، «داستان یک شهر»، «سقوط یک فرشته»، «ماه و پلنگ»، «دادستان»، «کتونی زرنگی» و… ایفای نقش کرده بود.

او کارش را با فیلم «سفر به خیر» داریوش مودبیان آغاز کرد و در بیش از ۳۰ فیلم دیگر نقش‌آفرینی داشته است، علاوه بر آن فعالیت در تئاتر و تله‌فیلم‌ها را نیز در سابقه خود دارد. از آثار شناخته شده او که در آن‌ها به خوبی ایفای نقش کرده است می‌توان به «دروازه ساعت» اثر سیدجواد هاشمی، «وضعیت سفید» ساخته حمید نعمت‌الله و «روشن‌تر از خاموشی» اثر حسن فتحی اشاره کرد.

هنوز بازی ماندگارش را در «وضعیت سفید» به یاد داریم و نوحه‌خوانی جانسوزش در «تنگه ابوقریب» به زبان ترکی را. این روزها فیلم خاطره‌گویی‌اش از سفر به اربعین، در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود، روایت او از قصه عجیب پیاده‌روی اربعین آن قدر دلنشین و اثرگذار است که وقتی به جایی می‌رسد که مسافران خارجی حاضر در پیاده‌روی اربعین از او پرسیده بودند «این حسین کیست؟» نه فقط بغض در گلوی سلیمانی می‌شکند که اشک بر چهره مخاطب هم جاری می‌شود.

باورهای دینی، خط قرمز زندگی‌اش بود

علی سلیمانی همواره دغدغه تولید آثار مذهبی داشت و این مطالبه اصلی‌اش از مدیران فرهنگی بود که پشتِ کارهای مذهبی بایستند. به آنچه می‌گفت باور داشت و عاشق اهل بیت(ع) بود. ارادتمند به شهدا بود و با ساخت (کارگردانی مشترک) فیلم «اشنوگل» دین خودش را به شهدای غواص ادا کرد. در تئاتر هم حرف‌های بسیاری برای گفتن داشت؛ بیش از ۳۰ تئاتر از خودش به یادگار گذاشت که از میان آن‌ها می‌توان مردی در آینه، چشم به راه میرغضب، مکعب، تله‌تئاتر عزیز مایی، خنکای ختم خاطره، تله‌تئاتر دروازه ساعت و... را برشمرد.

کوروش زارعی، بازیگر تئاتر و مدیر مرکز هنرهای نمایشی حوزه هنری در پیام تسلیتی برای علی سلیمانی نوشت: هر کس بمیرد و محبت آل محمد صلی الله علیه و آله در دلش باشد، شهید است. علی سلیمانی بازیگر، نویسنده و کارگردانی توانمند، متعهد، بااخلاق، انقلابی و خوش‌ذوق و از همکاران و دوستان خوب ما در حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی بود. از ویژگی‌های علی سلیمانی تدین و تعهد او به مذهب و انقلاب بود که تا آخرین لحظه دست از آرمان خود برنداشت. سرتاسر وجودش لبریز از محبت اهل بیت(ع) بود. بارها تقاضا کرد که در سوریه و اجرای نمایش مذهبی با گروه ما همراه شود. وقتی می‌پرسیدم در چه کاری می‌خواهی گروه را یاری کنی تو که زبان عربی بلد نیستی که بازی کنی، پاسخ می‌داد: من حاضرم جاروکش خدمتگزاران حضرت زینب(س) باشم و صحنه شما را جارو کنم و بقیه‌اش دیگر مهم نیست. قرار بود در سفر امسال شرایط حضور ایشان را فراهم کنیم و همسفر باشیم.

به گفته وی، زنده‌یاد سلیمانی در حین فعالیت‌های هنری‌اش هنگامی که صدای اذان را می‌شنید کار را رها کرده و به نماز می‌ایستاد. علی، باورهای دینی و مذهبی‌اش خط قرمزهای زندگی‌اش بود و در این مورد با هیچ کسی رودربایستی نداشت. در فتنه‌ها و غوغاهای دشمنان، دست از آرمان‌ها و اعتقاداتش برنداشت و با صلابت و شجاعت، پای دین و انقلاب ماند و پیمان خود را نشکست.

اهل روشنفکربازی و تظاهر نبود

با چند نفر از دوستان و همکاران زنده‌یاد سلیمانی تماس گرفتیم تا یادی از او داشته باشیم، بسیاری‌شان حال روحی خوبی نداشتند و آن قدر مرگ این هنرمند برایشان سنگین بود که بغض راه گلویشان را برای صحبت کردن بسته بود، برخی هم که صحبت کردند، اشک امان ادامه یادآوری خاطراتشان را نداد. خیرالله تقیانی‌پور، نویسنده و کارگردان که سال ۹۸ تئاتر «خاموشان» را با طراحی و کارگردانی علی سلیمانی روی صحنه برده بود به خبرنگار ما می‌گوید: پیش از اینکه دوست و همکار علی باشم، شاگردش بود و او استادم بود. مهم‌ترین خصوصیت اخلاقی علی این بود که بسیار بی‌آلایش و یک‌رو بود. علی خودش بود، هیچ وقت بازی نکرد و ادا درنیاورد، اهل روشنفکربازی و تظاهر نبود با اینکه برخی جاها این ماجرا به ضررش تمام می‌شد یا با بی‌مهری با او برخورد می‌کردند ولی او خودش بود. علی در آموزش، سخی و بخشنده بود و از یاد دادن به دیگران به ویژه آن‌ها که تازه‌کار بودند، دریغ نمی‌کرد.  او که از خاطرات استادی یاد می‌کرد که برایش رفیق بود، بغض اجازه ادامه حرف زدنش را گرفت.

شادمان و خوشرو

سیدجواد هاشمی، بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون نیز حال روحی خوبی ندارد و در غم از دست دادن دوستش داغدار است. او در گفت‌وگویی کوتاه به خبرنگار ما می‌گوید: علی، بچه بسیار شادی بود و همه کسانی که با او کار کردند، همیشه از شادی و انرژی مثبتش صحبت می‌کردند، خصلت اصلی علی سلیمانی نوع برخوردش با رفقا و اطرافیانش بود که با خوشرویی برخورد می‌کرد و شادمانی، خصلت بارزش بود.

برزو ارجمند که در «اشنوگل» به کارگردانی مشترک علی سلیمانی و هادی حاجتمند ایفای نقش کرده بود، در غم از دست دادن دوستش نتوانست حرفی بزند. او در اینستاگرامش با انتقاد از روند کند واکسیناسیون نوشته بود: «علی راست می‌گفت: کار رو خوبه خدا درست کنه، خدایا کمک کن که دیگه مغز و فکر و روحمون جوابمون کرده، خدایا کمک کن که دیگه صبوری هم جواب این همه غم رو نمیده!».

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.