بر همین اساس یکی از توجیهات مطرح شده در خصوص برخی از مشکلات، عدم تناسب قیمت تمام شده نان با نرخ اعلامی و مصوب بود که سرانجام چند هفته قبل افزایش قیمت نان مصوب و ابلاغ شد که در برخی موارد تا ۴۰درصد هم شاهد افزایش قیمت‌ها بودیم.  از سوی دیگر فصل برداشت گندم داخلی هم تمام شد و گندم به میزان لازم در دسترس قرار گرفت تا کمبود آرد هم مرتفع شود. با در کنار هم قرار دادن تمام این موارد توقع عمومی این بود که با توجه به افزایش قیمت‌ها باید نان باکیفیت‌تری در اختیارشان قرار بگیرد اما از حدود دو هفته پیش تعدادپیامک‌های ارسالی به روزنامه در خصوص کیفیت نان روند افزایشی داشته و شهروندان از کیفیت نان در مشهد به شدت گلایه دارند.

نان خوب نایاب شده

شهروندی نوشته نان خوب هم مثل داروهای کرونایی نایاب شده و متأسفانه متولیان نظارتی گویا خودشان نان نمی‌خورند که هر روز کیفیت‌ها بدتر می‌شود.

یکی دیگر می‌گوید: مدتی است میزان نمک نانی که می‌خریم بیشتر از حد معمول شده به حدی که گاهی شوری آن آزاردهنده می‌شود.

خانمی هم نوشته دیگر مثل گذشته نمی‌توانیم نان را در فریزر نگهداری کنیم؛ چراکه پس از چند ساعت کیفیت خود را از دست می‌دهد و عملاً بیات می‌شود برای همین مجبور هستیم هر وعده غذایی نان تازه تهیه کنیم. دلیل اینکه نان به سرعت کهنه می‌شود را نمی‌دانم ولی بی‌شک چنین نانی مشکلات گوارشی هم به دنبال خواهد داشت.

شهروندی هم ضمن گلایه از کیفیت نان از کاهش محسوس وزن نان در برخی از نانوایی‌ها هم انتقاد داشته و می‌گوید: متأسفانه برخی از نانوایی‌ها به بهانه‌هایی چون نان عباسی و گرد و به اصطلاح ناخن نخورده نانی دست مشتری می‌دهند که از وزن مصوب کمتر است و کاملاً می‌شود فهمید.

جوان دیگری از اجحاف آشکار برخی از نانوایی‌های سنگک گلایه دارد و می‌گوید: بعضی از این نانوایی‌های سنگکی عملاً کنجدفروشی اجباری دارند چون با چند عدد کنجد که به نان می‌زنند حداقل ۵۰۰ تومان اضافه می‌گیرند و به نحوی کار می‌کنند که مشتری مجبور می‌شود برای اینکه مدتی در صف معطل نشود تا سنگک ساده بگیرد پول بیشتری پرداخت می‌کند و سنگک کنجدی می‌خرد.

بی‌کیفیتی فصلی نان

رئیس اتحادیه نانوایان مشهد در واکنش اولیه به انتقادهای مطرح شده در پاسخ به خبرنگار ما می‌گوید: تمام موارد مطرح شده را قبول داریم اما این مشکل به نوعی ساختاری است و هر ساله در چنین فصلی تکرار می‌شود.

مصطفی کشتگر می‌افزاید: متأسفانه هر ساله پس از خرداد ماه و پس از آنکه گندم داخلی برداشت و روانه سیلوها می‌شود به محض اینکه آرد این محصول تازه به نانوایی‌ها می‌رسد مشکلات حوزه کیفیت نان آغاز می‌شود.

او ادامه می‌دهد: به اصطلاح نانوایان، آرد گندم تازه ضعیف است؛ چرا که گلوتن آرد (شاید بتوان به طور عامیانه گفت سیمان آرد) پایین است و خمیر حاصله چسبندگی خوبی ندارد بنابراین نانوایی‌ها برای جبران این کاستی راهی جز استفاده از نمک ندارند به همین دلیل در هفته‌های اخیر انتقاد از شوری نان بیشتر شده است و معمولاً این مشکل تا اواخر شهریور ادامه دارد مگر اینکه آرد گندم دیگری استفاده شود.

راه حل ساده

وی اظهار می‌دارد: موضوع دیگر اینکه خمیر آرد تازه قابلیت کشسانی خوبی ندارد بنابراین شاطرها مجبورند نان را کمی کوچک‌تر کنند با این وصف بهترین راه، استفاده از آرد مخلوط گندم تازه با گندم‌های قدیمی است که این موضوع هم در اختیار نانوایی‌ها نیست و باید متولیان آرد و گندم تدبیر نمایند؛ چراکه همین موضوع باز در انتهای فصل بر عکس می‌شود یعنی خمیر حاصل از گندم قدیمی به قدری سفت می‌شود که دیگر نمی‌توان از نمک استفاده کرد.

کشتگر در خصوص کیفیت نان به موضوع دیگری هم اشاره می‌کند که تأثیر قابل توجهی بر نان تولیدی دارد؛ چرا که معتقد است در ماه‌های گذشته بسیاری از کارگران ماهر که تمام این موارد را تجربه کرده بودند و می‌دانستند با چه فرمولی آرد گندم تازه را خمیر کنند که کمترین تأثیر را در کیفیت نان داشته باشد به علت دستمزد پایین از این شغل خارج شدند بنابراین با تغییرات صورت گرفته هم می‌توانیم بگوییم برخی از کارگران ماهر باز خواهند گشت و هم اینکه کارگران تازه‌کار مهارت لازم را کسب می‌کنند تا نانی که به دست مشتری می‌رسد از کیفیت قابل قبولی برخوردار شود.