«تابلوهای راهنمایی و رانندگی در جاده‌ها، هریک پیام خاصی دارند. برخی توجه می‌دهند و برخی اخطار، برخی دیگر نیز یادآوری‌کننده و تأکید کننده‌اند. تعدادی هم از راننده می‌خواهند که خود را نسبت به وقوع هرگونه حادثه احتمالیِ پیش رو مجهز سازد. در واقع تمام این تابلوها، دست در دست یکدیگر می‌خواهند به گونه‌ای راننده را سالم به مقصد برسانند و خطر لغزنده بودن جاده را به اطلاع رانندگان برسانند.
«جاده لغزنده است» همان تابلوهای راهنمایی است، اما فراروی دولتمردان و کارگزارانی که قصد دارند در مسیر پرپیچ و خم خدمت به مردم و تصمیم‌گیری برای نظام اسلامی حرکت کنند. این تابلوها پیام‌های ابر مردی است که حکومت کوتاه پنج ساله‌اش الگویی تمام عیار برای تمام عدالت‌پیشگان و آزادگان عالم، به ویژه کارگزاران و مدیران نظام اسلامی است.
این تابلوها با پیام‌های خود می‌کوشند مسئولان را در جهت پیمودن مسیر خدمتگزاری به ملت یاری کنند. پس لطفاً برای سلامت‌راندن در مسیر خدمت در دوران مسئولیت، یک بار هم که شده این تابلوها را که برگرفته از نامه‌های ۲۶، ۲۷ و۵۳ نهج‌البلاغه امیرالمومنین علی(ع) است باهم مرور کنیم.
جناب مدیر، واجباتت را با اخلاص انجام بده. فراوان یاد قیامت کن. مراقب هجوم شیطان باش. خویشتن‌دار و منصف باش. با خودسازی، مردم را تربیت کن. مردمی باش و در جمع مردم حضور پیدا کن و با آن‌ها گفت‌وگو کن. با مردم رو راست و شفاف باش. با مردم مهربان و دوست باش. در برخورد با مردم حوصله کن و با آن‌ها با عدل و انصاف رفتار کن. با مردم تندخو نباش و به آن‌ها دروغ نگو. به ملت خیانت نکن. خشنودی خدا را با خشنودی مردم عوض نکن. بر سر مردم منت نگذار. به فکر مشکلات محرومان باش و از آن‌ها روی برمگردان. رعایت حال محرومان و طبقات پایین جامعه را بکن. حق را به حق‌‍دار بده. تا می‌توانی با پرهیزکاران و راستگویان بپیوند. از خشم عمومی مردم بترس. مراقب مسئولان دفترت باش. مراقب نزدیکانت باش. سهم‌خواهی و ویژه‌خواری نکن. هرگز شتاب‌زده عمل نکن. در انعقاد قراردادها و پیمان‌ها دقت کن. در مقابله با دشمن، دوراندیش باش. همیشه در دسترس مردم باش.
و در پایان، این فراز از نامه ۵۳ امیرالمومنین علی(ع) می‌تواند دعای همه مدیران و کارگزاران باشد:
«از خداوند بزرگ، با رحمت گسترده و قدرت برترش در انجام تمام خواسته‌ها، درخواست می‌کنیم که به آن چه موجب خشنودی اوست، من و تو را موفق فرماید، که نزد او و خلق او، دارای عذری روشن باشیم. برخوردار از ستایش بندگان، یادگار نیک در شهرها، رسیدن به همه نعمت‌ها و کرامت‌ها بوده و این که پایان عمر من و تو را به شهادت و رستگاری ختم فرماید، که همانا ما به سوی او باز می‌گردیم».
انتهای پیام
نظر شما