تحولات منطقه

سعید بیابانکی درباره لزوم بازآفرینی داستان‌های کهن به سبک کودکانه و تاثیری که بر سبک زندگی نسل جدید می‌گذارند، توضیح داد.

بازآفرینی ادبیات کهن در «قصه‌های شیرین ایرانی» / شاهنامه‌خوانی باید به کودکان و نوجوانان آموزش داده شود
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

به گزارش قدس آنلاین، سعید بیابانکی نویسنده کتاب «شاهنامه» که در مجموعه «قصه‌های شیرین ایرانی» انتشارات سوره مهر منتشر شده و به بازآفرینی «شاهنامه» فردوسی برای کودکان و نوجوانان پرداخته است درباره علت انتخاب «شاهنامه» فردوسی برای بازآفرینی گفت: از طرف انتشارات سوره مهر پروژه‌ای به نام «قصه‌های شیرین ایرانی» به تعدادی از نویسندگان در زمینه کودک ارایه شد که هدف آن ساده‌نویسی متون ایرانی برای نوجوانان بود. من هم تصمیم گرفتم کتاب «شاهنامه» را انتخاب کنم چون آثار فردوسی بسیار برای ما ارزشمند است.

او خاطرنشان کرد: این کتاب شامل داستان‌هایی از اسطوره‌های ایرانی‌ست که شنیدن آن برای هر فردی جذاب و شیرین است به ویژه نوجوانان. «شاهنامه» انتشارات سوره مهر در شرایطی منتشر شد که به علت وجود بیماری کرونا، نمایشگاه کتاب برگزار نشد و حتی دانش‌آموزان هم به صورت مجازی سرکلاس درس حضور داشتند و این کتاب نتوانست از سوی مدارس معرفی شود اما به چاپ دوم رسید که همین موضوع نشان از استقبال خوب نوجوانان از این کتاب و این موضوع دارد.

این نویسنده درباره تاثیر این کتاب‌ها و ادبیات کهن بر سبک زندگی نوجوانان توضیح داد: «شاهنامه» اساسا محوریت اخلاقی دارد و در جوامع امروزی، عنصر اخلاق کم‌رنگ و یا حتی گمشده است، مسلما خواندن این کتاب برای کودکان و نوجوانان آموزنده و تاثیرگذار خواهد بود.

او در پاسخ به اینکه آیا خواندن این کتاب می‌تواند نوجوانان را به خواندن کتاب اصلی «شاهنامه» ترغیب کند؟ عنوان کرد: هدف من هم همین است اما انتظارش را نباید داشت زیرا «شاهنامه» سند ملی ایران است و شعرهای آن به زبان هزار سال پیش نوشته شده است. فهم و درک این اثر بسیار سخت است و حتی ممکن است خیلی از افراد از خواندن آن عاجز باشند بنابراین این انتظار زیادی است که کودکان و نوجوانان به سمت آن گرایش پیدا کنند مگر اینکه در دوران کودکی و نوجوانانی، خواندن اشعار شاهنامه در مدارس به کودکان آموزش داده شود.

بیابانکی در پایان اظهار کرد: کودکان امروز، آینده‌سازان فردا هستند و هر کدام از آن‌ها ممکن است در آینده مدیر، دکتر، مهندس، معلم، کارمند و … شوند که در هرصورت، باید از محضر ادبیات رد شوند. کسی که ادبیات نداند، نمی‌تواند مدیر، دکتر، کارمند و … خوبی باشد و مساله بعدی این است که هر شخص بهتر است که از داستان‌های کهن کشورش مطلع باشد چون آن‌ها فرهنگ و تمدن هر ملتی هستند.

منبع: صبا

انتهای خبر/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.