بیستم آبان ماه در تقویم ایران به نام جزیره کیش نام‌گذاری شده است، روزی که معمولاً مدیران ورزش ایران به بهانه اهمیت آن به جزیره مرجانی سفر می‌کنند تا در سمینارها و همایش های مرتبط با حوزه خود در آن سخنوری کنند.

وزیر ورزش و جوانان که در گذشته مسئولیت اجرایی در این جزیره داشت، به همراه برخی مسئولان ورزشی در جمع مدیران انجمن سرمایه گذاران و کارآفرینان جزیره کیش حاضر و مدعی شد باید از پتانسیل‌های موجود در این جزیره در حوزه ورزش به خوبی استفاده کرد.

اما در این جلسه رئیس فدراسیون فوتبال هم آقای وزیر را همراهی می‌کرد تا بعد از سخنان آقای وزیر از ضرورت ایجاد کمپی مجهز و استاندارد و مدرن برای تیم‌های ملی در این جزیره سخن بگوید و تأکید کند باید در جزیره مرجانی در قلب خلیج همیشه فارس این کمپ ایجاد شود.

اما نکته مبهم اینجاست در حال حاضر با وجود برخورداری فدراسیون فوتبال از کمپی مجهز در پایتخت با امکانات کاملاً استاندارد، پیاده سازی چنین طرحی با حجم سرمایه‌ای نزدیک به ۱۰۰میلیارد تا چه اندازه ضروری است؟

در حالی که تیم ملی ایران نزدیک به یک سال از البسه بشور و بپوش استفاده می‌کنند، واقعاً طرح این طرح های غیر واقعی از سوی رئیس فدراسیون به بهانه همراهی با وزیر ورزش و جوانان منطقی است؟

آیا بهتر نیست عزیزی خادم به مسائلی مهم‌تر نظیر اصلاح اساسنامه فدراسیون فوتبال بپردازد؟ اساسنامه ای که اگر تا یازدهم اسفندماه اصلاح نشود، صبح روز دوازدهم فوتبال ایران از سوی فدراسیون جهانی تعلیق خواهد شد!

رفتارهای پوپولیستی نسخه حل مشکلات فوتبال ایران نیست، فوتبال ایران نیاز به پویایی و تحرک در جهت پیشرفت دارد، در برهه‌ای که هر لحظه ممکن است رأی فیفا در قبال پرونده شکایت مارک ویلموتس اعلام عمومی شود، رجوع به چنین اتفاقاتی دردی از دردهای بی‌درمان فوتبال ایران درمان نمی‌کند.

چطور باید باور کنیم عزیزی خادم با علم به حقایق زیر پوست فوتبال چنین اظهاراتی را مطرح می‌کند؟ یعنی رئیس خبر ندارد چند روز پیش دبیرکل فدراسیون فوتبال در جمع سردبیران ورزشی چه مسائلی را درباره خطر تعلیق مطرح کرد؟ البته که قرار بود این بحث‌ها رسانه‌ای نشود اما حقیقت هیچ گاه پنهان نمی‌ماند.

کاش به جای حرف‌هایی که صرفاً مصرف تبلیغاتی دارد، آقای رئیس و وزیر به فکر حل ریشه‌ای مشکل فوتبال بودند تا چماق تعلیق از روی سر فوتبال ایران کنار برود.