به گزارش قدس آنلاین، میثم مجیدی در نشست بررسی چشم‌انداز توسعه مرکز آموزش عالی کاشمر افزود: نبود بودجه عمرانی موجب شده قدرت تجهیز و راه‌اندازی آزمایشگاه‌ها، مراکز علمی و تحقیقاتی را نداشته باشیم.

وی با تأکید بر اینکه در این خصوص تقاضای ردیف اعتباری عمرانی و ارتقای بودجه با هدف بسترسازی برای ایجاد دانشگاه توسعه پایدار را داریم، بیان کرد: هر کاری که تاکنون در راستای مسئولیت اجتماعی و مأموریت دانشگاه برای کاشمر انجام داده‌ایم، توسط نیروهای بومی و نخبگان واقعی غیربومی بوده است.

مدیر آموزشی و پژوهشی مرکز آموزش عالی کاشمر اظهار کرد: علی‌رغم اینکه تمام هزینه‌ها صرف هیات علمی، دانشجو و دیگر بخش‌ها می‌شود و برای توسعه دانشگاه، آزمایشگاه، فضاهای عمرانی، تامین تجهیزات و ایجاد فضای کالبدی استاندارد شرایط بسیار سخت شده است اما از سویی سازمان برنامه و بودجه در این خصوص همکاری لازم را ندارد.

وی گفت: نگاه سازمان برنامه و بودجه به شهرستان‌ها و دانشگاه‌های کوچک این است که خودشان از طریق مسئولان و خیران باید حداقل تا ۵۰ درصد هزینه‌هایشان را بتوانند تأمین کنند.

مجیدی افزود: هرچند در گذشته دولت خیلی محدودیت بودجه‌ای نداشت و هرچند کم تخصیص‌هایی را به مراکز دانشگاهی داشت اما اکنون چهار سال است که به خاطر کسری بودجه‌ هیچ طرحی تعریف نمی‌کنند.

وی تصریح کرد: متأسفانه تا کنون کمکی از جانب شهر کاشمر برای مرکز آموزش عالی نداشته‌ایم و خیلی مورد توجه نبوده است. اگر بشود ساختمان خود مرکز احداث شود، خواهیم توانست بودجه‌ای را دریافت کنیم.

مدیر آموزشی و پژوهشی مرکز آموزش عالی کاشمر گفت: در حال حاضر به دلیل اینکه مرکز آموزش عالی مکانی از خودش ندارد اعتبارات عمرانی تخصیص نمی‌یابد و فقط در حد اینکه تعمیرات جزئی داشته باشیم می‌توان کاری کرد.

وی عنوان کرد: علیرغم اینکه سه سال قبل زمینی به مساحت هفت هکتار برای احداث ساختمان مرکز آموزش عالی کاشمر دریافت نمودیم و مطالعات آن انجام شد ولی بودجه‌ای برای احداث ساختمان نداریم.

با کمبود جدی فضا مواجه هستیم

مجیدی با اظهار تأسف از اینکه در حال حاضر با کمبود جدی فضا مواجه هستیم، افزود: هر چند سند آمایش راهبردی تصویب شده و طبق آن رشته‌هایی را می‌توانیم ایجاد کنیم اما نه تنها برای همان رشته‌ها بلکه برای استقرار اعضای هیات علمی جدید و افزایش کلاس‌ها هم فضا نداریم.

وی بیان کرد: هر چند نیازمند آزمایشگاه‌ها و فضاهای تحقیقاتی هستیم اما به دلیل نبود بودجه هیچ کدام را نمی‌توانیم ایجاد کنیم.

مدیر آموزشی و پژوهشی مرکز آموزش عالی کاشمر در ادامه به مهم‌ترین نیازهای مرکز آموزش عالی کاشمر اشاره کرد و گفت: اکنون در دو حوزه به صورت زیرساختی نیازمند حمایت جدی هستیم تا از نظر فیزیکی مانند ساختمان، امکانات مستقل، تجهیزات آموزشی و کمک آموزشی مستقل، کلاس‌های درسی و خوابگاه به استانداردهای لازم برسیم.

وی بیان کرد: اگر فضایی هم داریم تحت تملک مرکز آموزش عالی نیست و استیجاری هستند و با هزینه‌های بیشتر باید از بیرون دانشگاه تأمین کنیم.

مجیدی گفت: به خاطر کرونا مانند گذشته نمی‌توانیم از خوابگاه‌های محدود موجود در سطح شهرستان استفاده کنیم، اگر قبلا ۵۰۰ نفر در خوابگاه‌ها اسکان داشتند ولی اکنون این آمار به خاطر لزوم رعایت پروتکل‌های بهداشتی به ۱۰۰ تا ۱۵۰ نفر کاهش یافته و برای اسکان باقی دانشجویان نمی‌دانیم چه کاری باید انجام دهیم.

اولین دانشگاه جامع ایران مبتنی بر توسعه پایدار

وی همچنین از وجود مشکل در زیرساخت‌های فیزیکی خبر داد و افزود: می‌طلبد وزارت علوم در اجرایی کردن سند آمایش حمایت جدی داشته و کمک کنند تا طرحی که با همراهی خودشان برای اینکه چه رشته‌های تحصیلی، آموزشی و پژوهشی داشته باشیم به تصویب رسیده اجرایی شود.

مدیر آموزشی و پژوهشی مرکز آموزش عالی کاشمر اظهار کرد: برخی مواقع موازی کاری‌ها و اختلاف‌نظرها در سطح وزارت علوم و هیات امنا موجب شده سند آمایشی که به تصویب رسیده خیلی ملاک عمل قرار نگیرد.

وی در ادامه از ارائه پیشنهاد ایجاد دانشگاه جامعی در جنوب خراسان رضوی هم‌تراز با فردوسی مشهد به نام شهید مدرس و یا نام دیگر با مشارکت سه دانشگاه تربت‌حیدریه، کاشمر و گناباد خبر داد و گفت: این دانشگاه به عنوان اولین دانشگاه جامع ایران مبتنی بر توسعه پایدار و حل مسائل منطقه‌ای می‌تواند باشد.

مجیدی مطرح کرد: خوشبختانه مرکز آموزش عالی کاشمر از آن مجموعه بی‌نام و حیات خلوت که در قبل از سال ۹۷ بود بیرون آمده و این به خاطر اثرگذاری خود ما بوده است. البته هنوز وضعیت مطلوب نیست و باید تلاش بیشتری شود.

وی اظهار کرد: اگر نتوانیم تنوع رشته‌ها را داشته باشیم و آن‌ها را افزایش دهیم در سال‌های آینده با خطر کاهش دانشجو مواجه خواهیم بود.

خروج سرمایه‌های انسانی و نخبگان

وی ادامه داد: علیرغم اینکه دانشگاه دولتی کاشمر به عنوان محور تحول فکری و توسعه پایدار است اما در چند جبهه مورد تهدید و بی‌مهری قرار گرفته است، مسئله اول ساماندهی، ادغام و حذف است که هر سال به عناوین مختلف ما را تهدید می‌کنند و انگیزه‌های ما را هدف گرفته‌اند در صورتی که متأسفانه هیچ طرح مطالعه شده درستی هم در دستور کار نیست.

مجیدی یکی دیگر از مشکلات را یاوران علمی و همان کارکنان دانشگاه دانست و اظهار کرد: شرایط استخدامی اکثر آن‌ها کار معین است و سال‌ها فعالیت می‌کنند و این شرایط کاری به نوعی سبب بی‌عدالتی و کاهش قدرت و شهامت‌شان در نظم دهی و بسترسازی ساختارهای آموزشی و پژوهشی می‌شود.

وی در همین خصوص خروج سرمایه‌های انسانی و نخبگان از این شهر را معضل دیگری دانست و گفت: وقتی در دانشگاه نتوان ظرفیتی برای جذب و حفظ این سرمایه‌ها داشت از سایر افراد چه انتظاری می‌توان داشت.

وی ابراز امیدواری کرد بتوان از نخبگان، مدیران توسعه‌گرا و دلسوز و بومی به خصوص در برابر پرونده‌سازی و حاشیه‌سازی بدخواهان حمایت کرد.

انتهای پیام