گورنا در ماه اکتبر (مهر) برای ارائه تصویری از پیامدهای استعمارگری و رنج پناهجویان برنده این جایزه معتبر ادبی شد. این نویسنده ۷۲ ساله جایزه خود را که علاوه بر مدال شامل ۱۰ میلیون کرون سوئد (معادل یک میلیون و ۱۰۰ هزار دلار)، از دست میکائلا کوملین گرانیت، سفیر سوئد در انگلیس، دریافت کرد. در شرایط عادی گورنا باید جایزه خود را از پادشاه سوئد می‌گرفت اما محدودیت‌های کرونایی امسال برای دومین سال متوالی در روند اهدای جوایز نوبل اختلال ایجاد کرد.

گورنا پنجمین نویسنده آفریقایی در تاریخ جوایز نوبل است که نوبل ادبیات را دریافت می‌کند، پیش از گورنا آخرین بار جی. ام. کوتسی در سال ۲۰۰۳ از آفریقای جنوبی برنده این جایزه شده بود. آکادمی سوئد جایزه نوبل ادبیات را به دلیل «کاوش سازش‌ناپذیر و قانع کننده درباره اثرات استعمارگری و سرنوشت پناهجویان در شکاف میان فرهنگ‌ها و قاره‌ها» به گورنا اهدا کرد.

گورنا که در جزیره زنگبار که حالا بخشی از تانزانیاست متولد شده،  اواخر دهه ۶۰ قرن بیستن به عنوان پناهجو به انگلیس فرار کرد و بعدها شهروندی این کشور را به دست آورد. وی کار نویسندگی را وقتی ۲۱ سال داشت در انگلیس آغاز کرد. اگرچه سواحیلی زبان اول او بود؛  وی تصمیم گرفت از زبان انگلیسی به عنوان ابزار ادبی خود استفاده کند. از این نویسنده ۱۰ رمان و چند داستان کوتاه منتشر شده است، با وجود این وی بیشتر با رمان بهشت (۱۹۹۴) شناخته می‌شود که به فهرست کوتاه جایزه بوکر راه یافت.

امسال سال نویسندگان آفریقایی بود؛ علاوه بر گورنا که جایزه نوبل را به خانه برد، دیمون گالگوت از آفریقای جنوبی برنده جایزه بوکر شد و یک نویسنده جوان سنگالی به نام محمد ام. بوگار-سار جایزه گنکور را که برترین جایزه ادبی فرانسه است،  دریافت کرد.