به گزارش قدس آنلاین، شهرک صنعتی لالهآباد در سال ۸۶ برای بهرهگیری شرکتها و کارخانجات درجههای یک، دو و سه آغاز به کار کرد، در ابتدای ساخت شهرک، کشاورزان منطقه با امید به این که فرزندانشان روزی در این شهرک مشغول به کار شوند زمینهای خود را برای ساخت این شهرک اهدا کردند.
اما بعد از گذشت بیش از یک دهه این شهرک فاقد حداقل امکانات ممکن نظیر آتشنشانی، تصفیهخانه فاضلاب و خیابان برای رفتوآمد و پسماند است.
شهرکی که فقط نام لالهآباد را یدک میکشد
محمدحسینپور یکی از کشاورزان منطقه در این این زمینه میگوید؛ شهرکی که امروزه سهم لالهآباد است، از آن فقط اسم باقیمانده است. با جایگذاری این شهرک قرار بود بخش عمدهای از کارگران از بومیان باشند که بعد از گذشت بیش از ۱۰ سال به مرور کارگران منطقهای اخراج و کارگرانی از شهرهای همجوار به اینجا سوق داده شدند.
وی با بیان اینکه مردم روستاهای ما با این امید زمین خود را در اختیار این شرکتها گذاشتهاند تا باری از دوش شان برداشته شود، نه اینکه هم تولیدشان و هم جانشان در خطر باشد و هم جوانان بیکار باشند، اضافه میکند؛ با احداث غیراصولی این شهرک که نه جادهای برای آن در نظر گرفتهاند، نه آتشنشانی و نه یک تصفیهفاضلاب که جلوی اثرات مخرب آن گرفته شود. با حفر چاههای عمیق پر تعداد در شهرک صنعتی، کشاورزان در فصل گرم سال با بیآبی مواجهه میشوند محصول آنها در زمان به بار نشستن با خشک شدن زمینها بر اثر بی آبی دچار خسارت میشود.
این کشاورز بابلی با استمداد از رئیس جمهور و استاندار مازندران میگوید؛ ما کشاورزان هم تولیدکننده هستیم پس چه کسی میخواهد حقمان را بگیرد؟ ما هم به عنوان تولید کننده میخواهیم برنجی با کیفیت و سالم دست مشتری برسد، که با این وجود جان خودمان هم در خطر است.
وی با بیان اینکه با احداث شرکتهای غیرمجاز نظیر پتروشیمی در این شهرک شاهد ورود انواع آلایندههای سمی به داخل زمینهای کشاورزی هستیم، اضافه میکند؛ این مواد سمی به رودخانه کوچک کنار شهرک میریزد و علاوه بر آلوده کردن زمینهای اطراف به آببندانهای بصرا و قادیکلا و سپس به دریا میرسد، محصولات کشاورزی ما در اطراف شهرک سال به سال کمتر میشود، افزایش چشمگیر انواع سرطان معده در منطقه گواه آسیبهای مخرب این شهرک به مردم منطقه است.
این کشاورز در ادامه با بیان اینکه جادهای که شهرک برای حمل مواد اولیه بسیار خطرناک نظیر بنزین، گوگرد، گاز نپتان و... از آن استفاده میکند جاده بین مزارع است که با نشستهای فراوان این جاده بهزودی شاهد تخریب آن خواهیم بود، میگوید؛ برای گسترش چند هکتاری شهرک چگونه و با چه اساسی مجوز میدهند، مردم منطقه ما برای ساخت ۱۰۰ متر خانه برای فرزندان خود نمیتوانند تغییر کاربری بگیرند چطور این شرکت هکتار هکتار بر شرکت خود میافزاید و مجوز ساخت در زمینهای کشاورزی میگیرد؟
فقدان تصفیهخانه در ۲ شهرک صنعتی بابل
حسین حیدرپور رئیس اداره حفاظت محیط زیست بابل در این زمینه میگوید؛ در کل شهرستان چهار شهرک صنعتی وجود دارد؛ شهرکهای رجه و بابلکنار دارای تصفیه فاضلاب هستند که بابلکنار در سال ۹۹ افتتاح شد و رجه هم در حال نوسازی است، برای دو شهرک لالهآباد و منصورکنده هم سخت پیگیریم تا اعتبار استانی ساخت تصفیهخانه بگیریم، اما بعضی از صنایع تولیدی در لالهآباد صنایع آببر هستند.
وی با بیان اینکه برای شهرک صنعتی لالهآباد باید صنایع تولیدی تا درجه سه مجوز صادر میشد، اضافه میکند؛ بعضی از صنایع بیشتر از رده سه هستند و مجوز گرفتند، مهمانان ناخواندهای که باعث بروز مشکلاتی نظیر آلودگی آب و هوا در منطقه شدهاند، اما بهزودی شاهد ساخت تصفیه خانه خواهیم بود.
یک کارشناس مطلع در این زمینه میگوید؛ صنایع پتروشیمی در کشور ما در جایگاه مناسبی قرار نگرفته است، در کل صنایع پتروشیمی آلودگیهای زیادی دارند که برای حفظ جان مردم و محیط زیست باید کنترل شوند، این صنایع آلودگیهایی نظیر پسابها، هوا و صوت را به طبیعت منتقل میکنند، آلودگی هوای این صنایع اگر کنترل نشود میتواند بسیار آسیبزا برای مردم منطقه باشد، از جمله گازهایی که رها میکنند آمونیاک، گازهای nox، sox، گاز co، ذرات اوره را در هوا منتشر میکنند.
وی اضافه میکند؛ پسابها ضررهای بسیاری برای مردم منطقه و زمینهایشان میرساند، این آلودگیها نظیر تغییر ph آب، کرومات و میکروبکشها و میکرو ارگانیسمهایی که در سیستمهای خنک کننده و کندانسورها استفاده میشوند در طبیعت آزاد میشوند و روی تمام محصولات کشاورزی و غذایی دام وکلا چرخه غذایی منطقه را تحت تأثیر خودش قرار میدهد.
این کارشناس با بیان اینکه کلرکلسیم، انواع نمکها، جیوه، فلزات سمی و خطرناک دیگر این صنایع هستند، خاطر نشان میکند؛ اگر این مواد کنترل نشوند شاهد تغییرات زیست محیطی نظیر کاهش محصولات کشاورزی، آلوده بودن این محصولات به مواد سمی، از بین رفت خاک و شیوع سرطانهای مختلف در منطقه خواهیم بود.
مطلع نیستم!
مدیر جهاد کشاورزی شهرستان بابل مرجع دیگر پیگیری این گزارش نیز درباره اینکه برای تصرفات به زمینهای کشاورزی در شهرک صنعتی لالهآباد آیا اقدامی انجام شده است؟ یا خیر میگوید؛ خبر ندارم ـ حتما از استان مجوز گرفتهاند.
محسن علی گلزاده در پاسخ به این سوال که چرا یک کشاورز حق ساخت یک خانه ۱۰۰ متری را ندارد ولی یک شرکت هکتار هکتار زمینها را تصرف میکند؟ نیز عنوان میکند؛ کشاورز هم مثل این شرکت برود مجوز بگیرد.
وی همچنین در پاسخ به این سوال که شما بهعنوان متولی اصلی قشر تولیدکننده محصولات کشاورزی آیا در قبال آلایندگی که این شرکتها برای کشاورزان بهوجود آورده است اقدامی انجام داده اید؛ نیز ابراز کرد؛ تا به حال شکایتی به دست ما نرسیده است
رئیس اداره جهاد کشاورزی بابل در پاسخ به سوالی درباره اینکه بهخاطر حفر چاههای متعدد عمیق در این شهرک کشاورزان در فصل گرم سال مشکل کم آبی پیدا میکنند و خودتان از نزدیک هم این موضوع را مشاهده کردید آیا چارهای اندیشیدهاید، نیز میگوید؛ حتما با گرفتن مجوز توانستند حفر کنند و از دست ما کاری ساخته نیست.
منبع: فارس
انتهای خبر/
نظر شما