جشنواره فیلم فجر در سومین روز برگزاری در سانس دوم سینمای رسانه میزبان فیلم «لایههای دروغ» به کارگردانی رامین سهراب بود. وی که در فنلاند یک کمپانی فیلمسازی را اداره میکند، برای نخستین بار امکان حضور در مهمترین رویداد سینمایی سال ایران را پیدا کرده و با یک فیلم اکشن در جشنواره فجر حضور دارد. سهراب که تاکنون چنین تجربهای نداشته منتظر بازخورد و واکنشهای مخاطبان نسبت به فیلمش است و میگوید اگر فیلمم با اقبال خوبی روبهرو شود سالی دو سه فیلم در ایران میسازم.
علاقه رامین سهراب به فیلم اکشن و قهرمانگونه به دوران کودکیاش بازمیگردد. زمانی که پسربچهای ۵-۴ ساله بوده و با جمشید هاشمپور در فیلم «یاران» بازی کرده است. او با یادآوری این خاطره میگوید: از همان کودکی علاقه به قهرمانسازی و فیلمهای اکشن در وجودم بود و اتفاقاً برای فیلم «لایههای دروغ» نیز با جمشید هاشمپور دیدار کردم و قرار شد با هم همکاریهایی داشته باشیم.
با اکشن بزرگ شدهام
وی درباره علاقهاش به بدلکاری می گوید: پدرم بنیانگذار ووشو در ایران بود و من نیز از چهار سالگی ورزش رزمی کار میکردم، از همان زمان برنامهها و نمایشهای مختلفی داشتم و در واقع میتوانم بگویم با اکشن بزرگ شدهام.
سهراب ادامه میدهد: سه سال پیش فیلمبرداری را آغاز کردیم اما متأسفانه اواسط ضبط پای من از دو ناحیه شکست. با اینکه خیلی تلاش کردیم به کار ادامه دهیم اما به قدری شرایط سخت بود که امکان ادامه آن وجود نداشت و مجبور شدیم وقفهای ایجاد کنیم تا من به فنلاند بازگردم و عمل جراحی و دوران نقاهت را پشت سر بگذارم. من در این فیلم بدل نداشتم و صحنههای اکشن را خودم بازی کردم که متأسفانه این اتفاق افتاد. تا اینکه امسال به ایران بازگشتم و فیلمبرداری را به اتمام رساندیم. با وجود اینکه سهراب در این فیلم دچار آسیبهای فیزیکی شد اما همچنان بدلکاری قسمتهای باقی مانده را باز هم خودش برعهده گرفت. او درباره دلایل عدم واگذاری این صحنهها به بدلکاران دیگر این طور میگوید: حرکتها کمی پیچیده و سخت است و آموزش آن به بدلکاران تا حدودی مشکل و زمانبر بود و اگر میخواستم این حرکتها را به بدلکار دیگری واگذار کنم زمان بیشتری باید صرف این کار میشد که مقدور نبود.
۲۰ دقیقه صحنههای زد و خورد و بدلکاری
«لایههای دروغ» همکاری مشترک بنیاد سینمایی فارابی و کمپانی فیلمسازی فنلاندی است. سهراب درباره سرمایهگذاری در این پروژه توسط یکی از بنیادهای سینمایی ایرانی تأکید میکند این کمپانی فیلمسازی متعلق به خودم است و کل سرمایهگذاری فیلم را هم خودم انجام دادم و فارابی در بخشی از آن با من همکاری داشته است.
«لایههای دروغ» تنها فیلم اکشن جشنواره فجر امسال است. از او درباره چاشنیهای اکشن و جذابیتهای آن در فیلمش میپرسیم و او میگوید: راستش را بخواهید خودمان هم تعجب کردیم که برای این جشنواره یک فیلم اکشن را انتخاب کردهاند، اما فکر میکنم سینمای ایران این آمادگی را دارد که ژانر اکشن را دوباره احیا کند و تولید چنین فیلمهایی را بیشتر در برنامههایش قرار دهد. این فیلم هم کاملاً اکشن است و نزدیک به ۲۰ دقیقه صحنههای زد و خورد و بدلکاری دارد.
برای مخاطبان فیلمم یک غافلگیری ویژه دارم
این کارگردان تأکید میکند: هیچ کدام از بخشهای اکشن این فیلم جلوههای ویژه نیست و همه صحنههای آن که فیلمبرداری شده واقعی است. حتی من در قسمت پایانی فیلم هم یک سورپرایز ویژه برای مخاطبانم گذاشتهام و آن هم نمایش پشت صحنههاست تا مردم ببینند که من چند بار در این فیلم زد و خورد داشتهام.
وی در ادامه به تیم بازیگریاش اشاره میکند و با بیان اینکه در این فیلم از هنرپیشههای معروف استفاده نکرده، میگوید: قرار است این فیلم در سطح بینالمللی پخش شود و شاید کسی هنرپیشههای محبوب ایرانی را به خوبی نشناسد، از طرفی برای اینکه بتوانم کاراکترهای درستی برای فیلمم خلق کنم سراغ بازیگرانی رفتم که بتوانم با آنها زمان بگذرانم. متأسفانه کار کردن با هنرپیشههای معروف کمی سخت است، زیرا هم دستمزدشان بالاست و هم اینکه زمان محدودی در اختیار فیلمساز هستند و این برایم مسئله بود که چطور در این زمان کوتاه با آنها فیلمم را بسازم.
هزینه ۲۵ ثانیه «جان ویک» کل بودجه فیلم من است
وی با بیان اینکه بودجه چندانی برای ساخت این فیلم نداشته است، اظهار میکند: شاید برایتان جالب باشد بدانید کل بودجه فیلم «لایههای دروغ» ۲۵ ثانیه بودجه فیلم «جان ویک» است، اما سعی کردیم در بهترین حالت با این بودجه اندک بهترین فیلم را ارائه کنیم.
البته کمی هم این استرس وجود دارد که مردم چطور با آن ارتباط برقرار میکنند و بالاخره یک نفر باید شروع میکرد. به نظرم حیف سینمای ایران است که این قدر در جشنوارههای خارجی خوش میدرخشد و اکرانهای خوبی خارج از کشور دارد، اما ژانر اکشن بین این فیلمها نباشد.
مردم هنوز فیلمهای هاشمپور را دوست دارند
وی درباره پیشبینیاش از استقبال مردم از این فیلم عنوان میکند: اصلاً نمیدانم بازخورد مخاطبان چگونه خواهد بود. البته خودم هم استرس دارم و فکر میکنم این یک ریسک بوده که در ایران فیلمی ساختم که ژانر فراموش شدهای دارد و از طرفی دیگر در جشنواره هم خیلی از این گونه فیلمها را نمیبینیم در حالی که احساس میکنم تماشاچیان ایرانی هنوز به فیلمهای اکشن زمان جمشید هاشمپورعلاقهمند هستند.
همان زمان هم این فیلمها در سطح دنیا در رده بالایی بودند و با فیلمهای هالیوودی آن زمان کاملاً رقابت میکردند. کاری که ما در این پروژه کردیم این بود که دوباره به این ژانر بازگشتیم تا باز هم با فیلمهای خارجی رقابت کنیم و بتوانیم بهترین اکشن را در بهترین حالت بسازیم.
سهراب با بیان اینکه علاقهمند است باز هم در ایران فیلم بسازد، میگوید: امیدوارم مردم با دید باز این فیلم را ببینند و نسبت به آن سختگیری نکنند. این نخستین فیلم در این سبک است و دوست دارم با افتخار فیلمم خارج از ایران هم پخش شود.
نظر شما