به گزارش قدس آنلاین، اسدالله قلیزاده  با بیان اینکه آیین نامه کنترل و کاهش آلودگی هوا دارای ابهاماتی است و تا آنجا که ما مطلع هستیم مهمترین رکن آن یعنی تامین مالی انجام نشده است، اظهار کرد: تجهیزات مربوط بعضا وارداتی هستند و با افزایش نرخ ارز دچار تغییرات قیمتی می شوند. هم اکنون حداقل ۲۰۰۰ میلیاردتومان بودجه برای اجرای کامل طرح در جایگاهها نیاز است و چون نگهداری از تجهیزات مربوطه بسیار گران است بایستی هزینه مربوطه به جایگاهداران پرداخت شود.

وی ادامه داد: باتوجه به اینکه اجرای این طرح هزینه های جایگاهها را تا ۲۰ درصد افزایش می دهد و در احداث جایگاه جدید نیز به همان میزان باید سرمایه گذاری بیشتری انجام شود، گفت: جایگاهداران و مجموعه صنفی ما از اوایل سال تلاشهای بسیاری برای رفع مشکلات مربوطه در جهت اجرایی شدن طرح کهاب انجام داده اند و مستندات آن موجود بوده و موارد و موانع را به هیات دولت و مسئولین نفتی اعلام کردیم که مهمترین مورد کمبود منابع مالی و تدوین قطعی استانداردهای لازم  است.

رئیس هیات مدیره انجمن صنفی صاحبان اماکن فروش و عرضه فراورده های نفتی افزود: بر اساس ماده ۱۶ اصلاحی آیین نامه کنترل و کاهش آلودگی هوا جایگاهداران تکلیفی مبنی بر پرداخت هزینه های این طرح ملی ندارند و فقط باید همکاری کنند که همکاری لازم وجود دارد و حتی در مصوبه برای روزهایی که جایگاه به دلیل اجرای طرح تعطیل می شود می بایست عدم النفع به آن پرداخت شود و اصولا همه دستگاهها باید نوعی هماهنگ باشند که اخلالی در سوخت رسانی به واسطه اجرای طرح یا نظارت بر آن ایجاد نشود.

قلیزاده با اعلام اینکه تعداد جایگاههایی که طرح کهاب در آنها کاملا و در هر سه بخش اجرا شده درصد ناچیزی از کل جایگاهها است توضیح داد: در بیش از ٥٠ درصد جایگاهها، جایگاهدار باید درآمد یکسال خود را برای اجرای این طرح هزینه می کرد و چون این کار شدنی نبود، هیات وزیران تخصیص بودجه را به عنوان راه حل مصوب کرد که متاسفانه تخصیص نیافته است و تجهیزات هر سال گرانتر می شود.

قلیزاده با اشاره به معضلاتی که این مصوبه ایجاد کرده است گفت: متاسفانه به جای حل اصل مشکل و اجرا شدن طرح، وزارت بهداشت با توجه به بند ۶ مصوبه و تفسیر خودش از مواد ۹۱ و ۹۵ قانون کار، شرکتهایی را به جایگاهها هدایت می کند که از آن ها پول بگیرند و آلایندگی را در جایگاه بسنجند؛ در حالیکه هیچ مستندی مربوط به پرداخت هزینه توسط جایگاهدار وجود ندارد. البته در تعامل با وزارت بهداشت برای پایان دادن به این موضوع هستیم و معتقدیم دستگاههای اجرایی نباید هزینه نظارت خود را از جیب بخش خصوصی تامین کنند و اصلا چنین نظارتی از مسیر خود منحرف می شود و تا این طرح اجرا نشده آلایندگی سنجی معنایی ندارد و پایش بدون اجرای طرح به هیچ هدفی نمی رسد.

وی افزود: اقدام وزارت بهداشت در تعقیب قضایی جایگاهداری که حاضر نیست هزینه نظارت دستگاه اجرایی را بپردازد منصفانه و زیبنده نیست و مورد اعتراض جدی جایگاهداران سراسر کشور است و هر روز این اعتراضات بیشتر می شود که در هر حال تعامل با این وزارتخانه و دستگاه قضایی هستیم تا مشکل حل شود.

به گفته وی بررسی ها نشان از تاثیر ۲ درصدی اجرای طرح کهاب در کاهش آلودگی هوا دارد و در قانون هوای پاک عوامل متعددی در خصوص منابع تولید آلودگی متحرک و ثابت باید مورد توجه قرار گیرد، ولی جایگاهداران به عنوان بخشی از جامعه، علاقه مند به اجرای طرحهای مربوطه هستند و درخواست منطقی آن ها مبنی بر تامین منابع مالی از سوی دولت و صدور تصویبنامه های بدون ابهام بایستی مورد توجه قرار گیرد.

قلیزاده با اشاره به رعایت پروتکلهای بهداشتی در جایگاههای سوخت و اینکه از زمان شیوع کرونا جایگاهداران بیش از ۱۴۰ میلیارد تومان برای رعایت پروتکلها از سرمایه شخصی هزینه کرده اند گفت: در جایگاههای سوخت وسایل حفاظت فنی و بهداشتی کارکنان توسط جایگاهدار تامین و در اختیار آن ها قرار داده می شود و این مجموعه صنفی نیز تمام تلاش خود را مبنی بر رصد موضوع انجام می دهد.

طرح کهاب (کاهش، هدایت، انتقال و بازیافت بخارات بنزین) شامل سه مرحله است که مرحله یک آن شامل لوله‌کشی از مخازن زیرزمینی تا محل تخلیه جایگاه‌های عرضه سوخت، در همه جایگاه‌های سراسر کشور اجرایی شده؛ مرحله دوم این طرح شامل بازیافت بخارات بنزین در خود جایگاه‌های عرضه سوخت و مرحله سه نیز شامل نصب دستگاه‌های استحصال بخارات بنزین در جایگاه‌هاست.

انتهای پیام

منبع: ایسنا