جنگ، تجاوز، کشتار، آوار در همه دنیا و در همه زمانی یک رنگ دارد. سیاه. کشته شدن انسان‌ها در هر کیش و آیینی با هر رنگ و نژادی در جنگ‌ها دردآور و محکوم است. با این حال سیاستمداران به فراخور منافعشان همه را در جنگ‌ها به یک چشم نمی‌بینند. گویی عده‌ای در گوشه‌ای از دنیا به دید سران زر و زور انسان‌ترند. این نابرابری و ناعدالتی سیاسی این روزها در ورزش دنیا و همزمان با عملیات نظامی روسیه و اوکراین پررنگ‌تر از همیشه نمود پیدا کرده است. روسیه در حالی بحق به دلیل بحران آفرینی از سوی جامعه جهانی ورزش تنبیه می‌شود که سال‌هاست رژیم صهیونیستی و سعودی‌ها با وجود تجاوز و جنگ و کودک‌کشی در فلسطین و یمن نه تنها مشمول هیچ تنبیه و محرومیت نشده‎اند که شاهد هستیم فیفا و سایر کنفدراسیون‌ها بابت پول‌های درشتی که از سعودی‌ها می‌گیرند، میزبانی‌های مهمی را به آن‌ها اعطا می‌کنند.

رفتار متناقض‌ فیفا و دخالت دادن سیاست در فوتبال زمانی روشن‌تر می شود که وقتی به عقب برمی‌گردیم و مسئله فلسطین با رژیم اشغالگر را بررسی می‌کنیم، متوجه می‌شویم فیفا در این مسئله به نفع متخاصم و اشغالگر عمل کرده است. اگر فیفا مدعی حمایت از حقوق بشر است، چرا پرچم رژیم صهیونیستی در تمام این سال‌ها بایکوت نشد؟ چرا وقتی نظامیان اشغالگر به قتل‌عام مردم بی دفاع فلسطین پرداختند، فیفا نه تنها حامی فلسطینی‌ها نشد، بلکه حامی رژیم متجاوز شد و برای هویت دادن اشغالگران از هیچ ابزاری دریغ نکرد.

فیفا بار دیگر نشان داد به هیچ وجه تابع قانون «جدایی فوتبال از سیاست» نیست. یوفا به عنوان یکی از اتحادیه‌های پرقدرت زیرنظر فیفا هم با تحریم تیم ملی روسیه و انصراف بسیاری از کشورها از بازی مقابل روسیه در انتخابی جام جهانی، به دنیا نشان داد «فوتبال» یک پدیده کاملاً سیاسی است و جدایی فوتبال از سیاست گزافه‌ای بیش نیست. در همین حال فدراسیون جهانی والیبال هم اعلام کرد میزبانی مسابقات جام جهانی والیبال که قرار بود شهریور ۱۴۰۱ به میزبانی روسیه برگزار شود، از این کشور سلب شده است.

همچنین فدراسیون جهانی تکواندو با انتشار بیانیه‌ای تحت عنوان «صلح گرانبهاتر از پیروزی است» اقدام نظامی روسیه علیه اوکراین را محکوم و اعلام کرد کمربند مشکی افتخاری «دان ۹» را که در سال ۲۰۱۳ به ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه اعطا کرده بود، پس می‌گیرد.