به گزارش قدس آنلاین، در یک مطالعه جدید به سرپرستی تیمی از محققان دانشگاه هاروارد از نمونه‌های DNA استخراج‌ شده از زالو برای نقشه‌برداری از حیواناتی که در ذخیره‌گاه طبیعی Ailaoshan در چین زندگی می‌کنند، استفاده شده است.

یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که از این نمونه‌ها می‌توان برای یافتن اینکه کدام حیوانات وحشی در مناطق بزرگ و حفاظت‌شده مانند پارک‌های ملی وجود دارند, استفاده کرد و  در واقع از زالو به عنوان ابزاری برای نظارت برای حفاظت از حیوانات کمک گرفت.

کریس بیکر، یکی از محققان این مطالعه گفت: این مطالعه نشان می‌دهد که چگونه می‌توان از DNA مشتق شده از زالو برای تخمین تنوع زیستی استفاده کرد. ما راهی برای اندازه‌گیری تنوع زیستی حیوانات وحشی و روشی برای اندازه‌گیری مستقیم تنوع زیستی پیدا کرده‌ایم. در این تحقیق از DNA استخراج شده از بیش از ۳۰ هزار زالو برای بررسی بیش از ۸۰ گونه از مهره‌داران از جمله دوزیستان، پستانداران و پرندگان استفاده شده است. زالوها طی یک دوره سه ماهه توسط جنگلبانان در سراسر منطقه حفاظت شده طبیعی به مساحت ۲۶۰ مایل مربع جمع‌آوری شدند.

با توجه به اینکه زالوها از طیف گسترده‌ای از حیوانات، از خرس‌های بزرگ گرفته تا موش‌های کوچک تغذیه می‌کنند، به احتمال زیاد حیوانی که از آن تغذیه کرده است در آن منطقه حضور داشته و ردیابی DNA زالوها، ردیابی و رسیدن به آن‌ها را آسان می‌کند. محققان برای شناسایی حیواناتی که زالوها از آن‌ها تغذیه می‌کردند، به دنبال توالی‌های DNA بودند که فقط در مهره‌داران وجود داشت.

محققان موسسه هاروارد با کمک حدود ۱۶۰ پارکبان داوطلب زالوها را جمع‌آوری و DNA را از نمونه‌ها استخراج کردند و بررسی کردند که DNA متعلق به کدام حیوانات است.

این تیم در هاروارد با استفاده از تکنیکی به نام مدل‌سازی چند گونه‌ای که الگوهای اکولوژیکی را به حساب می‌آورد، مکان‌های حیوانات را تجزیه و تحلیل کردند. این تیم توانست ۸۶ گونه مهره داران را شناسایی کند.

برخی از این گونه‌ها توسط اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت به‌عنوان تقریباً در معرض خطر یا تهدید قرار گرفته‌اند که این موارد شامل خرس سیاه آسیایی، آهو پرزدار، ماکاک دم کنده، چندین نوع قورباغه و موجودی شبیه بز کوهی به نام سرو می‌شود.

محققان خوش‌بین هستند که نتایج مطالعه‌شان می‌تواند به‌عنوان روشی جدید برای کمک به ردیابی تغییرات جمعیت حیوانات وحشی مورد استفاده قرار گیرد و این روش می‌تواند به عنوان استراتژی برای نظارت بهتر بر حیوانات وحشی در مناطق گرمسیری و نیمه گرمسیری که در آن زالو وجود دارد، استفاده شود.

بیشتر بخوانید