به گزارش قدس آنلاین، بیست‌ونهمین نمایشگاه بین‌المللی قرآن به همت مسئولان در حالی کار خود را شروع کرد که به علت فراگیریِ کرونا، دو سال از تعطیلی آن می‌گذشت. در این دوره از نمایشگاه شاهد خلاقیت‌هایی در محتوا و ترکیب‌بندی این فضا با محوریت کارهای هنری و تجسمی هستیم؛ از جمله بخش‌های نمایشگاه قرآن امسال  «مسجد جامعه‌پرداز و تمدن‌ساز»، «آثار فرهنگی و صنایع دستی قرآنی»، «آواها و نغمات قرآنی»، «الگوهای فرهنگی»، «فضای سایبری و فرهنگ دانش‌بنیان»، «جهاد تبیین»، «ترویج فرهنگ نهج‌البلاغه»، «خانواده و سبک زندگی قرآنی»، «نوجوان»، «باغ آیات»، «مشاوره‌های قرآن‌بنیان»، «نشر مکتوب و دیجیتال دینی»، «خادمان قرآن»، «هنرهای دینی»، «عرضۀ محصولات حجاب» و... است.

با وجود این محاسنی که نمایشگاه قرآن امسال دارد، شاهد چالشی در حوزۀ غرفه‌های کتاب هستیم که خوب است مسئولان امر به آن توجه داشته باشند. اولین مورد دربارۀ وضعیت مکانی این غرفه‌ها است که در انتهای طبقۀ بالای نمایشگاه و پس از غرفه‌های عفاف و حجاب واقع شده و موجبات نارضایتی غرفه‌داران  را فراهم آورده است، مضاف بر اینکه حتی تابلویی برای هدایت مردم به این غرفه‌ها نصب نشده است.  

صاحب غرفۀ "قلم قرآنی معراج"دربارۀ گلایه از وضعیت غرفه‌های کتاب گفت: مسئولان امر با هر ایده‌ای که داشتند،  می‌توانستند غرفه‌های کتاب قبل از غرفه‌های عفاف و حجاب قرار دهند؛ به این ترتیب هر دو بازار رونق می‌گرفت، اما متأسفانه ما را به انتهای سالن در طبقۀ دوم انتقال دادند و تبلیغی هم در این باره صورت ندادند. همچنان که عدم هماهنگی قبلی با غرفه‌داران سبب شد به طور شایسته حضور قوی نداشته باشیم.  

مسئول غرفۀ دفتر نشر اسلامی در اعتراض به بخش غرفه‌های کتاب گفت: غرفۀ کتابها کم شده و جایگاهش هم مناسب نیست؛ به همین علت روزانه چندین نفر اعتراض دارند. یک تابلو هم برای راهنمایی به سمت غرفه‌های کتاب وجود ندارد.  

یکی دیگر از غرفه‌داران گفت: اول اینکه از مسئولان جای تشکر دارد که پس از دو سه سال تعطیلی نمایشگاه، آن را بازگشایی کردند؛ طی این مدت هم به اندازۀ کافی به بازار نشر ضربه وارد شده است؛ این مدل نمایشگاه‌ها بهانه‌ای برای احیای نشر است. این چالش‌هایی هم که می‌بینیم، شاید به خاطر تداوم کروناست تا به این ترتیب بازخوردی برای نمایشگاه بین‌المللی کتاب بگیرند. بنابراین مشکلاتش به نظر می‌رسد طبیعی است.   در هر صورت از هر غرفه‌ای بپرسید این گلایه را دارند که چرا ما را بالا آوردند؛   هرچند مسئولان دلیل قانع‌کننده‌ای دارند،  اما این را در نظر داشته باشند که باید دلیلش را به ما تفهیم می‌کردند.  

مسئول بخش انتشارات تلاوت دربارۀ هزینۀ انتقال کتابها اعتراض داشت و گفت: دربارۀ تبلیغات غرفه‌ها قبلاً خود مسئولان بنر می‌دادند، اما علاوه بر اینکه برای انتقال کتاب‌ها به بالا به کارگران هزینه پرداخت کردیم،  با هزینه‌های بنر هم مواجه شدیم. مرجع مشخصی هم نداشتیم که از همان ابتدا مشکلات غرفه‌مان را مطرح کنیم.  نکتۀ بعد دربارۀ عدم تبلیغات مناسب در فضای نمایشگاه است.

یکی دیگر از غرفه‌داران گفت: در کنار کاستی‌هایی که در نمایشگاه وجود دارد، یکی از حسن‌های آن، تعدد غرفه‌های تجسمی و هنری است که باید سال‌ها قبل اتفاق می‌افتاد؛ لذا اولویت مسئولان اجرایی همین خلاقیت‌ها بود؛ با این حال انتقال غرفه‌های کتاب به این مکان آن هم بدون تبلیغات مناسب، سبب کم‌رونقی این بخش شد.  در تبلیغات هم ضعف می‌بینیم و اگر تبلیغاتی هم صورت گرفته، مشخص است که مقداری سفارشی است.  

وقتی پای صحبت بازدیدکنندگان نشستیم، به چالش مشترکی بین آنها و غرفه‌داران رسیدیم که همان عدم ارائۀ مکان مناسب به غرفه‌های کتاب و نیز عدم تبلیغات مناسب برای هدایت به سمت این غرفه‌ها بود.  

اما وقتی در خود بستر اصلی نمایشگاه بین‌المللی قرآن ورود می‌کنیم، اولین مسئله‌ای که برای هر بازدیدکننده‌ای ملموس است، اختصاص فضاهای بسیار زیاد به برخی غرفه‌هاست که این امر سبب شده تعداد غرفه‌ها به حداقل ممکن برسد؛ مخالف کارهای کیفی نیستیم، اما این مقدار فضا سوزی هم محل اشکال است.  

منبع: تسنیم

انتهای خبر/